Spanning en sensatie in HK, Macau & Beijing

Lieve lieve allemaal!

Vandaag alleen maar goede berichten vanuit mijn home town Hong Kong. Mijn broer is langs geweest, ik ben net terug uit Beijing en de temperaturen buiten (en binnen) stijgen met de dag! Het leven hier heeft de afgelopen weken een nieuwe wending genomen, namelijk dat ik niet meer weg wil. Het idee dat ik over een maand hier weg ga zorgt voor een beetje buikpijn, dus laten we het maar snel over iets anders hebben.

Mijn broer dus! Omdat hij maar een paar dagen de tijd had, hadden we een vol programma waarin ik mijn best heb gedaan om zo veel mogelijk verschillende soorten Hong Kong te laten zien. Zo zijn we de eerste dag (vrijdag) naar het Museum of History geweest voor wat achtergrond informatie, waarna een wandeling over de Walk of Stars, of de Star Boulevard ofzo, ik weet niet precies hoe het heet, maar alle toeristen doen het dus het kon

niet ontbreken. Je loopt dan langs het water aan de kant van Kowloon (Hong Kong vaste land), vanaf waar je uitzicht hebt over de skyline (Hong Kong Island). Deze wandeling brengt je dan langs allemaal handafdrukken van voor ons onbekende sterren, waar Chinese toeristen allemaal graag hun eigen hand inleggen voor de foto. Daarnaast kan je ook op de foto met een standbeeld van Jacky Chan en nog iemand die iets met vechtfilms doet en uit Hong Kong komt. Aan het uiteinde kom je dan bij een oude clocktower uit de tijd van de Engelse kolonisatie. Na deze wandeling zijn we naar Din Tai Fung geweest, een van de beste Dim Sum restaurants in HK. Volgens mij heb ik er in mijn eerste blog ook al over geschreven.. Na ons eten snel teruggelopen naar de skyline om daar te genieten van de laser show. Ik wist natuurlijk al dat dit een flop zou zijn, maar aangezien het iets is wat iedereen gezien moet hebben "when in Hong Kong", toch maar gegaan. Na afloop faalde ik enigszins als tour guide omdat we een enorme wandeling gingen maken naar het

ICC (International Commercial Centre) om daar op de 128e verdieping een drankje te drinken. Onnodige kilometers gemaakt langs bouwplaatsen en gebouwen onder constructie. Maar goed, als je dan eenmaal in de hypermoderne lift van het Ritz-Carlton Hotel staat en je voelt die druk op je oren, bang dat je hersenen door je neus gedrukt zullen worden, en je uiteindelijk enigszins versuft aan je Hoegaarden biertje van 12,- euro nipt, dan weet je dat het het allemaal waard was. Op zaterdag hebben we 1,5 uur in de rij gestaan om met de cable car naar de top van Lantau Island te gaan. Het klinkt alsof ik daadwerkelijk een waardeloze gids ben, maar die 1,5 uur zijn het absoluut waard. Op de top van Lantau Island is de Big Buddha (standbeeld) en een monastery die naast toeristisch, ook nog volledig in gebruik is. Ik was hier al eerder geweest met de tour vanuit de universiteit, maar deze keer was het een stuk aangenamer, o.a. door het lekkere weer. We hebben er geluncht en daarna een korte wandeling gemaakt naar het Wisdom Path: hele hoge houten panelen met daarop Boeddhistische Sutra's in Chinese tekens. Het uitzicht is vanaf hier normaal erg mooi, maar helaas hadden we een klein beetje pech met de mist. Na ons bezoek aan Lantau zijn we terug naar de skyline gegaan en zijn daar tussen Hong Kong Island en Kowloon heen en weer gegaan met de Star Ferry. Ook dit is een attractie die er bij hoort, al is het naar mijn mening slechts een boot. Maar, de terugweg bracht onverwachts

toch nog wat spanning en sensatie aan deze activiteit. De Star Ferry is een oude boot waarbij je boven en beneden kan zitten, de zijkanten zijn open. Een stel besloot niet te gaan zitten, maar aan de zijkant te staan om te genieten van het uitzicht. Ik maakte een gezellige foto van ze met mijn telefoon, en nog geen seconde nadat ik de foto gemaakt had werd onze boot overvallen door een Tsunami die de man en de vrouw terug de boot in sloeg en al onze voeten nat maakte. Er volgde wat hectiek: het stel kreeg de slappe lach, andere mensen begonnen mee te lachen, werknemers kwamen aanzetten met grote rollen papier, er werd een poging gedaan het water uit de boot te krijgen, de boot schommelde nog altijd, de man was zo doorweekt dat zijn gouden ring onopgemerkt door de lucht vloog, blijkbaar zag alleen ik die ring door de boot rollen, waardoor ik een reddingsactie ondernam om die ring te pakken te krijgen, dat lukte de eerste paar keer niet, maar toen ik hem eenmaal had, verloor ik mijn evenwicht, ik wilde niet in het water belanden dus gebruikte in een reflex mijn stoffen tas als steun, die ik vervolgens weer uit het water wilde halen om hem te redden en hem daarom maar tegen mezelf aandrukte. Nou goed. Tas nat, kleren nat, voeten nat, wat een sensatie, maar de man in ieder geval blij met zijn ring. Wat een avontuur! Achteraf bleek dat het vooral voor mij sensationeel was, aangezien mijn broer mij alleen maar gehurkt voor zijn voeten heen en weer zag strompelen en hupsen zonder een idee wat ik in godsnaam aan het doen was. Die avond uiteten

