O, wat heb ik fijn geslapen en o, wat had ik dat ff nodig. Ik voel me weer zo fit als een hoentje! Komt vast ook door de heerlijke bestemming waar we zijn aangekomen: Nah Trangh. Een paradijs qua stranden.
Een hostel hadden we binnen 15 minuten gevonden: Reunion Hostel. €5 per nacht, inclusief een vers fruit ontbijt. We slapen op een zaal voor 4 personen, samen met een meisje uit Schotland. Zij reist alleen en heeft ongeveer dezelfde route als ons in haar hoofd, maar dan met scooter. Die heeft ze in Ho Chi Minh gekocht. Respect, ik zou het niet durven. Om 13:00 lagen we op het strand en dat deed ons allebei goed! Het strand ligt mooi tussen de bergen, dus prima vol te houden met zo'n uitzicht. We hebben uitgebreid genoten van een lunch (met een cocktail die duurder is dan onze overnachting). Heerlijk! Het zag er heel luxe uit, die strandtent, maar uiteindelijk viel het met de prijs nog best mee. Rond 17:30 rolden we van onze strandbedjes af en bezochten we een leuk marktstraatje. Er zijn hier veel toeristen en ook schijnt dit een favoriete bestemming te zijn voor veel Vietnamezen. De sfeer is er relaxed. We kochten mango en dragonfruit en gingen terug naar een groot plein bij het strand waar veel kinderen speelden. De één nog liever dan de ander. Vanmiddag op het strand ook zo'n droppie gespot met een enorme snorkelset. Op het muurtje bij het plein kwam er een Vietnamees echtpaar naast ons zitten. Eén naast Debbie en één naast mij. We wilden opschuiven zodat zij ook naast elkaar konden zitten, maar dat was niet nodig. Het ijs was gebroken en ik vroeg aan de mevrouw naast mij of zij uit Nah Trang kwam. Ze lachte en wees naar haar man. Ze kon geen Engels. haar man ook niet heel goed, maar goed genoeg om een heel leuk gesprek met ze te hebben over Nah Trang, Holland en onze reis. Ik liet foto's zien en ze (en wij) genoten van het contact. Trots liet mevrouw (Kim Lian) een foto zien van haar zoon. Ze had Debbie op het oog om te koppelen.mPlots kwam er een Vietnamese jongen die aan Kim Lian vroeg of ze een foto wilde maken met ons. Dat wilden we natuurlijk wel. Ik ben benieuwd waar deze foto nu is.mMisschien zijn we wel onderdeel van een fotopuzzeltocht. Kim Lian maakte gebruik van de situatie en wilde ook op de foto. Ik maakte een selfie en zij ook. Een topmoment. Ze bedankte ons uitvoerig. Bye!
We aten een heerlijke curry tegenover ons hostel en zochten daarna ons bed op. Op het moment dat ik dit schrijf, heeft het meisje boven mij een bedbug ontdekt op de muur en loopt Debbie rood aan. Een bedbug! (ik schrijf zo verder, even op bedbugjacht).
De kust lijkt gelukkig veilig, niets te zien, maar ik voel meer bedbugs dan ooit tevoren in m'n bed.
Om 7:00 gaat onze wekker en gaan we met de fietstaxi naar twee tempels en een markt. Hopelijk fietst de fietstaxi een beetje door, want dan kunnen we het strand ook nog even van dichtbij zien en nog even een duik nemen in zee. Morgenavond gaan we met de nachtbus naar Hoian. We lopen voor op ons schema, want in Da Lat en Mui Ne zijn we maar kort geweest. Niet erg, want dan hebben we misschien meer tijd voor andere avonturen (Sapa?). Dat is ook wel heel leuk aan backpacken. Je bent ergens zolang of kort als je zelf wil en wordt 'verplicht' veel te ondernemen in korte tijd, omdat je toch zoveel mogelijk wil zien en doen. We doen en zien ook zoveel. Ik vind alles even bijzonder en geniet van elk moment hier.
Vandaag gelopen: 8,09 km!