Op 12 november gaan Klaske, Liesbeth, Nelleke en ik naar de film over Ramses Shaffy in het filmhuis.
Je bent de hele avond al behoorlijk aan het trappelen in mijn buik.
Rond half twee ’s nachts, het is inmiddels 13 november, komen we thuis.
Om twee uur beginnen de weeën. Tegen half vier bel ik Wilma Donker, de verloskundige op. Nog maar even volhouden zegt die.
Vijf uur bel ik het ziekenhuis op, nog even volhouden zeggen die.
Je vader is inmiddels opgestaan. Tegen zevenen bellen we weer met het ziekenhuis, we mogen nu komen (eindelijk).
Je vader rijdt met een gang van 140 naar Leeuwarden.
Darrian is je verpleegkundige, ze is erg aardig. Wilma komt te toucheren, 3 cm ontsluiting, het schiet niet op en daarom breekt ze de vliezen.
Dit wordt niet door jou gewaardeerd, de harttonen dalen.
Klaske werkt die dag ook, ze komt regelmatig kijken. Daar zijn je ouders heel blij mee.
Dr. Wilbers komt erbij, je komt aan het CTG te liggen en je krijgt een electrode op je hoofd.
Met behulp van de vacuüm wordt je eruit gehaald.
En dan, om twee minuten voor twaalf, ben je daar, een geweldig, lief, klein ventje, ons ventje, 2550 gram en 46 lieve centimeters.
Je vader en ik zijn op slag verliefd.
Je laat je direct luid en duidelijk horen, het mooiste geluid wat ik ooit heb gehoord.
Over je naam zijn we het snel eens: Klaas. Dat is voor ons trouwens wel even wennen nog; 9 maanden lang hebben we je Mukkie genoemd.
We blijven een nachtje slapen.
Door de vacuüm heb je hoofdpijn, daardoor gaat het drinken niet zo goed aan de borst en krijg je wat met een lepeltje.
‘s Avonds komen alle familieleden op bezoek, je vader heeft helaas een lekke band en moet die op het parkeerterrein nog repareren.
Klaske komt de volgende ochtend met de maxi-cosi en voor het eerst in je leven zit je bij je vader voorin in de auto.
Raar idee, je komt met z’n tweeën en je vertrekt met z’n drieën.
Petra Abma
14 chapters
15 Apr 2020
November 13, 2002
Op 12 november gaan Klaske, Liesbeth, Nelleke en ik naar de film over Ramses Shaffy in het filmhuis.
Je bent de hele avond al behoorlijk aan het trappelen in mijn buik.
Rond half twee ’s nachts, het is inmiddels 13 november, komen we thuis.
Om twee uur beginnen de weeën. Tegen half vier bel ik Wilma Donker, de verloskundige op. Nog maar even volhouden zegt die.
Vijf uur bel ik het ziekenhuis op, nog even volhouden zeggen die.
Je vader is inmiddels opgestaan. Tegen zevenen bellen we weer met het ziekenhuis, we mogen nu komen (eindelijk).
Je vader rijdt met een gang van 140 naar Leeuwarden.
Darrian is je verpleegkundige, ze is erg aardig. Wilma komt te toucheren, 3 cm ontsluiting, het schiet niet op en daarom breekt ze de vliezen.
Dit wordt niet door jou gewaardeerd, de harttonen dalen.
Klaske werkt die dag ook, ze komt regelmatig kijken. Daar zijn je ouders heel blij mee.
Dr. Wilbers komt erbij, je komt aan het CTG te liggen en je krijgt een electrode op je hoofd.
Met behulp van de vacuüm wordt je eruit gehaald.
En dan, om twee minuten voor twaalf, ben je daar, een geweldig, lief, klein ventje, ons ventje, 2550 gram en 46 lieve centimeters.
Je vader en ik zijn op slag verliefd.
Je laat je direct luid en duidelijk horen, het mooiste geluid wat ik ooit heb gehoord.
Over je naam zijn we het snel eens: Klaas. Dat is voor ons trouwens wel even wennen nog; 9 maanden lang hebben we je Mukkie genoemd.
We blijven een nachtje slapen.
Door de vacuüm heb je hoofdpijn, daardoor gaat het drinken niet zo goed aan de borst en krijg je wat met een lepeltje.
