Op weg naar Etosha

We moesten vanochtend nog even wachten op onze nieuwe auto. Deze werd rond 9 uur gebracht, maar toen hadden we ook wat! Een 'brand new car', ditmaal een FORD RANGER (toch wel een beetje bekend voor ons.. alleen een stukje groter dan onze fiësta). Na het invullen van de schadeformulieren en de papieren voor de nieuwe auto konden we op weg. Altijd als je denkt dat je de slechtste wegen wel gehad hebt kom je bedrogen uit. Wat een slechte weg hadden we in het begin! We konden op sommige stukken maximaal 20 à 30 km per uur rijden, en dan nog schudde alles in de auto (inclusief wij zelf) heen en weer. Gelukkig werd het na een tijdje beter.

We kregen ook weer een bergpas, dit keer de 'Grootberg pas', we raken er al aan gewend. We zagen onderweg weer kleine dorpjes en koeien, ezels en geiten die over de weg liepen, daar raken we ook al aan gewend. Na zo'n 150 km stond er een STOP bord midden op de weg. Eric reed op dat moment en stopte niet onmiddellijk, hij reed eerst nog een stukje door, maar we moesten echt terugkomen. Er waren twee mensen van het ministerie van volksgezondheid, waar we vandaan kwamen? Ehh Holland? Nee, waar we net vandaan kwamen... Ohh uit de buurt van Twyfelfontein. Of we dan onze auto even aan de kant wilden zetten en zelf wilden uitstappen. Er heerst in dat gebied namelijk mond- en klauwzeer, en om verspreiding te voorkomen moesten alle autobanden en schoenzolen gedesinfecteerd worden. Toen onze schoenzolen en de banden gedaan waren mochten we weer verder rijden. Voorbij Kamanjab kregen we zelfs asfalt!

Toen we vlak bij de poort van Etosha zouden moeten zijn zagen we zomaar giraffen langs de weg lopen! Rond 15:00 uur kwamen we aan bij de Galton Gate. Na alle formulieren te hebben ingevuld en een permit te hebben gekocht mochten we het park in, best spannend! Na een tijdje rijden zagen we een struisvogel die de weg over rende, en daarna zebra's! Echt heel dichtbij! Even verderop giraffen! Wauw! Na een uur rijden bereikten we onze lodge: Dolomite Camp, een NWR camp, wat zeggen wil dat het in eigendom van de staat is. De lodge ligt bovenop een berg (1250 m) maar de parkeerplaatsen zijn beneden. Gelukkig kwam er een wagentje om onze bagage de (best wel steile) berg op te brengen. Er staan 20 tenthuisjes op de berg, wij hebben nummer 3, en we hebben echt een waanzinnig uitzicht! We hebben vanaf ons balkon al giraffen, olifanten en zebra's gezien :-D. Er is geen omheining om de lodge, en het is ons ten strengste verboden om in het donker over het terrein te lopen.

We moesten voor zessen in het algemene deel zijn waar het zwembad, de receptie, de bar en het restaurant is. Na het eten werden we door een speciaal karretje weer naar ons huisje gebracht, en we mogen er pas weer uit als het licht is. We hebben hier eindelijk wel weer internet, maar de kwaliteit is heel slecht. We hebben mazzel als er een verhaal gedeeld kan worden. Foto's uploaden hoeven we niet eens te proberen ;-).