Naar de Caprivi

Vanochtend nog even genoten van de luxe van Onguma om daarna in de auto te stappen voor de lange rit naar Ngepi Camp in de Caprivi Region. De Caprivi strook is een smalle strook land die bij Namibië hoort, al ziet het er op de kaart wel een beetje gek uit. Alsof er nog een stukje aan is geplakt, wat misschien ook wel zo is want het is zo ontstaan toen de landsgrenzen uitgevochten werden. De 'Caprivi strip' is echt totaal anders dan de rest van Namibië. Overal nat en groen (als je het gebied binnenkomt staat er op borden langs de weg: 'Welcome to the four rivers region'. En dat is wel even nieuw na weken van droogte (oké behalve in Swakopmund dan).

We hadden geluk qua wegen vandaag: allemaal asfalt! Dat scheelt weer als je ruim 600km voor de boeg hebt. Onderweg kwamen we langs de grote plaats Grootfontein, waar we hebben getankt (er ging echt heel veel in, we hebben een dubbele tank..) en wat water (4 containers van 5 liter) hebben ingekocht. Op een gegeven moment passeerden we de 'rode lijn', een soort grens waar 'bushmenland' begint. Overal rieten hutjes langs de weg, mannen en jongens met loslopende koeien en geiten langs en op de weg, allemaal schoolgaande kinderen in uniform langs de weg en vrouwen met tonnen water of zakken meel op hun hoofd. Heel bijzonder om te zien, net of we een totaal andere wereld in zijn gekomen. Na een tijd rijden kwamen we bij de plaats Rundu, een grote plaats met veel mensen en bedrijvigheid langs de weg. Uiteindelijk kwamen we bij de afslag die we moesten nemen, een weg langs de Kavango rivier. Vanaf daar was er een smalle zandweg richting Ngepi Camp, 4wheeldrive aan en gaan! Haha echt lachen!

Zeker in de auto die we hier hebben (in onze eigen auto was het waarschijnlijk iets minder lachen geweest...). We hebben treehouse nummer 15, een tussen de bomen gebouwde hut aan de rivier. 'The key is onder de mat' zeiden ze bij het inchecken. Er is geen mat, geen sleutel en ook geen deur.... hmmm even wennen, maar het ziet er wel heel leuk uit. We hebben een eigen hangmatje, wc en buitendouche. Op het terrein staan overal aparte wc's, we doen morgen wel een toilettour over het terrein ;-). Vanavond zijn we in ieder geval al in 'the ladies and men toilet' geweest. Een open, rieten hokje (er zijn nergens deuren..) met twee wc's naast elkaar. De dames-wc heeft een roze kleedje op het deksel van de bril en bij de heren-wc is de bril omhoog geklapt en met een hangslot vastgezet (zodat de vrouwen de bril niet omlaag kunnen klappen...). Er schijnen nog veel meer van dit soort gekkigheidjes te zijn, dus we zijn benieuwd.

Toen we ingecheckt hadden kregen we meteen te horen dat hier de Zuid-Afrikaanse tijd gehanteerd wordt omdat het zo dicht bij Botswana ligt (waar ook de Zuid-Afrikaanse tijd wordt gebruikt). Dus ons horloge moest meteen een uur vooruit. Daarna kregen we te horen dat als we warm wilden douchen dit het moment was.... oké eerst maar douchen dan. Na een warme buitendouche zijn we naar de lounge gegaan. Alles is heel relaxt/surfersachtig/backpackersachtig hier. We hebben in een zitzak gehangen met een biertje en een gin-tonic, ons ingesmeerd met DEET (want hier zitten overal muggen), naar de knorrende hippo's geluisterd en gekletst met een Amerikaanse jongen en een meisje uit Zuid-Afrika. Was erg gezellig, dus we zijn ook met elkaar aan tafel gaan zitten voor het eten. Dat eten was trouwens het betere jeugdherbergvoedsel...grote pannen kudu-gehaktballen, aardappelpuree en bietjes. Best aardig, haha.

Voor morgen hebben we ons opgegeven voor de guided bird/villagewalk en de sunset boatcruise. Het is al echt donker geworden hier, zo eerst maar eens veilig in ons treehouse zien te komen...(met al die nijlpaarden hier, hmmm). Gelukkig hebben we een zaklamp mee, komt die ook nog echt van pas!