‘s Avonds komen alle familieleden op bezoek, je vader heeft helaas een lekke band en moet die op het parkeerterrein nog repareren.
Klaske komt de volgende ochtend met de maxi-cosi en voor het eerst in je leven zit je bij je vader voorin in de auto.
Raar idee, je komt met z’n tweeën en je vertrekt met z’n drieën.
Siemy heeft thuis de koffie klaar.
De kraamverzorgster heet Jannie en komt uit Hallum.
Je krijgt ontzettend veel cadeaux en bezoek.
Het drinken gaat wat moeizaam, maar je doet erg je best.
Zondagnacht 17 november ben je de hele nacht wakker en aan het huilen.
Tegen zeven uur val je in slaap.
Als Jannie komt, slaap je nog. Ook heb je geen zin in je volgende voeding, maar goed je bent ook de hele nacht wakker geweest, dus laten we je nog even slapen.
Je komt daarna in bad. De vorige keren schreeuwde je moord en brand, maar nu ben je stilletjes.
We maken ons ongerust, je lijkt ook wat apathisch.
We besluiten om dr. Postuma te bellen, deze komt langs en onderzoekt je.
Ook hij vindt je niet fit en belt dr. De Vries op, de kinderarts.
Maar even langskomen zegt die. Ik bel je vader op, die zit in Garnerwold en vertel hem dat je naar het ziekenhuis moet. Je moeder is heel erg emotioneel en je vader schrikt enorm.
Met Jannie in de auto gaan we naar MCL-Noord. Daar is je vader ook al snel. Hij heeft de wet weer een paar keer overtreden om snel bij je te zijn.
Dr.de Vries onderzoekt je, je bent een beetje uitgedroogd maar je hoeft niet opgenomen te worden.
Je gaat nu flesvoeding krijgen, zo hebben we een betere
controle op hoeveel voeding je krijgt en een flesje drinken gaat ook makkelijker.
Je vader snel naar de Trekpleister om voeding en een fles, want die hebben we niet in huis.
Het drinken gaat maar matig, maar op een gegeven moment ziet Jannie dat je je tong naar achteren steekt. Zo lukt het drinken dus niet.
Nu we dat weten, kunnen we erop letten, en zo gaat het drinken een stuk beter.
Na een paar dagen ben je weer fit en levendig.
19 november krijg je de PKU/CHT prik.
December 2002
19 december ga je voor het eerst naar het consultatiebureau. Je moeder is te laat, want ze kon de maxi-cosi niet vast krijgen (moet je ook minimaal HTS voor hebben gehad).
De arts en verpleegkundige zijn dik tevreden.
Je weegt inmiddels 3480 gram en bent 52,5 cm.
Als je ongeveer 1 maand bent, ga je voor het eerst
boven slapen bij heit en mem op de kamer.
Alle slaapmogelijkheden worden uitgeprobeerd: de wieg, dit ding is echter bijna niet te tillen, het ledikantje; hierin ben je bijna niet terug te vinden, je gebruikt slechts een kwart van het bed. Uiteindelijk kom je in de kinderwagen, dik ingepakt met twee truien, twee broeken en een paar dikke sokken en een muts want je mag het toch niet koud hebben.
’s Nachts ben je druk aan het smakken en “stinnen”. Je ouders lachen zich slap.
Op 22 december word je gedoopt door ds. Berkhey, samen met Fleur de Jong.
Hendrik brengt je in. Je dooptekst is: “Zalig de zachtmoedigen”.
Op 29 december ga je voor het eerst in de kinderwagen naar buiten, naar Pake Hamer. Je vindt het prachtig in de kinderwagen van Coba, je valt al snel in slaap.
Oudejaarsavond zitten we uit bij Hein en Nelleke. Nelleke heeft alle slaapkamers schoongemaakt, je hebt het dus voor het
uitkiezen. We proberen 2 slaapkamers voor we besluiten waar je komt te slapen.
’s Nachts slaap je bij Siemy, voor het eerst een nachtje uit logeren zodat je ouders op stap kunnen naar de Boppeslach.
Je ouders hebben al snel heimwee.
