Week 8

Vrijdag 19 oktober 2018
Vandaag hebben we eigenlijk heel saai de hele dag aan school gewerkt, jaja na een weekend vol plezier zie je ook dat je schoolwerk blijft liggen en zich dus weer verder opstapelt. In de avond hebben we gezellig met iedereen die er nog was in het huis wat gedronken bij een koffietentje op de hoek. We gingen niet zo ver weg omdat Federica haar voet heeft gebroken en dus niet ver kan lopen, op de ouderwetse krukken die ze heeft meegekregen.

Zaterdag 20 oktober 2018
Vandaag hebben we weer aan school gezeten. Maar in de avond zijn Lonneke en ik met Pauline naar de stad geweest. Even over de night market gelopen en daarna wat gedronken op een super leuk terrasje op een balkon.

Zondag 21 oktober 2018
Na weer aan school te hebben gezeten, hebben Lonneke en ik even lekker door het park gelopen. Dit was een heel mooi park en super dichtbij ons huis. Nu het afkoelt buiten en niet meer zo benauwd is denken we erover na om te gaan hardlopen daar. Maar onthoud, denken, want in actie komen duurt soms even haha.

Maandag 22 oktober 2018
Vandaag kreeg ik op Sao Mai te horen dat ze testen aan het doen zijn. Ze hebben namelijk een machine uit Duitsland laten komen, waarbij ze een band om de nek doen van het kind en twee kleine apparaatjes plaatsen op de voorkant en achterkant van de nek. Deze apparaatjes masseren de nek waardoor kinderen met een hersenverlamming, leren om te slikken omdat zij de hele tijd kwijlen en niet weten hoe zij moeten slikken. Wanneer ze dan slikken,

tijdens dat zij aan het apparaat verbonden zijn, benoemt de lerares dat en door dit steeds te herhalen weet het kind oh als ik dit doe dan slik ik. Zo wordt dit ook doorgevoerd in de klas, wanneer het kind moet slikken zal de lerares benoemen dat hij moet slikken. Ook wordt dit apparaat toegepast bij kinderen die moeite hebben om te praten. Zo ook bij een kind uit mijn klas. Na het gevraagd te hebben mocht ik kijken hoe dit werkte, super interessant!!

Dinsdag 23 oktober 2018
Vandaag heb ik twee spellen uitgeprobeerd de leraren vonden het super leuk en de kinderen ook. Het is zo leuk om te zien dat wanneer ik iets nieuws aanbied, zoals dat de kinderen ballen in een bak moeten verzamelen en de ballen over de grond gaan je grote glimlachen op de kinderen hun gezicht ziet verschijnen. Voor sommigen is het nog lastig maar als ze iets lekkers krijgen als ze een bal in de bak hebben gedaan doen sommigen het uit hunzelf. In de middag mocht ik helpen bij het apparaat waar ik gisteren ben wezen kijken. Ik moest de kinderen hun handen vast houden, omdat ze de band er anders af wilde halen. Het eerste kind was een kind met hersenverlamming, het was mega interessant want je zag dat zijn tong gedurende de sessie steeds meer bewegingen ging maken en zijn mond meer dicht ging.
In de avond zijn we naar een karaokebar gegaan. Jaja karaoke doen we hier vaak, pas maar op straks kan ik nog zingen als we terug komen haha. Nou maak je daar maar niet druk om hoor want het is heerlijk vals vooral bij Celine Dion – my heart will go on. Maar dit keer waren we naar een karaokebar geweest in plaats van gewoon in het huis. Heel gek want in Nederland en in Europa volgens mij ook zing je dan met allemaal vreemden in een soort café. Nou dat is hier niet het geval, je zingt in een kamer met de mensen met wie je bent gekomen. Erg leuke ervaring, maar wel even wennen.

Woensdag 24 oktober 2018
Vandaag ben ik weer naar Sao Mai geweest. Ook hebben we de bus geboekt voor ons (Lonneke en ik) weekendje naar Cat ba. Ik merk dat ik echt al aan het aftellen ben hiervoor, ik heb er super veel zin in. Ik hoop zo dat het mooi weer wordt, maar zoals het er voor nu nog naar uitziet is het prima weer. Duimen dus.

Donderdag 25 oktober 2018
Vandaag hebben we het met miss Van gehad over ons Movement-Book. Ze was erg enthousiast en gaf ons nog goede tips zoals het beschrijven van de doelen van de spellen per spel. Na stage heb ik samen met Lonneke in het park hardgelopen. Het was goed weer hiervoor alleen was het wel al donker en stonden de lantaarnpalen niet aan. Tijdens het hardlopen keek ik veel om me heen, kijken naar anderen en het uitzicht van het park, maar ook op zoek waar Lonneke was. Dat was natuurlijk niet heel slim als het donker is en je weinig kan zien. En ja hoor BAM daar lag ik gevallen over een laag hekje, dikke bult en blauwe plek op mijn scheenbeen. Super!!