Lion in the morning sun!

De 2e lesweek zit er al weer op! Viel allemaal weer reuze mee. We hebben deze week het programma voor Kaapstad gekregen (gaan we 21 maart naartoe), propvol, maar met allemaal leuke dingen! Beetje jammer alleen dat we om 06.00 moeten vertrekken…

Het is een beetje een saaie week. We hebben doordeweeks vrij weinig uitgevoerd :). Maandag (en donderdag..) zijn we naar Decadent geweest, een koffietentje hier vlakbij. Heerlijke Belgische wafel met banaan, karamel & slagroom gehad. Werkelijk go-dde-lijk! En toen kregen we op een gegeven moment een mailtje van het schoolhoofd dat op vrijdag van 06.00 – 18.00 de stroom eraf zou gaan. Ja, 12 uur lang zonder stroom. Dit betekent dus: geen warm water, geen warm eten, geen WiFi (dat deed het eigenlijk sowieso al niet meer sinds woensdag, en zou er ook nog eens donderdagavond om 21.00 ‘voor de zekerheid’ al af gaan…), geen licht, gewoon helemaal NIKS. Lekker primitief… Gelukkig hadden we al gepland om ’s middags lekker een uurtje te gaan kanoën.

En dat kanoën was me toch een partij leuk! Bloedheet, dat wel… We hebben een klein stukje van de Marina (dure wijk hier met gi-gan-ti-sche villa’s) en een stukje Kowie river gezien. Na een uurtje zat het er alweer op en keerden we moe, maar voldaan, terug naar Bottmill. Om vervolgens het zelfde stuk weer te lopen, maar dit keer naar de supermarkt. Warm, warm, warm. Ik zweette me he-le-maal dood (nu nog steeds trouwens). En toen zijn we ’s avonds zelfs (noodgedwongen) nog een stuk gaan lopen, dit keer om de bevestiging van onze huurauto voor zaterdag te printen. Wij hadden heel slim bedacht: om 6 uur gaat de stroom er weer op, om 7 uur gaat de bieb pas dicht, ergo: wij kunnen om 6 uur in de bieb gaan printen. Of niet. Want de bieb was gewoon dicht. Klein stressmomentje hierzo. Gelukkig hebben we via-via gehoord dat we misschien wel in het My Pond hotel, het hotel van Stenden op een kwartier lopen vanaf school, mochten printen. Dus, zo gezegd, zo gedaan. Zomaar weer een heel stuk gelopen. Wat zijn wij toch goed bezig…

Zaterdag gaan we naar het Seaview Lion Park in Port Elizabeth. Het is de bedoeling dat ik, gesteund door Maaike, ga rijden. Op zich geen probleem, ware het niet dat ze hier links rijden… Ik ben benieuwd.

Nou, dat rijden viel dus reuze mee. Het was even wennen, en vooral raar dat je ineens andersom moet gaan schakelen… Maar het ging goed, we hebben niks geraakt, de auto is nog heel. That equals a victory, dacht ik zo!
Het Seaview Lion Park was echt ontzettend leuk. Eerst hebben we een soort safari gedaan, beetje zoals in Beekse Bergen… Maar hier voelt het toch anders. Het feit dat je over een gravelpaadje met gigantische kuilen en gigantische heuvels moet helpt hier denk ik wel een beetje. In Beekse Bergen is het tenminste geasfalteerd…

We zijn eerst doorgereden naar het restaurantje, waar we geluncht hebben. Daarna hebben we gevraagd of we konden knuffelen met de caracals, ook wel woestijnlynx genoemd. Was niks over bekend (al hadden wij toch echt een mail waarin stond dat dat kon), maar er kon wel wat geregeld worden. Terwijl er wat geregeld werd zijn wij over griezelige, bewegende houten paadjes (denk Boomkroonpad, maar dan een stuk minder stabiel) door de Sanctuary gelopen. Hier hebben we stokstaartjes, een zwarte panter, een zwijn en hyena’s gezien.
Uiteindelijk hebben we een hele ‘behind-the-scenes’-tour gehad. We hebben ook de poema & de servals gezien, die je vanaf het normale looppad niet kunt zien. En de dwerggeitjes, die ontsnapt waren :). We hebben de caracals geaaid (knuffelen kon je het niet echt noemen, die beesten bewegen

me toch veel!), en de stokstaartjes goed bekeken. Op de terugweg zijn we nog naar het leeuwen- & tijgergedeelte geweest. Ze hebben daar o.a. een witte Siberische tijger en witte Afrikaanse leeuwen. En natuurlijk gewone leeuwen :). Al met al een geweldige dag gehad, die we moe maar voldaan hebben afgesloten met het terugbrengen van onze geweldige huurauto (een Nissan Almera). En toen weer terug lopen. Wat mis je die auto dan toch snel.