geweest met Kirke en Elin, en daarna naar een van mijn favoriete pubs waar je altijd pinda's krijgt waarvan je de schil op de grond mag gooien tussen de vliegende ratten die onder je barkruk scharrelen op zoek naar vergeten nootjes. Op zondag naar Macau om fortuin te maken in de vele casino's dat dit landje telt. Macau was een Portugese kolonie waardoor een deel van de bevolking nog altijd Portugees spreekt, de gebouwen en pleinen in het historisch centrum absoluut Europees aandoen en je in kleine restaurantjes heerlijk Portugees kan eten. Daarnaast is Macau ook het dichtstbevolkte stukje aarde, al vraag ik me af waar al die mensen zich verstopt hadden toen wij er waren. Het zou ook kunnen dat ik zo gewend ben geraakt aan Hong Kong, dat niets echt druk meer lijkt, maar dat weet ik niet zeker. Een van de grootste attracties op Macau is The Venetian. Voor casino-leken onder ons: een enorm, gigantisch monster van een casino/hotel waarin ze Venetië hebben nagemaakt. Binnen vind je een gracht met water, romantische bruggen,

wiebelende gondels, "authentieke" Venetiaanse huizen en natuurlijk een straal blauwe lucht met hier en daar een vriendelijk wolkje. The Venetian heeft twee vestigingen: een in Las Vegas en een in Macau. Macau heeft ook wel de bijnaam "Las Vegas van Azië", en casino-eigenaren streven er naar om op een dag meer omzet te kunnen maken dan Las Vegas. Omdat Macau enkele jaren geleden te klein werd om deze droom werkelijkheid te maken, is er 5 vierkante kilometer extra land gecreëerd doormiddel van drooglegging. Macau bestond oorspronkelijk uit drie eilanden (Macau, Coloane en Taipa), maar door de creatie van dit nieuwe stuk land zijn er nu nog maar twee doordat Coloane en Taipa aan elkaar geplakt zijn. Dit gebied heeft nu de originele naam 'Cotai' (COloane en TAIpa). Tegenwoordig werkt vrijwel iedere Macau.. nees? in de entertainment industrie, en ook een hoop Hong Kongers worden aangetrokken door de vele banen die ieder jaar gecreëerd worden door openingen van weer nieuwe monster hotels/casino's. Onze

dagtrip aan Macau was absoluut een succes, maar ik zou er niet snel nog eens heen gaan. Het voelde een beetje onrealistisch: absurd grote gebouwen gevuld met zo veel goud, kristallen, luxe producten en bedragen op de goktafels om misselijk van te worden. Gelukkig heeft Macau naast glamour, ook historische cultuur te bieden. Al met al was het hele weekend echt een succes, we hebben ontzettend veel kunnen doen. Het was voor mij wel heel gek om opeens iemand van het thuisfront rond te zien lopen omdat thuis en hier zo ontzettend voelt als twee verschillende werelden, maar daardoor ook extra leuk om te kunnen laten zien hoe het hier is. Over twee dagen komt Julia aan in Hong Kong, dat voelt zo onrealistisch! Maar ik heb er heeeel veel zin in, er staan nu al allemaal leuke dingen op het programma. Zo is Elin volgende week jarig dus gaan we met een groep uiteten, woensdagavond naar de Ladies Night in Wan Chai en vrijdagmiddag gaan Julia en ik voorlichting geven over de UU aan studenten die in september bij ons komen studeren. Daarna nemen we de trein naar China en zullen een nachtje vertoeven in een 5-sterren hotel in Shenzhen, met ontbijtbuffet, zwembad en (hier kijk ik vooral heel erg naar uit) een zacht bed... En nog veel meer leuke dingen, maar hierover later natuurlijk meer!

