Road trip door Australië

Ik heb jullie eigenlijk te lang laten wachten op een nieuwe blog, maar daarom heb ik nu ook heel wat verhalen te vertellen. Om te starten begin ik in Canberra, want daar zou ik over gaan vertellen zoals beloofd. In Canberra zijn we 2 nachtjes gebleven en hebben we de eerste nacht meteen onze campervan versiert met lichtjes wat ik al langer wilde doen, wat echt super gezellig is als je in n auto leeft en telkens aan het kamperen bent.

In Canberra zijn we een paar uurtjes gaan shoppen, vooral om de al dagende durende bikini zoektocht voort te zetten, maar tot nu toe zijn we nog niet geslaagd. We zijn ook naar Mount Ainslie geweest, vanaf hier kon je Canberra in een panorama view zien. Ook zag je hier hoe Canberra uit het niks is opgebouwd.

demikisters

12 chapters

15 Apr 2020

Herinneringen om nooit te vergeten

January 18, 2019

|

Melbourne

Ik heb jullie eigenlijk te lang laten wachten op een nieuwe blog, maar daarom heb ik nu ook heel wat verhalen te vertellen. Om te starten begin ik in Canberra, want daar zou ik over gaan vertellen zoals beloofd. In Canberra zijn we 2 nachtjes gebleven en hebben we de eerste nacht meteen onze campervan versiert met lichtjes wat ik al langer wilde doen, wat echt super gezellig is als je in n auto leeft en telkens aan het kamperen bent.

In Canberra zijn we een paar uurtjes gaan shoppen, vooral om de al dagende durende bikini zoektocht voort te zetten, maar tot nu toe zijn we nog niet geslaagd. We zijn ook naar Mount Ainslie geweest, vanaf hier kon je Canberra in een panorama view zien. Ook zag je hier hoe Canberra uit het niks is opgebouwd.


De 2e dag in Canberra zijn we naar het National Museum of Australia geweest, wat heel indrukwekkend was. Je had hier 4 verschillende verhalen en routes die je kon afleggen: the old new land, the journeys, the landmarkt en the first Australians. Je kunt je dus wel voorstellen dat dit ging van oude materialen die gebruikt werden, tot de dieren die er leven, van hou het leven vroeger was tot de aboriginals. Ook hebben we van 2 mannen rondleidingen gekregen en hebben ze ons dingen verteld die niet te zien of te lezen waren.

Vanuit het museum zijn we weer richting de kust gereden, hier zijn we langs een stadje genaamd Batemans Bay gereden en vervolgens gaan slapen op een gratis camping. De volgende dag zijn we verder gereden naar Merimbula, ook dit is een klein stadje langs de kust. We zijn hier het stadje met winkeltjes afgelopen, hebben geluncht en lekker n ijsje gegeten. Erna zijn we doorgereden naar Lakes Entrence om hier een nachtje te overnachten en de dag erna zijn we op een gratis camping gaan staan dichtbij Wilsons Promontory National Park.

Wilsons Promontory is het mooiste national park die ik tot nu toe gezien heb hier in Australië! Wel hadden we ons echt verkeken op de grootte, want het is echt een heel groot park. We zijn de hele weg,

die door het park loopt, tot het einde gereden om zo veel mogelijk te zien en het duurde wel n half uur voordat we aan het einde waren. Hier zijn we even naar het strand gelopen om wat te lunchen en te kijken welke hike we precies wilde lopen, want er waren wel 20 verschillende die je kon lopen.

Uiteindelijk hadden we er een gevonden van 2.4 kilometer, dit was zo’n 2 uurtjes heen en 2 uurtjes terug. Deze hike liep grotendeels langs de kust af, maar voor wat, hoort wat zeggen ze altijd. Voordat we namelijk bij de kust waren, moesten we eerst een hele stijle berg oplopen dat wel zo’n 15 minuten duurde. Overal vlogen grote vliegen en na 5 minuten in de felle zon die flinke berg op begonnen we ons toch een beetje te bedenken, maar alsnog moesten we naar boven en wat was het adembenemend mooi daar!

De gloed blauwe zee, op de ene plek nog blauwer dan op de ander, de felle zon die op al het groen en de rotsen om ons heen scheen en het water dat steeds tegen de rotsen sloeg en omhoog kwam. Er waren een aantal verschillende lookouts en we hadden zelfs dolfijnen in de verte gespot. Ik heb zo veel foto’s van Wilsons Prom., want ik kon eigenlijk helemaal niet stoppen met foto’s maken onderweg haha.

Toen we onze hike hadden gelopen zijn we naar de volgende gratis camping gereden vlak voor Philip Island. Bij een gratis camping hoort ook nog wel eens een gratis speeltuin, dus vermaken doen we ons wel. Vooral Uno in de avond is een vast ritueel geworden. Toen we een nachtje hadden uitgerust van onze hike, zijn we verder naar Philip Island gereden.

