Boompjes slingeren & Stone Island

Week 8,

Deze week is echt voorbij gevlogen. Het einde van mijn tijd in suri is in zicht. Maandag was een nationale feestdag, de dag van de marrons. Iedereen was vrij deze dag en er was een feest in de palmentuin. Er waren allemaal tentjes met eten, souvenirs, surinaamse kleding en er werden optredens gegeven. Ik ben met de huisgenootjes hier heen geweest en we hebben daarna wat gedronken bij ´t vat. Dinsdag had ik weer stage, de nieuwe kindjes zijn gelukkig al wat meer gewend. Ik ben ´s avonds niet mee gegaan naar de salsales, voelde me niet helemaal topfit dus ik bleef liever thuis. Woensdag en donderdag had ik ook stage, alles rustig, geen bijzondere dingen gebeurd. Vrijdag had ik al weekend en ben ik samen met Nele, één van de nieuwe belgen, de stad in gegaan om souvenirs te scoren. Dat was nog een hele taak want de meeste souvenirs waren gewoon nutteloze troep waar niemand blij van wordt. Nog een probleempje, ik had op de heenweg de maximale kilo´s mee dus de souvenirs moesten zo min mogelijk wegen en niet veel plek in beslag nemen. Gelukkig komt Tom over een paar weken dus kan ik een een deel van zijn koffer claimen. Toen we het wel weer gezien hadden zijn we bij the sweetest thing koffie wezen drinken met natuurlijk een gebakje erbij. ´S avonds ben ik uit gegaan, niet mijn meest briljante idee want we werden zaterdagochtend om acht uur opgehaald om op tripje te gaan. We gingen met bijna het hele huis en het vriendje en de ouders van Floor op pad. Onderweg stopte we bij een klein restaurantje om te ontbijten en hele vieze oploskoffie te drinken, daarna reden we weer verder. Wel gek dat ze hier zoveel koffieplantages hebben maar een lekker kopje koffie is hier bijna nergens te vinden. Eenmaal aangekomen bij berg en dal werden we in onze o zo comfortabele en vooral erg charmante pakjes gehezen. We kregen een helm op voor de veiligheid met ongeveer de maat van een watermeloen. De helm had aan zo´n beetje alle kanten scheuren en gaten, maar ach het gaat om het idee. We moesten eerst een heel stijl stuk omhoog wandelen en konden toen met het ziplinen beginnen. Het was echt zo gaaf om te ziplinen boven de jungle en over de rivier. Ik kreeg er helemaal een kick van, ik voelde me net Jane. Als je het wel eng vond had je gewoon dikke pech want tussendoor naar beneden gaan kon niet, je moet het afmaken. Weer terug op de grond hadden we een korte pauze om ons vol te eten met loempia´s en bakabana´s (gebakken banaan). We reden verder naar Stone Island. Een meer zo groot als de provincie Utrecht die vol staat met takken. Hier kregen we de tijd om te zwemmen, te lunchen en te chillen. Met de korjaal (een lange en smalle boot) gingen we het brokopondo stuwmeer op, dat ook Stone Island genoemd wordt. De eerste stop was op het brulapen eiland, ik heb heel veel apen van dichtbij gezien en ook een paar luiaards. Toen ik hoorde dat iemand een luiaard zag was ik even kort in paniek omdat ik dacht aan een luipaard, toen ik doorhad dat het om een luiaard (meer vredig dier bestaat er niet) ging kon ik weer normaal adem halen. We zijn verder gaan varen naar een plek waar ze bezig waren met goudwinning. We hebben hier even een korte stop gemaakt maar we werden al snel gevraagd om te vertrekken. We zijn met zonsondergang terug gaan varen over het meer, een prachtig gezicht. Het was echt een hele bijzondere dag, ik heb er van genoten. Onze gids Sergio maakte wel de sfeer op het tripje, echt zo'n levensgenieter met de leukste verhalen. Zondag was een studie/was/skype dagje en ik heb natuurlijk een bezoekje gebracht aan mijn favoriete plekje in Paramaribo, the sweetest thing samen met mijn mede verslaafden Isabel en Nele.

Begin vandaag nog!

Waar wacht je nog op? Leg je avonturen vast in een digitaal dagboek dat je kan delen met vrienden en familie. Wissel op elk moment tussen verschillende apparaten. Ga aan de slag in onze online applicatie.