Reisdagboek huwelijksreis Namibië

We hadden vandaag graag een gamedrive naar Mahango game park willen doen, maar we waren de enige twee die zich hadden opgegeven (dat is normaal gesproken geen probleem, dan noemen we het een private tour ;-), maar hier gaat het pas door vanaf 4 personen). Omdat we niet de hele dag hier op het park wilden rondhangen, zijn we vanochtend in de auto gestapt naar Popa Falls Resort, een NWR Camp vanwaar de Popa Falls goed te bekijken zijn. De 'Popa Falls' klinkt heel cool als een grote waterval, of zelfs meerdere... het is echter een reeks stroomversnellinkjes achter elkaar met een verloop van 2 meter (gelukkig stond het in onze Namibië gids vermeld en waren we voorbereid). Het geheel ademde een soort rust uit, heerlijk.

marieke_doodeman

24 chapters

15 Apr 2020

Dag 2 in de bush

July 26, 2015

|

Ngepi, Divundu

We hadden vandaag graag een gamedrive naar Mahango game park willen doen, maar we waren de enige twee die zich hadden opgegeven (dat is normaal gesproken geen probleem, dan noemen we het een private tour ;-), maar hier gaat het pas door vanaf 4 personen). Omdat we niet de hele dag hier op het park wilden rondhangen, zijn we vanochtend in de auto gestapt naar Popa Falls Resort, een NWR Camp vanwaar de Popa Falls goed te bekijken zijn. De 'Popa Falls' klinkt heel cool als een grote waterval, of zelfs meerdere... het is echter een reeks stroomversnellinkjes achter elkaar met een verloop van 2 meter (gelukkig stond het in onze Namibië gids vermeld en waren we voorbereid). Het geheel ademde een soort rust uit, heerlijk.

We dachten 'laten we hier eens vragen of ze een gamedrive naar Mahango Park hebben', en ja hoor, dus we hebben ons ingeschreven voor de wildrit van 14:00 uur. We hebben in de tussentijd wat rondgewandeld en zijn daarna in het 'resort' wezen lunchen. We dachten 'laten we lekker uitgebreid lunchen', dus we bestelden een vege ball soup (??? Oh vegetable soup..), daarna een steak voor Eric en de vegetarian dish voor mij en een tonijnsalade erbij. Het duurde zeker een uur voordat het kwam, dus dan heb je ook wat... (dachten/hoopten we). De soep was een soort blikje melk of room met ergens een heel vaag pompoenkleurtje, de steak meer dan taai en de vegetarian dish dreef in de boter (iegh), en de tonijnsalade? Meer iets voor op een toastje, de sla was ver te zoeken haha. Maar goed, na de lunch konden we instappen voor de game drive. Het park was best wel dicht begroeid, wat wild spotten vrij lastig maakte, oké er waren wel impala's, veeeeeel impala's. Gelukkig was er aan de rand van het park een soort moeras, dat veel opener was.

Daar zagen we nijlpaarden (zowel op het land als in het water), olifanten, struisvogels, kudu's, reebokken, apen, een paar soorten antilopen en veel vogels, ook roofvogels. Maar het beste komt nog! We hebben een buffel gezien! Een mannetjesbuffel met hele grote hoorns! Nu hebben we er al vier van de big five gezien :-) (alleen nog een luipaard, maar dat komt vast goed als we bij the africatfoundation in Okonjima zijn.) De gamedrive zou tot 17:00 uur duren, maar liep iets uit. Wij wilden wel heel graag voor het donker terug zijn bij Ngepi, zeker omdat we nog een stuk door het bos over zandweggetjes moesten rijden. Door flink door te rijden over het zand (Eric vond dat ik leek op een soort autocoureur..) hebben we het net op tijd gered! Fijn :-D. Zo lekker voor de laatste keer in de bush slapen, we hebben er wel weer genoeg van ;-)

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2025 Travel Diaries. All rights reserved.