Over Philip Island hebben we ook een rondje gemaakt met de campervan, zodat we het meeste van het eiland hadden gezien. Over het eiland zijn een aantal wijkjes verdeeld, erg leuk om te zien en het brengt een andere sfeer met zich mee als dat ik tot nu toe gewend ben. We zijn helemaal naar het uiteinde van het eiland

gereden en wat was het hier mooi! Het leek een beetje op Wilsons Prom, maar dan met alleen maar rotsen en een wilde zee.

Na Philip Island was het eindelijk tijd voor Melbourne! Voordat we naar on hostel gingen, moesten we onze campervan laten checken. Dit was nogal een heel gedoe, maar we waren al heeeel veel kilometers verder vanaf Cairns en we hoorde telkens een gek geluid aan het linker voorwiel dat we niet vertrouwde.

Toen we aankwamen bij de locatie in Melbourne, werd ons verteld dat ze ons daar niet konden helpen. Dit was omdat hun van Jucy waren en je de Lucky rentals alleen kon inleveren daar. Na een telefoontje naar Lucky rentals kregen we een andere locatie en daar werden we verder geholpen. Er bleek iets goed mis te zijn en ze adviseerde ons niet meer te ver erin te rijden. Met deze informatie en een bon hebben we Lucky rentals terug gebeld en kregen we meteen de optie om van campervan te wisselen. Zo gezegd, zo gedaan!

Nadat we onze nieuwe en schone campervan hadden geparkeerd in St. Kilda, dichtbij Melbourne, zijn we richting het hostel gegaan. We hadden 5 nachtjes geboekt in een hostel genaamd Flinders in een 18 bed dorm. Het eerste wat je dan denkt is: ‘zo veel mensen?!’, maar het was juist heel ruim en de mensen aan de andere kant sliepen zeker 3 meter verder. We hadden hele leuke mensen op de kamer, waar we een leuke grote groep mee hadden gevormd.

De eerste avond zijn we, totaal niet onverwachts natuurlijk, een avondje gaan stappen met een aantal meiden en wat jongens. Helaas was het niet zo’n leuke club en hebben we het niet laat gemaakt, dus in plaats van in de club te blijven zijn we beland in een fastfood restaurant. De dag erna zijn we naar het strand in St. Kilda gegaan met hetzelfde groepje om onze bruine kleur te behouden, want dat moet natuurlijk bijgehouden worden, en bij te komen van gisteravond.

Na 3 uurtjes in de felle zon te hebben gelegen, zijn we terug gegaan richting het hostel. Daphne, Jo en ik zijn erna naar de film geweest. We hadden een gewone bioscoop verwacht, zoals we de hier al vaker voorbij hadden zien komen, maar in plaats daarvan kwamen we in een Casino and Entertainment complex. Je kunt je dus wel voorstellen hoe het eruit zag, maar om het jullie even te verduidelijken zal ik er een foto van toevoegen en kunnen jullie zien wat ik bedoel. Erna zijn we met Leeza erbij met zijn viertjes gaan uiteten en redelijk vroeg gaan slapen.

De dag erna, wat meteen de start van een nieuwe week was, want alweer de start van een gloednieuwe week is, hebben we een free tour door Melbourne gedaan. We waren met dezelfde 4 meiden en hadden verder een kleinere groep die ook de free tour ging lopen samen met ons en een schattige oude tour guide. Hij heeft ons dingen uit de geschiedenis verteld, hoogtepunten van Melbourne laten zien en de welbekende street art in de steegjes.

Ondertussen zijn we weer een hele dag verder en werd het tijd voor een dagje met wat meer rust. Een uurtje rustig door de stad gelopen en daar hield het wel op, ook eens lekker zo’n dag ertussen moet ik zeggen waarbij je op je eigen bed kan liggen. In de avond werd het leven vanzelfsprekend weer in gang gezet, dus werden de kaarten en de drank weer tevoorschijn gehaald.

Deze avond stond karaoke op het programma! Om eerlijk te zijn ben ik nog nooit naar een karaoke avond geweest, maar we hadden er allemaal echt heel veel zin in. We zijn weer met de hele groep, wat uitgegroeid was tot zo’n 12 man, gaan indrinken met drankspelletjes. Na 10 uur mag je niet meer drinken in het hostel, maar we kregen wel allemaal een free drink voor de karaoke avond vanuit het hostel. Zoals we dan weer zijn, vroegen we nog een extra. Die kregen we natuurlijk niet, MITS we de plaats waar we gezeten hadden brandschoon zouden maken. Dus je raadt wel wat er gebeurde, we gingen schoonmaken alsof ons leven er vanaf hing en zoals beloofd kregen we een extra kaartje.

