Ik ben hier al een maand, de tijd vliegt echt. Maar eigenlijk ben ik hier ook pas een maand, want (gelukkig) ben ik er nog wel even. Nog zoveel tripjes op de planning en nog zoveel te ontdekken. Het grappige is dat de international office van de VU me verzekerd had dat je tijdens je studie in het buitenland een cultuurshock zou ervaren. Ongeacht of je binnen of buiten Europa zou gaan studeren. Dat heb ik tot nu toe (nog) niet ervaren. Beetje in shock van de alcohol en vlees prijzen, maar op cultureel gebied valt het wel mee. Wel zijn er een aantal verschillen op te merken. Gister was ik naar een comedy avond van de schrijver van het boek 'the social guidebook to Norway'. Hij legde op hilarische wijze de sociale regels in Noorwegen uit. En hoewel ik (nog) niet al te veel interacties gehad heb met Noren, kwamen een aantal dingen mij redelijk bekend voor. Mensen zijn hier echt een stuk meer op zichzelf, iets afstandelijker en respecteren elkaars privacy echt compleet. In een bus is het bijvoorbeeld ondenkbaar dat vreemden naast elkaar gaan zitten. Op het plaatje hieronder zie je een volle Noorse bus. Daarnaast zijn de mensen hier echt best laid back. Niks is een probleem en ze stressen bijna nooit (tenminste ze laten het niet zien). Dus ik heb er over nagedacht om een cursus mindfulness in de bergen te doen, om meer in touch te komen met de Noorse cultuur. De openingstijden van de international office zijn bijvoorbeeld van 10:00 tot 15:00. Daarna verlaten ze gewoon het gebouw, ongeacht of al het werk af is (morgen is er toch weer een nieuwe dag). En wat me het meest opviel, en wat ook de cover is van het boek van Julien S. Bourrelle, is de compleet andere persoonlijkheid die de Noren hebben als ze alcohol drinken. Noren zijn zo uitbundig en levendig als ze drinken, dat is echt bizar om te zien. Zo heb ik een Noorse jongen ontmoet op de bootparty in de introductieweek die rustig het nummer 'Watskeburt' van de Jeugd van Tegenwoordig voor me ging zingen (niet dat hij Nederlands sprak, maar hij kende de melodie). Dat zou echt nooit gebeurd zijn in het dagelijks leven, want dan zouden we niet eens aan de praat geraakt zijn. Dus om een leuke Noor aan de haak te slaan, moet ik maar veel uitgaan haha. Julien S. Bourelle vertelde ook heel grappig over de sociale regels voor daten en flirten. Samen uiteten is hier geen manier om elkaar te leren kennen, het kan alleen als je elkaar echt al goed kent. Als je iemand mee op date vraagt en dan uiteten gaat, dan kan je het wel vergeten volgens hem. Dus ik denk dat ik me toch maar niet aan een Noorse jongen waag. Wel probeer ik ondertussen af en toe wat Noorse woorden te leren. Tot nu toe kan ik al proosten (skål), tot twintig tellen, iemand vertellen dat hij zijn mond moet houden (hold kjeft) en ik ken alle metrostations uit mijn hoofd. Oja ik kan mezelf ook voorstellen: Jeg er Manon :)