Woestijnolifanten!

Vanochtend werden we om 5:30 uur gewekt doordat er op onze deur werd geklopt (er is hier geen telefoon, geen WiFi, alleen totale rust), we waren snel aangekleed om als eerste! bij het ontbijt te kunnen zitten :-D. Wat een keuze zeg! Voor Eric allerlei kaasjes, verder croissantjes met een soort pudding erin, hele lekkere muffins en.... we konden kiezen uit het egg-menu! Haha dit hebben we nog nooit gehad! Eric koos een egg clubsandwich met bacon en sla en ik koos scrambled met champignons, tomaat en ui. Het werd opgediend alsof we in een 5 sterren restaurant zitten (wat feitelijk ook zo is denken we..). Om 6:30 stapten we bij onze gids Toffy in het safarivoertuig voor onze private tour (er waren geen andere deelnemers dus dan is het al gauw private) op zoek naar de zeldzame woestijnolifanten! De woestijnolifant is helemaal aangepast aan de droge en rotsachtige omgeving, hij is kleiner dan de Afrikaanse olifant, maar heeft in verhouding grotere poten. Zo kunnen ze beter lopen over de rotsachtige ondergrond. De olifanten kunnen wel tot 100 km per dag verplaatsen! Er zijn maar twee groepen woestijnolifanten in de hele wereld, de ene leeft in Mali en de andere in Namibië (lucky us). Zo'n tachtig jaar geleden waren er nog rond de 3000 van deze olifanten in Namibië. Helaas zijn er in de jaren tachtig heel veel gedood. Nu leven er nog ongeveer 600.

We reden door prachtige natuur terwijl we springbokjes, struisvogels, bavianen en oryxen zagen. Ook kwamen we door een dorpje in de wildernis dat slechts bestond uit houten huisjes en een watertank. Op een gegeven moment gingen we een rivierbedding in waar dit jaar maar één dag water in heeft gestroomd. De rivierbedding was heel zacht, gelukkig was onze gids een ervaren offroad-driver! Vanuit het dichtbij gelegen Mowani Mountain Camp waren ook twee auto's op zoek naar de olifanten. We namen alle drie een andere route zodat we elkaar konden inlichten als de olifanten gevonden waren. Via walkie talkies was er contact. De gids zei dat we steeds dichterbij kwamen, hij liet onze verse sporen zien. Spannend hoor! En ja! Op een gegeven moment stonden er links, aan de rand van de rivierbedding twee olifanten! We hebben een tijdje ademloos staan kijken en toen reden we door. Er zouden er namelijk meer moeten zijn. En inderdaad, verderop stond een hele kudde! Met kleintjes erbij! Er was zelfs een kleintje van nog maar zeven maanden oud. We hebben ook grote mannetjes gezien, best wel spannend toen ze vlak langs ons voertuig kwamen. We moesten heel stil blijven zitten, mochten geen foto's maken en de motor was uit. De olifanten liepen toen rustig langs ons, pff. Er zouden twee groepen woestijnolifanten moeten zijn in deze regio, dus reden we nog iets verder. In de verte zagen we ze!

In de tussentijd kregen we koffie, thee en een muffin van onze gids. Wauw! Olifanten kijken in het wild met een kopje koffie of thee in je handen! De olifanten kwamen opeens wel heel dichtbij dus moesten we snel de auto in, vanwaar we ze heel goed hebben kunnen bekijken. Daarna terug naar de lodge! Echt een superexcursie!

Na een fantastische lunch konden we om 14:30 uur weer instappen voor de excursie naar Twyfelfontein om de rotsgravures te kunnen bekijken. De rotsgravures zijn 2400 tot 6000 jaar oud. Wetenschappers gaan ervan uit dat de werken in zes verschillende periodes met kwartsstenen een paar millimeter diep in het zandsteen zijn gekrast. Het was flink klimmen en klauteren om de afbeeldingen op de rotsen te kunnen zien. In Nederland zouden er zeker overal hekjes en veiligheidstrappen zijn geplaatst. We hebben veel afbeeldingen van giraffen, springbokken, struisvogels en oryxen gezien, en ook een paar neushoorns.

Na de rotsgravures zijn we naar de 'burnt mountain' en de 'organ pipes' gereden. De burnt mountain ziet eruit alsof er een brand overheen heeft geraasd. Dit is echter niet het geval. Onze gids vertelde ons dat er 100 miljoen jaar geleden, bij het verschuiven van de verschillende tectonische platen zoveel warme in de aarde is vrijgekomen dat er een soort onderaardse vulkaanuitbarsting heeft plaatsgevonden. Vandaar dat de kleur van de rotsen helemaal zwart is. In dezelfde tijd zijn de organ pipes ontstaan, bazaltzuilen die gloeiendheet uit de aarde zijn gekomen en toen heel snel zijn afgekoeld, vandaar dat ze helemaal gescheurd zijn eruit zien als een soort orgelpijpen. Dit natuurverschijnsel schijn je nog op enkele andere plekken ter wereld te hebben. Echt super interessant! Toen we terug wilden rijden naar camp Kipwe stonden er een heleboel lokale Twyfelfontein gidsen te wachten op hun vervoer dat blijkbaar te laat was. Onze gids bood ze een lift en zodoende zaten we op de

terugweg met allerlei meiden in de auto die een soort klik-taal spraken. Wel bijzonder! We hebben ze afgezet in hun dorp, wat er wel vrij triest uitzag (houten hutjes, golfkartonnen platen als dak en overal afval op de grond).

Eenmaal terug waren we op tijd voor de zonsondergang, dus zijn we weer naar het 'view point' gegaan. Dit keer onder het genot van een cocktail en een Windhoek lager. Het blijft echt prachtig! Na de zonsondergang liepen we terug naar beneden. In de boma stond een gedekt tafeltje voor twee met een vuurschaal ernaast en allemaal olielampjes eromheen. Wauw, zag er echt prachtig uit! We liepen terug naar ons huisje om nog ff te relaxen voor het eten. Toen we weer terug waren in het restaurant werden WIJ! begeleid naar de boma! Een privé diner!! Omdat het onze honeymoon is... Ahhhh wat zijn wij toch een geluksvogels!!

We kregen zelfs allebei een glaasje amarula aangeboden door een groepje Engelsen die ook aan het eten waren. We hebben superlekker gegeten met weer een heerlijke Zuid-Afrikaanse wijn erbij :-D.

Ohja, we hebben gehoord dat we morgenochtend een nieuwe auto krijgen..