Daarna zijn we naar de bar gegaan dat onder het hostel lag, lekker handig voor als je ‘kruipend naar huis moet’ haha. Maar geen zorgen, want zo ver is het niet gekomen. In het begin was het nog erg rustig en leeg, de mensen deden nog niet echt mee en dus zijn we met z’n alle gaan poolen aangezien er 2 pooltafels aanwezig waren. Toen het drukker begon te worden, zijn ook wij mee gaan doen en liedjes gaan doorgeven. Geen idee hoe snel het gebeurde, maar al snel stond ik met 3 nummers op de lijst, niet alleen natuurlijk.

Met wat drankjes achterover, was het wel super grappig en leuk om te doen. Niet dat je echt het verschil merkte tussen diegene die aan het zingen waren en de schreeuwende menigte tegenover

je, want de sfeer was echt geweldig. Ik heb 1 liedje met Daphne gezongen en de andere liedjes met bijna de hele groep, verbazingwekkend genoeg paste t ook nog op t podium haha.

Opstaan met een kater krijg je van zo’n avonden als de dag van te voren, maar dat gaat ook zo weer over met genoeg water. Jo en ik hadden er het minste last van en aangezien de rest nog niet voor het leven vatbaar was (niet echt natuurlijk), zijn we met zijn tweetjes gaan ontbijten bij een ‘all you can eat’ en dat voor maar 7.50 dollar.

Toen ook de ander 2 meiden langzaam begonnen te ontwaken, wat ondertussen 3 uur was, zijn we met zn 4e nog gaan shoppen in het centrum van Melbourne. Hierna zijn we naar een foodmarket geweest en ik kan met volle overtuiging zeggen dat ik nog nooit zo veel en zo veel verschillende soorten kraampjes met eten bij elkaar heb gezien. Er waren er wel zo’n 50, van Nederlandse poffertjes tot Mexicaans en van Thai’s tot Italiaans.

Om onze laatste avond in Melbourne af te sluiten, hadden we met z’n alle weer afgesproken op stap te gaan. Helaas was er niet echt veel te doen deze avond en hadden we beter spelletjes kunnen blijven spelen. We zijn bij 2 local bars geweest wat leuk zouden zijn op woensdag avond, want dat hadden we nagevraagd bij de receptie. Dat bleek dus niet zo te zijn, dus zijn we weer met zn alle in een

fastfood restaurant beland en hebben we nog wat spelletjes gespeeld naast het hostel.

Afscheid nemen is nooit leuk als je het echt gezellig hebt gehad met elkaar, dus ook dit keer niet. Vandaar dat we ook tot 1 uur in het hostel hebben gezeten terwijl we om 10 uur al hadden uitgecheckt. Toch werd het echt tijd om te gaan en te beginnen aan the great ocean road! Voordat we die kant op gingen rijden, zijn we nog even gestopt bij Brighton Beach, dit is een strand bij Melbourne met heel veel verschillende strand boxen. Elke box heeft zijn eigen uiterlijk, de een nog kleurrijker dan de ander, heel leuk om te zien!

Wij zijn begonnen aan the great ocean road vanaf Bells Beach. Bells Beach is echt een surfstrand, er lagen wel meer dan 25 surfers in het water op dezelfde plek. Vanuit daar zijn we, precies langs de kust, verder gereden naar Lorne, waar we ook een nachtje op de gratis camping hebben geslapen. Lorne is een klein knus stadje met een prachtig strand. Op de gratis camping kwamen op een gegeven moment allemaal papegaaien die zo tam waren dat ze op je arm kwamen zitten als je wat brood in je hand deed.

Na weer het eerste nachtje in onze nieuwe campervan, zijn we weer verder gegaan aan the great ocean road. The great ocean road loopt grotendeels langs de zee af en onderweg kom je wat kleinere dorpjes tegen, zoals Apollo Bay. Het was heel mooi om te zien en zo dicht langs de zee hadden we ook nog niet veel gereden in Australië, maar stiekem had ik er iets meer van verwacht. Wat wel heel cool was, waren the twelve apostles. Dit is een rij van rotsen in de zee van kalkzandsteen die door de natuur zelf zijn ontstaan.

Vanuit the great ocean road, die alweer afgelopen was na vandaag, zijn we, zolang als het nog licht was, richting een gratis camping gereden die richting Adelaide lag. Toen we een camping hadden gevonden, checkte we meteen hoe lang het nog rijden was naar Perth. Dit word namelijk onze volgende bestemming, maar dit duurde wel nog dik 32 uur rijden!

Ondertussen zit ik al in Perth en geniet ik van een fijn hostel, eindelijk!! Nu denken jullie misschien ‘eindelijk?’, maar hoe dat zit vertel ik jullie de volgende keer. Net zoals hoe de long drive naar Perth was en hoe mijn avontuur in Perth zelf is. Tot over een paar daagjes en lieve groetjes uit het zonnige Australië!

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2025 Travel Diaries. All rights reserved.