Rondje San Marcos

Dinsdagochtend rijden wij om een uur of tien richting bibliotheek. Ik wil Aukje laten zien waar ik de dagen hier zoet breng. Het is knetterdruk met kleine kinderen die komen voor het voorleesuur. Ik zoek wat boeken uit en dan rijden wij richting de Pet Shelter. Het is nog wat vroeg: het asiel is nog niet geopend voor het publiek, dus stoppen wij bij de Payless Shoesource om te kijken naar schoenen en bij de Hobby Lobby om te kijken naar wat je allemaal kunt knutselen als je handig bent ;)
Gail is al op haar plek aan de balie als wij bij de Pet Shelter komen. Ik geef Aukje een korte rondleiding en dan gaan wij poezen uitlaten. Het is ontzettend druk op de kattenafdeling. 12 van de 13 kooien zijn bezet en in de pre-adoptie ruimte zitten heel veel kittens! En in de quarantaine afdeling nog veel meer!! Het is weer zomer.......
Aukje en ik hebben onze handen vol aan de poezen. Omdat wij natuurlijk laat begonnen zijn (normaal begin ik al om een uur of 10), en omdat het er zoveel zijn, laten wij elke poes maar 5 minuten uit zijn kooi. Knuffelen, dekentje, speeltje, snoepjes en dan weer achter slot en grendel en de volgende patient is aan de beurt. Aukje vindt het zeer indrukwekkend en vindt het moeilijk om de poezen weer aan hun lot over te laten. Het is niet voor niets, dat je hier als vrijwilliger de eerste 6 maanden geen dieren mag adopteren. Je zou er eens met 10 de deur uit kunnen gaan!!
Na een late lunch moet ik me eerst verdiepen in de betaling van onze cruise naar Alaska. Wij proberen al dagen te betalen via credit card maar de betaling wordt steeds niet geaccepteerd. Ik bel met de cruise maatschappij en de bank en dan blijkt dat onze kredietlimiet niet groot genoeg is. Die wordt staande de vergadering verhoogd en dan lukt het gelukkig wel. Ik ben dan wel een uur verder.
Wij drinken thee op het terras want het is een graad of 26 en zonnig!
Na een heel snelle maaltijd reppen wij ons weer richting centrum, voor een concert in The Marc, een theater aan de square.
Er worden weer filmopnames gemaakt voor The Texas Music Scene. Dat is een tv programma dat overal in de States wordt uitgezonden en dat Texas muziek wil promoten. Wij zijn al eens in september naar zulke opnames geweest en dat was dolle pret! Wij moeten nog even in de rij staan als wij om even na zessen aankomen bij The Marc. Het is nog niet echt druk. De eerste opnames worden gemaakt van Reckless Kelly en zijn band en dat zou om half 7 moeten beginnen. Dat loopt wel wat uit en het is erg koud in de zaal, dus ik sta te bibberen. Dan wordt het sein gegeven en mogen wij ons voor het podium opstellen. De regisseur (dezelfde als de vorige keer, hij lijkt een beetje op Robbie Williams!) geeft aanwijzingen en moedigt ons aan om vooral maar hard te schreeuwen en te klappen. Dat moeten wij een paar keer oefenen voordat het naar zijn zin is. Dan komt Reckless Kelly het podium op, een knaap van in de veertig. Hij speelt country rock, niet onaardig, wel hard en ik heb mijn oordopjes vergeten :(
Hij speelt drie songs en die moeten allemaal tweemaal gezongen worden voor de opnames. Ondertussen moeten wij heel hard juichen, met onze armen zwaaien, fluiten, enfin, van onze spontane Texaanse mentaliteit blijk geven! Het is weer hilarisch. Dan is het gelukkig pauze en kunnen wij onze stembanden even rust gunnen. Omdat het boven in de zaal nog steeds erg koud is, maken wij buiten een rondje rond het Court House. Het is heerlijk weer, hoewel bewolkt. Er is regen voorspeld voor later op de avond, maar op dit moment is het droog en de eekhoorntjes zijn heel druk met nootjes eten.
Wij gaan op een bankje zitten in de tuin van het Court House en wachten tot de tweede band klaar is met opstellen. Dat duurt alles bij elkaar een klein uur. De Roger Creager Band is er eentje met Mexicaanse inslag, ze kunnen ook heel lekkere Mexicaanse muziek

spelen. Helaas doen zij dat vanavond niet. Roger is een geinige vent, een echte entertainer, die zeer veelzijdig is. Hij maakt veel grapjes en trekt zich niets van de zaaleigenaar aan, die hem na de drie opnames influistert dat hij er mee moet stoppen. Het duurt nog minstens drie nummers voordat hij daaraan gehoor geeft. Zijn bandleden zijn zeer versatiel: de gitarist en de violist ruilen van instrument en spelen net zo goed weer door! De toetsenist speelt ook geweldig accordeon etc.
Het is jammer dat het voorbij is, maar mijn voeten doen zeer van al dat swingen en onze kelen zijn schor!!
Snel naar huis voor een helende kop thee............................