Belgische zet-iets-op-je-hoofd bier cantus

Deze week heb ik op stage Myles voor het eerst gezien, dit is een jongetje van 2,5 jaar oud met een gehoorprobleem. Doordat hij slecht kan horen loopt hij achter met zijn taalontwikkeling. Hij zegt nog niets. Hij heeft een gehoorapparaat in zijn linkeroor die met een magneetpunt vast zit op zijn hoofd en met een klemmetje op zijn rug aan zijn shirt. Heel comfortabel ziet het er niet uit, maar hij is er inmiddels al zo aan gewend dat hij er geen last van lijkt te hebben. Ook hij hoort eigenlijk allang op de 2-jarige groep te zitten, ik ga hem ook begeleiden naar de volgende groep. Ik ben samen met Nyah en Myles gaan wennen op de 2-jarige groep. Tot mijn verbazing liep Nyah zonder enige moeite naar binnen, keek een beetje rond en ging op haar manier spelen. Myles daarentegen wilde absoluut niet naar binnen, hij rende snel weg. Toen ik hem weer mee wilde nemen ging hij op de grond liggen en huilen. Ik tilde hem op en nam hem mee naar de 2-jarige groep, hij zal toch ooit een keer moeten gaan wennen op de groep. Ik heb samen met hem door de klas gelopen en speelgoed uitgekozen. Hij ging uiteindelijk spelen, hij speelde ook samen met de andere kindjes. Ze deden het beiden heel goed, zo goed dat ik mij af vraag of iemand überhaupt geprobeerd heeft om ze over te plaatsen. Donderdagavond zijn we met de huisgenootjes uiteten geweest bij miroso, een surinaams restaurant. Ik ben een moeilijke eter maar surinamers weten wel hoe ze moeten koken, hmmm zo lekker. Vrijdag hadden we met de peuters een uitstapje naar Paramaribo Zoo. De dierentuin valt niet te vergelijken met dierentuinen in Nederland maar ik vind het hier veel meer hebben. Het is niet groot en er zijn ook niet zo heel veel dieren maar het is wel echt midden in de natuur, veel dieren lopen los, overal zijn zandpaden, je krijgt echt het jungle gevoel. In nederland is alles nagebouwd, maar hier is het echt. We hebben sinds het begin van de week ook twee zwerfpuppies. Ze zijn mijn huisgenootje naar huis gevolgd en gaan niet meer weg. We hebben het dierenasiel gebeld maar die zeiden dat er te veel dieren zijn om op te vangen dus dat ze de puppies dan zouden afmaken. Eerst wilden we de hondjes niet voeren omdat ze dan helemaal niet meer weg zouden gaan, maar ze zagen er zo uitgehongerd uit dat we toch maar een zak brokjes hebben gekocht. De hondjes voelen zich al helemaal thuis en hebben ook hun vaste plekje al gevonden dus hebben we besloten om ze voorlopig nog even te houden. Ze aanraken doen we niet, het blijven wel zwerfhonden, geen idee wat voor ziektes ze bij zich dragen. Van onze huisbaas mogen we de hondjes niet houden, maarja wij zijn lekker in de meerderheid. Stiekem hondjes houden is nog leuker. Vrijdagavond hadden wij een belgische bier cantus. Ik had er nog nooit van gehoord en het is zonder twijfel ook het raarste feestje wat ik ooit meegemaakt heb maar het was wel heel erg leuk. De titel van de cantus was zet-iets-op-je-hoofd, iedereen moest dus een hoofddeksel bedenken. Er waren drie juryleden, dat waren natuurlijk mijn belgische huisgenootjes, die deelden straffen uit. Het idee van een cantus is de hele avond liedjes zingen en bier drinken. Je mag niet praten, niet naar de wc, niet roken, niet eten, niet op je mobiel anders krijg je een straf. Iedere straf heeft te maken met bier, zo moest ik op een stoel gaan liggen als superman en met een gestrekte arm een biertje atten, ook moest je in de handstand een biertje atten, je biertje uit een kommetje drinken als een hond en nog meer gekke dingen. Het klinkt heel erg raar en dat was het ook, kan er niet meer van maken. Het was wel een hele gezellige avond, totdat de buurman ons vriendelijk verzocht om stil te zijn omdat hij anders de politie zou bellen. Nou dat was dan het einde van onze cantus, pretbederver!! Zaterdagavond zijn we met de mensen die

ook bij de cantus waren uiteten geweest bij Zus & Zo. Zondagochtend ging ons wekkertje al om zeven uur. Op zondagochtend vroeg worden er vogelwedstrijden gehouden, iedereen neemt zijn vogel mee en de vogel die het mooiste fluit wint. Het leek ons wel leuk om dat een keer te zien. Toen we aankwamen op het veld was er net deze zondag geen wedstrijd omdat Erika Terpstra haar programma aan het opnemen was op dat veld. We gingen door naar de chinese markt om de wekelijkse fruit en groente inkopen te doen. In de middag kregen we een aquarobics lesje in ons zwembad van mijn huisgenootje Farina. Zij werkte als aquarobics instructrice en vond het grappig om ons een lesje 'fit met farina' te geven. Een beetje bewegen hier kan geen kwaad want mijn god wat eet ik hier veel.. Mijn surinaamse collega's zijn echt heel aardig maar ze proppen me helemaal vol met al het eten dat ik volgens hun moet proberen. De rest van de zondag ging iedereen aan zijn schoolwerk en toen zat het weekend er weer op.