Januari 2003
7 Januari krijg je voor het eerst de vaccinaties; DKTP/HIB. Twee prikken in de benen, je geeft geen kik, stoere vent!!
Je weegt nu 4180 gr.
Je ligt het liefst op de rechter zijde blijkt, je hoofdje is een beetje afgeplat aan die kant. We moeten daarom op fitness; je ligt op het aankleedkussen op de buik met je hoofd op je ellebogen gesteund en zo moet je je hoofd draaien. Je doet het hartstikke goed.
Je hebt vaak last van darmkrampjes, daarom wordt je voeding wat verdund.
’s Avonds ben je niet fit en hebt een beetje koorts, 38, maar de volgende dag is dit weer over.
12 Januari slaap je voor het eerst de hele nacht door. Je ouders schrikken er bijna van, we hebben hem de hele nacht niet gehoord?!
Je bent nu al heel
vaak aan het lachen, een prachtig gezicht. Zo’n lach maakt je dag.
14 januari, je bent voor het eerst verkouden. Tranende ogen en heel vaak proesten, je hele lijfje proest dan mee.
18 januari ga je voor het eerst met mem onder de douche. Dit vind je heerlijk.
Je bent nu ongeveer 11 weken. Die “dingetjes” die voor je mond zwabberen, horen bij jou. Die “dingetjes” zijn je vingers, die je steeds beter leert in de mond te stoppen. Je duim is duidelijk favoriet. Soms glijdt die uit je mond, en draai je je hoofd helemaal op zij om hem weer te pakken krijgen. Best wel lastig hoor .
Februari 2003
4 februari, voor de derde keer naar het consultatiebureau.
Je hebt wat uitslag op je armen, hoofd, nek en buik. Als dit vurig wordt, moet je even naar de huisarts. Geen lekkere zeep meer, maar lekkere olie in je bad en vette vaseline.
Je hoofdje is op de rechterkant nog steeds een beetje afgeplat, dus doorgaan met de fitness, dan komt het best wel weer goed.
Ook “masker” je nog een beetje, de arts van het consultatiebureau beluistert je twee keer, maar is tevreden.
Je krijgt nu nog 6 voedingen op een dag, dat mag wel 5 voedingen worden, maar je moet per keer dan wel wat meer drinken. Je krijgt nu per dag ca 750 cc, dat mag wel wat meer. Maximaal is ongeveer 1 liter.
De darmkrampjes worden al wat beter.
Je krijgt nu voor de tweede keer je DKTP/Hib prik.
Je bent nu 4780 gram, 58,5 cm lang en je hoofdomtrek is 38,2 cm.
Je wordt een lange jongen, ja je krijgt de lengte van je pa. Je bent nog wel een beetje licht van gewicht.
Je slaapt nu al zo’n 2 weken ’s nachts door.
17 februari, voor het eerst naar Dr. Postema. Je bent al een poosje verkouden en hebt rode bultjes op de buik.
Aan de verkoudenheid wil dr. niets doen, en voor de bultjes krijg je hormoonzalf.
Dit bultjes komen of van de voeding of heeft te maken met de cara/copd van beide pakes.
Vandaag, bij pake Hamer draai je voor het eerst van de rug op je zij, een primeur.
18 februari, nu heb je ook bultjes op de rug.
20 februari begin je met hypo allergene voeding, het ruikt niet erg lekker, maar je slobbert des te meer op.
Je krijgt nu groene poep, dat komt van de voeding, maar ook omdat je al tandjes krijgt.
23 februari, je familie is op bezoek: Ans en Tsjeerd en Siebe en Dukke. Je moet ontzettend huilen want……. je tandjes komen nu echt door. Dikke tranen, maar als je een ijskoude speen uit de koelkast krijgt, wordt het al beter.
24 februari is je vader huisman, want mem gaat naar haar werk.
25 februari, voor het eerst een dag naar Wally, de oppas.
Om half zes krijg je thuis nog de fles en dan in de maxi-cosi. Je hebt het daar goed naar je zin, je slaapt de hele dag.
Mem vindt het niet zo leuk om je weg te brengen, maar des te leuker om je half vijf weer op te halen.
Je begint steeds meer te jeuzelen.
28 februari, weer naar dr. Postema want je zit nog steeds vol. De antistoffen die je van je moeder hebt meegekregen door de borstvoeding, is inmiddels uit je lichaam, daarom ben je meer vatbaar voor virussen.
