20 juni: Hué

We hebben allebei als een roosje geslapen vannacht. Vol energie nu weer klaar voor een nieuwe dag, klaar voor Hué en klaar voor een gevoelstemperatuur van 45 graden. En klaar voor de klap als we onze kamer met airco (die overuren draait) uithuppelen zo. Je merkt dat die warmte de nodige energie kost.
We begonnen met een ontbijtje bij de DMZ bar waar we gister ook waren. Crêpes met banaan en choco saus: yummm! We spraken een fietstaxi aan om ons naar het treinstation te brengen, zodat we vast kaarten konden kopen voor morgen. Meneer sprak redelijk goed Engels, dus kon ons nog een en ander vertellen over Hué en Vietnam. Waarom hij in Debbie's oor kneep (zie Go Pro!:)) blijft ons nog steeds een raadsel. Op het station wachtte hij op ons en besloten we een ijskoud colaatje voor 'm mee te nemen. Niet niks natuurlijk om twee dikke toeristen met bagage rond te trappen in 80 graden. Vervolgens fietste hij ons, tegen het verkeer in, naar de Citadel: het oude ommuurde stadscentrum. We besloten niet naar binnen te gaan, maar er langs te lopen. Ik snapte ook meteen toen de fietstaxi man mijn vraag negeerde (hij liet ons geloven dat we hier niet mochten instappen en heel snel moesten zijn) wat het zou kosten om daarheen gebracht te worden, want hij liet ons 350.000 VND p.p. betalen. Daaaaaag! Voor de beeldvorming: we betalen max 300.000 voor 2 personen voor

een overnachting. We onderhandelden iets, maar hebben hem toch aan z'n target van de week geholpen. En aan sterkere beenspieren. Leermoment voor de volgende keer: àltijd eerst een prijs afspreken. Het ritje was overigens TOP!
Vanaf de citadel met een taxi naar de Pagode van de Hemelse Moeder, Chua Thien Mu, het symbool van Hué en gebouwd in 1601. Er heerste een golf van rust en qua toeristen viel het heel erg mee. Voor de pagode staat de 21 meter hoge Thap Phuoc Duyen, de toren van de geluksbron. Eén monnik die hier woonde is beroemd geworden. Thich Quang Duc liet zich op 11 juni 1963 in een lichtblauwe Austin naar Saigon rijden. Daar stak hij zich in brand uit protest tegen het dictatoriale en anti-boeddhistische bewind van president Ngo Dinh Diem. De auto staat nu achter de tempel.
In Hué heb ik vandaag een plaatselijke specialiteit geproefd: Báhn Khoái. Een soort pannenkoek met groenten en garnalen en varkensvlees. De pannenkoek was een gefrituurd rijstvel. Heel smaakvol. Ik wilde eigenlijk

de springrolks, maar toen de ober me wees op de specialiteit in deze stad, was ik heel nieuwsgierig. Lekker joh!