K3 act, of toch niet..

De week begon al goed. Onderweg naar stage begon mijn fiets een raar geluid te maken, een kapotte binnenband.. Altijd fijn, zeker als de dichtstbijzijnde fietsenmaker een dikke drie kwartier lopen is. Dat werd dus de fiets achterin een taxibusje. Dinsdagavond ging ik met een groep meiden naar de bios, naar de film Bridget jones's baby. Het was echt een hele leuke film, maar ik heb nog het hardst gelachen om alle Surinamers in de bioszaal die helemaal stuk gingen. Ze hebben allemaal zo'n lekker harde en overdreven lach. Vrijdag was het kinderdagverblijf gesloten, we hadden een vergadering en de klassen werden opnieuw ingericht. Wat was dat een lange dag zeg, de hele ochtend naar speeches geluisterd. Gelukkig kregen we tussen de middag heerlijke roti, dat maakte de dag weer goed. In de avond hadden we het afscheidsfeestje van onze Belgische huisgenootjes. Het was de bedoeling dat je verkleed kwam in het thema België, dit had alleen niet iedereen begrepen. Na minimaal een uur optutten, een aantal dansjes en liedjes verder waren Maartje, Floor en ik klaar om naar beneden te gaan als K3.

Toen we beneden kwamen waren we de enigste die verkleed waren, wat een domper. We vielen in ieder gevoel genoeg op met onze domme vlechtjes, knalroze wangen en roze lippenstift. We waren eerst nog van plan om een act te doen maar dat hebben we toch maar gelaten. Om te voorkomen dat onze gezellige buurman weer zou komen klagen zijn we op tijd naar club tequila gegaan. Zaterdagavond hadden we een huisfeestje bij een ander studentenhuis. Een heel groot huisfeest, ze hadden een bar, een dj, dansvloer en er waren heel veel mensen uitgenodigd. Één bewoner was die avond om twaalf uur jarig en werd door zijn huisgenootjes verrast met een stripster. Ze hadden nadrukkelijk gevraagd om een lelijke, dikke stripster maar er kwam een bloedmooi Surinaams meisje. De jarige job was een zeer gelukkige jongen. Er is deze week ook weer een nieuw huisgenootje op de Wakibasoe komen wonen, Isabel. Zondagmiddag ben ik samen met haar naar the sweetest thing geweest, een nieuw koffietentje in Paramaribo. Voor het eerst had ik even het gevoel dat ik in Nederland was. In tegenstelling tot de rest in Paramaribo zag dit er heel hip en gezellig uit. Ze hadden hele lekkere koffie en gebakjes, ik denk dat ik mijn tweede huis gevonden heb. Het weekend was alweer snel voorbij.