4 maart, voor de derde keer naar het consultatiebureau, voor je derde en voorlopig laatste prik. De DKTP en de Hib krijg je in een cocktail.
Je weegt nu 5365 gram en bent 62 cm.
Je rechterkant van je hoofdje is nog steeds een beetje plat, blijven oefenen dus.
Ook ben je een beetje overstrekt, dus we moeten je vanaf de zijkant oppakken.
4 maanden, voor het eerst in het loophek, dit vind je prachtig want je kunt nu veel meer zien.
4,5 maand oud, en je draait je al op de zij, steeds weer oefenen. Het lukt je ook al om zo nu en dan op de buik te draaien. Da’s voor jou soms wel even schrikken.
Inmiddels heb je 2 tandjes.
Alles wat je kunt pakken, steek je in de mond en laat je ook niet meer los.
Maart 2003
20 maart; OORLOG
Amerika is Irak binnengevallen om het regime van Sadam
Hoessein omver te helpen.
Het is de tweede Golf-oorlog(eerste was in 1991).
28 maart, voor het eerst tandjes poetsen.
30 maart, je draait nu al regelmatig op de buik, alleen terug lukt nog even niet.
April 2003
1 april, je hebt je eerste “salaris” gekregen. Nee, dit is geen 1 april grap. De grap is wel dat het op de rekening van heit en mem is geschreven, maar dat is snel veranderd.
22 april; voor het eerst ga je een beetje kruipen in het (s)loophek. Kontje omhoog en knieën naar voren.
Je jeuzelt nu de hele dag door en je hebt ook geleerd te hoesten. Dat demonstreer je dan ook naar hartenlust.
6 maanden: het tijdperk van de wieg is nu afgesloten. Je ligt in het grote ledikant (het is een beetje zoeken waar je ligt) in een tuigje. Je vindt het best wel leuk, vooral om tegen de kanten aan te kloppen. Dit maakt een leuke herrie.
Mei 2003
4 mei; een nachtje te logeren bij Liesbeth, want mem zit in de nachtdienst en heit moet ’s ochtends heel vroeg weg. Je hebt het er daar ontzettend naar je zin.
6 mei; je bent nu 6 maanden en moet weer eens op het consultatiebureau kijken.
Je weegt 6450 gram en bent 66,5 cm lang (je krijgt de lengte van je heit).
Je hebt allemaal uitslag op je billen, benen, buik, en wordt elke dag ingesmeerd met vaseline. Je probeert je te krabben, met je hele scherpe nagels. Je kan net bij je rechter bil komen.
Je wordt nu al een grote baby want je begint met nutrix en op zaterdag 10 mei krijg je van je heit je eerste groentehap. Bloemkool, het stinkt de pot uit. Logisch dat je dit niet lust. Dus weg ermee. Tweede poging is de rode biet, ook geen succes, maar dit stinkt gelukkig minder. Je heit heeft speciaal voor jouw diner, de oude werkkleding aan gedaan. Verstandig besluit, want hij noch jij komt ongeschonden door dit etentje heen.
Het systeem van de lepel gaat, letterlijk en figuurlijk, er bij jou nog niet in.
Tandenpoetsen met echte tandpasta vind je wel lekker.
Je kunt nu met een beetje hulp al zitten, en je bent laaaaaaaaiend trots als iemand ziet dat je op de buik ligt.
Je draait je ook om in de kinderwagen, en dat wordt dus opletten voor pa en moe.
Je favoriete woordje is ooink ooink ooink. Voor een juiste uitspraak heb je hiervoor de duim in de mond.
8 mei, je krijgt je eerste tandje boven.
12 mei; je probeert voor het eerst om zelf te gaan zitten in de maxi-cosi, onhandig ding wat dat betreft.
18 mei, je tweede tandje boven. De score is nu 4.
Wat zijn toch die dingen die steeds met je meegaan? Dat zijn nu je tenen. Je probeert je sok uit te trekken; toch moeilijker dan het lijkt.
21 mei; weer naar dr. Postema, je zit onder de uitslag, rode vlekken die jeuken, op je buik, billen, benen, armen en een beetje op je gezicht.
