Vlucht gemist!!

Vandaag moet Aukje aankomen, maar het loopt allemaal niet zoals gepland. Zij heeft een vlucht geboekt met British Airways via Heathrow, en haar overstap in Londen loopt mis. Wij hebben bijna hetzelfde meegemaakt in oktober 2014, toen wij op weg gingen naar Texas. De overstaptijd in Heathrow was al aan de krappe kant en toen wij ook nog vertraging opliepen bij het vertrek van Schiphol waren de poppen aan het dansen. Omdat je op Heathrow nogmaals door security moet met je handbagage, leverde dat nog extra oponthoud op en het personeel kon de vliegtuigdeur achter ons dicht gooien! Wij waren nét op tijd. Aukje is niet zo gelukkig: doordat een dodo niet komt opdagen bij het boarden op Schiphol, moet zijn

bagage verwijderd worden en dat kost kostbare minuten. Op Heathrow moet zij dus wachten om overgeboekt te worden op een andere vlucht en die is niet meer rechtstreeks! Ze gaat nu over Dallas en komt pas om 10 uur 's avonds aan in plaats van 4 uur 's middags. Als wij 's morgens vroeg op staan, vinden wij allemaal hectische berichten van dochter Annemargriet (jr.) en van Tania, die door Annemargriet jr. ook is benaderd via Facebook! Paniek, maar gelukkig belt Aukje even daarna om te zeggen dat zij nu in het vliegtuig zit en dus pas 's avonds aankomt. Wel een helse reis, want erg lang, maar er is niets aan te doen.
Ik bak een taart zoals ik gepland had en zit de rest van de dag op mijn handen want het wachten duurt nu dus twee keer zolang! Alles staat klaar voor haar komst: een verse appel/rabarbertaart, een koude fles champagne en een feestelijke mand met wat kleine dingetjes ter begroeting.
Om 9 uur rijden wij naar Austin en om vijf voor 10 legt het vliegtuig

aan aan de gate. Dan duurt het nog een tiental minuten voordat Aukje ten tonele verschijnt, boven aan de roltrap. Ik sta beneden al te springen van ongeduld! Ze is nog in verbazend goede vorm als wij elkaar omhelzen. In Dallas ging het ook allemaal niet over rozen, want ze moest er door Security en dat duurde allemaal zo lang dat ze ook daar bijna het vliegtuig miste. Het duurt naar mijn gevoel eeuwen voordat de koffers verschijnen maar dan rijden wij snel naar huis. Het is 6 uur in de ochtend Nederlandse tijd als Aukje in San Marcos is, 24 uur nadat zij van huis gegaan is! Een hete douche en een bed, dat is het enige waar zij op dit moment nog behoefte aan heeft. De taart en de champagne moeten maar tot morgen wachten........
De volgende ochtend gebruiken wij een laat zondags ontbijt met spek, eieren, baked beans en breakfast links (worstjes). Daarna moeten Aukje en ik ons klaarmaken want ik heb gereserveerd bij de nagelshop voor een uitgebreide pedicure. Keurig om half 1 wandelen

wij binnen en worden wij in de massagestoelen geïnstalleerd door Peter, de boss. Onze benen en voeten worden gescrubd, van een masker voorzien, gemasseerd en in de crème gezet. En uiteraard worden de teentjes netje in de lak gezet! Aukje is als een kind zo blij met haar chique rode nageltjes.
Als wij weer thuis zijn, laat ik Aukje ons appartementencomplex zien: de parkjes, de zwembaden, de fitness ruimte, de postbussen. Wij gaan even bij Gail langs en maken kennis met Tinker. Dan is het tijd voor de borrel. Eindelijk kunnen de champagnekurken knallen!
De pot schaft uiteraard Amerikaans eten: (Omaha) steaks, baked potatoes en salade, met als dessert Bluebell icecream (echt Texaans ijs!). Aukje heeft verbazend weinig gevolgen overgehouden aan haar helse reis en houdt het goed vol. Pas om een uur of 9 vindt zij het bedtijd worden. Ik heb de laatste nachten van de zenuwen ook slecht geslapen, dus ik vind het prima!