Geen tijd om te haasten

Week 7,

Mijn motto hier in Suriname is ´ik heb vandaag geen tijd om te haasten´. Ik leef steeds meer volgens het surinaamse ritme, no spang (maak je niet druk). Dat zal wel wennen worden als ik weer terug in Nederland ben, het werktempo ligt hier veel lager en daar ga ik automatisch in mee. Het gebeurd niet bewust en het zal ook wel met de hitte te maken hebben maar ik merk wel dat ik in Nederland veel harder werk dan hier. Mijn blog bijhouden schiet er ook steeds meer bij in, de dagen gaan zo snel. Maandagavond zouden we met de huisgenootjes onze eerste salsales hebben, de eerste helft zat al in de taxi en ik zou met nog een paar wachten op de volgende taxi. De taxi's hier rijden vaak alleen als ze daar zin in hebben, het lukte ons dus niet meer om een taxi te regelen. Toen onze huisgenootjes weer thuis kwamen zeiden ze dat er geen plek meer voor ons was in de les, gelukkig mochten wij nog mee doen op dinsdag en donderdag. Ik ben niet een ster in salsa maar het was wel super leuk, je wordt er echt vrolijk van. Deze week was de zomervakantie voorbij en begonnen de scholen weer. Alle kindjes op het kinderdagverblijf gingen over naar de volgende groep en er kwamen veel nieuwe kindjes bij. Ik was door mijn collega's er al op voorbereid dat het hele hectische dagen zouden worden en daar was niks van gelogen. Wat een drukte, alle kindjes waren natuurlijk overstuur omdat ze moesten wennen. Om het nog makkelijker voor hun te maken bleven alle moeders voor het raam staan om foto's en filmpjes te maken van hun huilende kinderen, wie wilt dat niet. Ik werd er echt chagrijnig van, hoe dom kun je zijn. Zijn de kinderen net rustig, steekt er een of andere onnozele moeder haar hoofd om de hoek om even te checken hoe het gaat. Dan komt er een moeder binnen om haar kind even op te tillen en te troosten en gaat vervolgens weer weg. Woensdagavond zijn we met een groep uiteten geweest, heel verrassend weer bij zus & zo. Dit was de laatste avond dat onze belgische huisgenootjes er nog waren. Donderdag was mijn laatste stagedag van de week en hadden we in de avond dus weer salsales. Vrijdag ging ik samen met Isabel naar het butterfly park, je kon er wandelen door de vlindertuin, een wandeling door het bos maken, schildpadden kijken en vasthouden, ze hadden een rupsentuin en een kwekerij. Het was een leuk dagje. Eind van de middag begon het keihard te regenen en ons huis is niet helemaal waterproof. Het regende gewoon door de deur en ramen heen en op sommige plekken lekt het dak dus daar moesten we pannetjes neerzetten. Alle stroom in het hele huis viel uit, dus ook de wifi en ineens was iedereen binnen no time beneden komen zitten. Heel toevallig waren al onze telefoons of leeg en die konden we niet opladen of ze hadden geen beltegoed, onze huisbaas bellen ging dus niet lukken. Dan maar afwachten, kaarten en hopen dat het eten in de vriezers niet zou ontdooien want we hadden net allemaal boodschappen gedaan. Na een paar uur deed alles het gelukkig weer. We hadden 's avonds wat mensen uitgenodigd om bij ons drankspelletjes te doen. We kregen die dag ook vijf nieuwe huisgenootjes, drie belgen en twee nederlanders. Het huis zit dus

weer lekker vol, ondertussen zijn we al met veertien mensen. Zondag zijn we met het hele huis een dagje naar Jacana geweest, een relax dag aan het zwembad. In de avond hebben we pizza's besteld. Toen er na dik een uur eindelijk twee pizzabezorgers waren miste er nog eentje en vroegen ze ons 'hey waar is die ander? Hij was als eerste weggegaan'. Uhm geen idee, niet hier in ieder geval. Ik had gezegd dat ik pas wilde betalen als de andere pizza´s er ook waren dus ze bleven een beetje rond hangen. Het waren net buurman en buurman, de ene ging wel even zoeken, toen hij te lang weg bleef besloot de ander om hem weer te gaan zoeken. Na zo'n twintig minuten kwam ook de andere pizzabezorger met de laatste pizza's, toen waren er nog maar twee vermist. Toen de pizza's op waren kwamen de djogo´s (grote flessen parbo bier) weer uit de koelkast en de kaarten op tafel. Normaal gaan we op zondagavond niet aan de zuip maar maandag is een nationale feestdag dus dan is iedereen vrij.

Begin vandaag nog!

Waar wacht je nog op? Leg je avonturen vast in een digitaal dagboek dat je kan delen met vrienden en familie. Wissel op elk moment tussen verschillende apparaten. Ga aan de slag in onze online applicatie.