Mogelijk, hoeft niet, ben je ergens allergisch voor maar een test kan pas op de leeftijd van 2 jaar, liever nog ouder. Dr. Postema schrijft een duur recept voor:
Slaolie ahum??
22 mei voor het eerst op de pasfoto. Je zit op een hoge kruk, (haar vergeten uit te kammen) en mem houdt je vast. Het is een wereldfoto.
Je draait je nu ook van de buik op de rug en stopt je tenen in je mond. Dit doe je tot nog toe alleen bij pake en beppe Abma.
10 juni: voor het eerst zit je een beetje in het bad en ontdekt wat watertrappelen is, maw de hele vloer wordt meegesopt.
Je bent nu ongeveer 7 en een halve maand en je jeuzelt de hele dag door, het liefst met je sok in de mond of hard en dan bedoel ik heel hard op andermans duim bijten.
Je hebt enorme sterke armen, je drukt je met gemak op in je loophek.
Je tenen in de mond steken is nu je nieuwe hobby.
18 juni; derde tandje boven, de score is nu 7.
20 juni: je eerste broodje. Liever geen leverpastei, maar appelstroop en het liefst 2 sneetjes, zonder korsten.
27 juni: Jaaaaa, je kunt kruipen, achteruit. Wat ben je ook een topper (kenner, zou je heit zeggen).
Uit logeren naar Oane en Coba, want heit en mem gaan met de kameraden op stap, met de boot.
Mem brengt je weg, je bagage wordt in twee keer verhuisd, wat een spullen heb jij mee voor 3 dagen logeren!!!!
Mem en heit hebben heel veel heimwee, jij niet, jij geniet met volle teugen.
Voor het eerst in de buggy van buurvrouw Trijntje, naar de taptoe. Dolle pret.
Je slaapt bij Lucie op de kamer die je dagboek heeft bijgehouden.
Zondag 29 juni halen we je weer op en de volgende dag ga je met heit en mem op de boot op vakantie.
Je slaapt tegenover de keuken, nou ja slapen …. Je slaapt niet zo veel, alleen als we aan het varen zijn, zodra we aanleggen heb je weer dikke lol.
Door het gaas van je campingbedje kun je ons net zien zitten en dan ben je al weer vol babbels.
We gaan van Leeuwarden, naar Earnewoude, naar Akkrum, naar Langweer.
Vanaf donderdagmiddag wil je eigenlijk niet meer drinken en heb je ook niet veel trek in eten. Daarom besluiten we vrijdag om naar huis te gaan.
We bellen dr. Postema op wat we kunnen doen om jou weer aan het drinken en eten te krijgen, hij heeft niet zo veel tips, maar ’s nachts maken we je twee keer wakker om drinken te geven, dit lukt redelijk.
Juli 2003
6 Juli voor het eerst in de draagzak bij heit op de fiets, dit valt je niks tegen.
10 juli; heit heeft een schommel gemaakt, die je vandaag even uitprobeert. Het is wel wennen en je weet nog niet of je het wel leuk vindt.
Je bent nog steeds niet fit. Je lacht en jeuzelt aan een stuk
door, maar eten en drinken wil nog steeds niet. Dus bellen we het consultatiebureau op. Deze hebben ook niet veel nieuws. Zolang je natte luiers hebt, is er niets aan de hand.
Siemy overlegt nog met de kinderarts; waarschijnlijk komt het door het warme weer (het is rond de 25 graden).
14 juli, de premiere van de buggy. Best wel leuk, zo zie je meer van de wereld dan in de kinderwagen.
Heit heeft je het nee-schudden geleerd, wat je enthousiast imiteert.
15 juli; 4e tandje boven, de totaal score is 8.
20 juli; het is zondag en mem is op het werk. Heit belt; je wilt niet drinken en eten en hebt 38,7 graden koorts. Heit geeft je een zetpil.
Dit weekend heeft dr. Castelein dienst; hij onderzoekt je, de oren en longen zijn schoon (je grijpt wel vaak naar de oren). Waarschijnlijk heb je de griep.
’s Nachts maken we je 2 keer wakker om drinken te geven, dit gaat redelijk.
21 juli; De russen die bij Stiens op vakantie zijn, Tanja en Maxime, komen jou even bekijken. Tanja is helemaal dol op je.
