Reisdagboek huwelijksreis Namibië

Vanochtend weer vroeg opgestaan voor 'hyena tracking', op zoek naar een hyena dus. Toen we nog maar net op weg waren zagen we een 'martial eagle' zitten in een boom, wat een machtige vogel, zeker toen hij weg vloog. Al snel daarna hadden we een signaal opgepikt van een grote mannetjes hyena. Toen we op de plaats waren waar het signaal het sterkst was, was er een probleempje... de hyena zat waarschijnlijk tussen het dichte struikgewas. Dus zei Daniël, nog steeds onze gids, dat we uit de auto mochten komen en dat we hem lopend zouden gaan zoeken. SLIK, het blijft wel een hyena, een grote mannetjes

marieke_doodeman

24 chapters

15 Apr 2020

Hyena tracking en The Africat Foundation

July 29, 2015

|

Okonjima, Otjiwarongo

Vanochtend weer vroeg opgestaan voor 'hyena tracking', op zoek naar een hyena dus. Toen we nog maar net op weg waren zagen we een 'martial eagle' zitten in een boom, wat een machtige vogel, zeker toen hij weg vloog. Al snel daarna hadden we een signaal opgepikt van een grote mannetjes hyena. Toen we op de plaats waren waar het signaal het sterkst was, was er een probleempje... de hyena zat waarschijnlijk tussen het dichte struikgewas. Dus zei Daniël, nog steeds onze gids, dat we uit de auto mochten komen en dat we hem lopend zouden gaan zoeken. SLIK, het blijft wel een hyena, een grote mannetjes

hyena om precies te zijn... Achter onze gids aan slopen we door het struikgewas, de gids zag de hyena al snel liggen. Hij lag te slapen onder een boom omdat hij waarschijnlijk de hele nacht op jacht was geweest. Maar toen wij eraan kwamen zat hij snel rechtop, en hij is echt heel groot. Eigenlijk waren we best wel bang, maar vertrouwend op onze gids liepen we nog een stukje verder. Spannend! Toen we hem goed bekeken hadden zijn we terug gegaan naar de auto. Daar had Daniël nog een signaal opgevangen van een mannetjes luipaard, en hij zou dichtbij zijn... Al snel hadden we hem gevonden, Daniël heeft een flink stuk off road over struikjes en door rul zand gereden om dichterbij te kunnen komen. Hij was niet alleen! Er was een vrouwtje bij! En ze waren aan het paren! Whoehoe wie maakt dat nou mee? Wij dus! Echt super gaaf (we hebben er een filmpje van...). Toen we terug gingen naar de lodge voor een ontbijt moesten we natuurlijk weer op de weg komen, toen we vlakbij de weg waren reden we over een scherpe stronk...lekke band! Oh nee, vlak bij de luipaarden nog wel. De gids had de band gelukkig heel snel verwisseld en toen konden we weer verder rijden.

's Middags zijn we naar het informatiecentrum van de Africat Foundation geweest. Een mooie educatieruimte over het werk van Africat (a free cat). Er was één luipaard die door mensen grootgebracht is, deze luipaard is super gevaarlijk voor mensen. Omdat hij mensen associeert met eten, verwacht hij dat alle mensen eten bij zich hebben. En als mensen hem geen eten geven, dan pakt hij het zelf (dat is dan dus de mens..). Daarom leeft deze luipaard in gevangenschap en wordt hij als voorbeeld gebruikt tijdens educatie. Verder waren er grote gebieden waar cheeta's en andere katachtigen worden opgevangen, sommige katten worden teruggeplaatst in het wild. We waren in een gebied met vier cheeta's die volgende week worden uitgezet. Na het bezoek aan Africat hebben we in de lodge nog wat gedronken met onze gids Daniël en hem bedankt, dit was

echt de beste gids die we tot op heden hebben meegemaakt!

Voor de laatste keer genoten van het heerlijke diner in Okonjima want morgen gaan we terug naar huis (nou ja, we gaan morgen starten met de terugweg, als het goed is komen we de 31ste weer thuis). Ook wel weer fijn om lekker naar huis te gaan.

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2025 Travel Diaries. All rights reserved.