23 juli; voor het eerst in de buggy naar de Coop-markt. Je zit parmantig in het winkelwagentje. Die dingen zijn trouwens wel kind onvriendelijk. Je krijgt een houten achterwerk van de harde zitting. Volgens Feike Wiersma zijn die zitjes ook voor kinderen vanaf 6 jaar (weet hij veel).
Je hebt rode bultjes op je hoofd en op de benen, het is onduidelijk of dit door de muggen komt of door wat anders.
Je bent nog steeds verkouden, het loopt je de neus en oren uit. Vanmiddag weer eens met het consultatiebureau bellen. Je heit heeft ook al vanaf het werk gebeld. Hij maakt zich ook een beetje zorgen.
Je bent nu zo’n 8 maanden en je kunt al alleen zitten. Het liefst met de tenen in de mond. Het kruipen gaat nog niet zo snel en bij voorkeur in de achteruit.
Je maakt ook al wat woordjes: dada en iets wat klinkt op pappa (?)
26 juli: Uh Uh. Het is ’s ochtends 8 uur en met uh uh maak je ons wakker.
In je tuigje presteer je het toch nog om op de buik te draaien. De volgende dag, idem dito. Knap hoor!!
Je kunt je nu al heel goed van buik op de rug en terug draaien.
29 juli; voor het eerst naar de slager en naar Minke de bakker. Het is wel wat “suterich” je krijgt geen plakje worst van Vlees van Kees en geen ploske van Minke. Dit is geen klantenbinding.
Augustus 2003
2 augustus: barbecueën bij de buren, vlees hoef je nog niet, maar wel stokbrood.
3 augustus: voor het eerst speel je kiekeboe met Pake Hamer zijn pet. En je vindt het schitterend.
5 augustus: je wordt weer in de buggy gezet voor het consultatiebureau. We hoeven niet te wachten (gelukkig). Je weegt 7330 gram en bent 70 cm lang.
Voor de rest gaat alles volgens het boekje.
7 augustus; voor het eerst met mem op de fiets. We hebben geluk, want het scheelt niet veel of we kiepen om. Het zadel van de fiets is te groot en mem past bijna niet tussen het zitje en het zadel.
8 augustus; herkansing op de fiets, nu met een rokzadel. Dit gaat beter.
12 augustus; eindelijk een ‘ploske bôle’ van Minke gekregen.
Er is een hittegolf, die duurt nu zo’n 3 weken. Erg blij ben je hier niet mee, het drinken en eten gaat niet van harte.
15 augustus, je bent nu 9 maanden. Voor het eerst kruip je nu vooruit.
Als je je eigen foto op het dressoir ziet staan, begin je te lachen, mooi kereltje ben je hé.
De telefoon, dat vind je een prachtige uitvinding. Als heit of mem belt, begin je luid te lachen. Je snapt maar niet met wie ze dan aan het praten zijn, je ziet toch niemand…
Voor het eerst slaap je nu in een trappelzak, je schopt namelijk ’s nachts de dekens van je af. Het is even wennen, maar je kunt toch nog alle kanten op en om draaien.
Je kunt al op hurken zitten en ook zelf zitten, het loophek is daarom naar beneden gezet.
18 augustus: je mag graag de krant “lezen”, dat wil zeggen: met de krant ritselen en opeten.
21 augustus: applausje voor jezelf !!! Je kunt al echt in je handen klappen.
Je bent wel wat “sinnich” met eten, de fles melk wil je boven hebben, met de deur van de slaapkamer dicht. Zodra er ook maar 1 kruimeltje brood of minuscuul drupje vla op het blad van de tafelstoel ligt, moet dat eerst bekeken, gevoeld en geobserveerd worden, voordat je weer verder eet. Het is maar dat men het weet.
Trouwens tijdens het eten ben je ook wel eens oost-indisch doof en blind. Heit kan nog zo lief en aardig met het broodje naar je toe zwaaien, als je niet meer hoeft, zie of hoor je heit niet, noch het broodje. Je kijkt dan straal je heit of mem voorbij.
25 augustus: gehoortest. Absoluut geslaagd. (tja, oostindisch doof wordt hier niet getest).
26 augustus: voor het eerst ga je zelf zitten !!!!
September 2003
3 september: voor het eerst ga je zelf staan en je bent apetrots.
Het kruipen krijg je ook steeds meer onder de knie, openstaande deuren hebben een enorme aantrekkingskracht.
4 september: even naar de plant toe kruipen, oh ja, wat ligt daar. Ik kan het beet pakken, dus kan ik het ook in de mond stoppen en doorslikken. Nee, Klaas, planten zijn een versiering, niet een gerecht. Mem weet niet of deze plant ook giftig is, dus belt ze Coba. Wat Coba betreft mag je hele plant wel opeten (hij is slechts 1 ½ meter groot).
4 september: je eerste zwemles. Een stoere blauwe zwembroek aan en een grote zwemtas mee.
Je vindt het geweldig ??
Samen met nog 12 van die ukkies zingen we allerlei liedjes (mem is aan het playbacken ), omhoog gooien, onder water, je vindt alles prachtig.
Na die tijd even koffie drinken bij Coba en computeren met Hendrik, zo je spelmiddag is voorbij, en je bent bekaf.
8 september: nee, je hoeft me niet eten te geven, ik kan zelf wel eten. Okay Klaas, met ijzeren hand houd je de lepel dan ook vast, maar je brengt hem ook naar de mond (en vervolgens naar de grond).
9 september: voor het eerst naar de kapper, maar deze kapper, Fleur, komt bij je thuis. Je vindt het reuze interessant.
Je bent nu 10 maanden, en waar je je ook maar kan vasthouden, daar ga je ook staan. Grote voorkeur heeft de stereo. In de cassettedesk kun je je zelf zien, de cd’s komen op de grond en het geluid wordt meestal uit gedaan.
Favoriet speelgoed is de deegroller en de vergiet.
Oktober 2003
7 oktober: weer naar het consultatiebureau, voor voorlopig de laatste vaccinatie (4e) DKTP en Hib.
Je weegt nu 7830 gram en bent 73 cm.
Je slaapt veel maar dat is volgens het consultatiebureau niet erg. Ook staan je voeten naar binnen, ook daar wordt geen actie op genomen. Je bent nogal bleek en daarom krijg je roosvicee ferro en moet je meer naar buiten.
Je hebt er duidelijk een hekel aan om alleen gelaten te worden.
De spiegel vind je prachtig, maar je blijft zoeken wie nu achter de spiegel zit.
20 oktober: JAAAAAAAA, je zegt mem, voor de eerste keer.
Je kunt ook al dansen, op je knieën.
Je bent nu 11 maanden en speelt zelf kiekeboe, prachtig vind je dit.
Je kunt ook al op de tweede tree komen van de trap, en trots dat je bent!!
Je loopt nu de hele dag door de kamer heen, je vasthoudend aan alles wat je maar tegen komt. De vensterbanken zijn inmiddels bijna leeg, want wat je pakken kunt, vindt meestal ook de weg naar je mond.
November 2003
Je bent nu bijna 1 jaar, sinds ongeveer 2 weken slaap je op je eigen kamer. Zowel voor je ouders als voor jou is dit wel wennen.
Je babbelt, speelt, sjouwt en wuift de hele dag door.
De tafelstoel is om in te staan, en niet om in te zitten, is jouw mening.
Evenals het loophek, dat is iets voor kleine kinderen, en dus niet meer voor jou.
De afstandsbediening is veruit favoriet als speelgoed, hier is niet iedereen het mee eens trouwens.
Je bent dol op de teleturbies, 4 poppetjes die jou het zwaaien leren.
Je kunt nu zelf klap eens in je handjes spelen en bent dan ook apetrots.
28-11 je staat voor het eerst met losse handen en op 23-12 doe je je eerste pasjes “los”.
Verstoppertje spelen en “pi-ba” kun je niet vaak genoeg spelen.
Je kunt nu ook al “tútsjes” geven.
Het eten in de tafelstoel vind je nog steeds maar niks, eten onder het spelen is toch veel leuker? ! Alleen met de vla gaat dat wat moeizaam.
Liever lik je de metalen strip van de drempel ( ???? ).
Create your own travel blog in one step
Share with friends and family to follow your journey
Easy set up, no technical knowledge needed and unlimited storage!