Nu nog even een terugblik op afgelopen weekend, toen was ik namelijk te vinden in Beijing! Zo achteraf krijg ik een beetje pijn in mijn buik omdat ik terug kijk op één van de leukste weekenden tot nu

toe. Bizar hoeveel je kan beleven in maar een weekend! Naar Beijing ging ik met Elin, Claudia, Bernie, Mark en Sergio: Zweden, Zwitserland, Oostenrijk, Amerika en Nederland. De reis ging niet geheel zonder problemen: we hadden heel veel vertraging, stonden vervolgens letterlijk 1,5 uur in de rij voor taxi's ('s nachts!!) en kwamen daarom pas diep in de nacht aan bij ons hostel dat diep in een oude woonwijk lag waar de taxi's niet konden komen. Kortom, een nachtwandeling in pikkedonkere steegjes, compleet met onverwachts gerochel uit een donkere straathoek en verfomfaaide straat-schoothondjes die ons van een afstandje strak bleven aanstaren. Hello China. Na 5 a 6 uurtjes slaap zijn we begonnen aan onze toeristische tocht. We zijn onder andere naar de Verboden Stad geweest, iets waar ik heel erg naar uit keek. Het was indrukwekkend, maar tegelijkertijd ook een klein beetje nietszeggend doordat er weinig interessante informatie werd gegeven over waar je naar keek (ook al had ik een audio-guide). Desondanks heel blij dat ik daar

geweest ben en het heb kunnen zien. Het gebied rondom de Verboden Stad en het Tiamen Square was extreem beveiligd, waardoor we tot twee keer toe midden op straat lang in de rij moesten staan omdat iedereen door controlepoortjes moest. Op het plein zelf waanden we ons ware popsterren: van alle kanten werden we gefotografeerd, bekeken, zelfs aangeraakt. Ergernis, frustratie, schaamte en vooral humor wisselde het bij ons allemaal af, waardoor we de andere kant uiteindelijk met heel veel adrenaline en plezier hebben gehaald (het is een gigantisch plein). Op zaterdag zijn we naar de Chinese Muur geweest. Ondanks de grijze lucht en een echt helse (trap)wandeling naar boven waar ik niet op gerekend had, vond ik dat helemaal fantastisch. Van verre uitzichten was dan misschien geen sprake, maar alleen al het zicht op de muur zelf was adembenemend en ik voelde me ontzettend trots en bevoorrecht dat ik daar mocht staan. Die avond zijn we met z'n allen uit gegaan: nieuwsgierig naar het nachtleven van deze gekke stad. Aangezien je

Google niet kan gebruiken in China hebben we met veel moeite, via via en met gebruik van Baidu, een adres gevonden. Daar aangekomen bleek het een enorme club waar luxe auto's en taxi's stopten. Mark en ik waren het er al gauw over eens: dit is dus echt niks voor ons... Nu achteraf moet ik eerlijk toegeven dat wij waarschijnlijk de eersten waren die vol overgave onze danspasjes deden op de dansvloer, Mark zelfs op een podium. Het feit dat Elin, Claudia, Bernie en ik de avond eindigden in een VIP-booth van een oude Chinees die volhing met gouden sieraden zegt al genoeg: het was een avond om nooit meer te vergeten. Op onze laatste dag sliepen we uit, maakte ik een wandeling door onze wijk en bezochten we het Olympisch park. Iets heel anders: ergens hier zullen jullie een foto van een kindje met een open broek aantreffen, dit verdient misschien wat uitleg. In China is het heel normaal om je kind op straat te laten poepen, en om dat een beetje gemakkelijker te maken kan je net zo goed een broek kopen met een opening er in. Voordat

we naar Beijing gingen waarschuwden mensen ons, "zo afschuwelijk, mensen poepen daar op straat!!!!", maar dat valt allemaal wel mee, in ieder geval waar wij geweest zijn. Wij hebben dit kindje gezien, en twee keer een moeder die haar kind liet poepen bij een boom. Haha. Daarnaast wat foto's van insecten op stokjes, en een foto van hoe wij bezig zijn die dikke bruine wormen te verwerken. Ohja en foto's van het National Theater: een halve cirkel die door de reflectie in het water een ovaal wordt, een van de mooiste gebouwen die ik ooit gezien heb!

Zoals ik al zei in het begin gaat het allemaal heel goed hier! Het is ontzettend warm geworden, afgelopen dagen opeens 25 tot 30 graden. Komende twee dagen blijft het dit weer en dan komen de wolken weer onze kant op met ongeveer 20 graden.

Als afsluiter weer even wat bedankjes voor alle post! Een hele lieve kaart van mijn vader, een fantastische enveloppe van Iris en Sjanne met STROOPWAFELS en een verzameling foto's die op mijn prikbord er bij kunnen, en natuurlijk weer allemaal leuke enveloppen uit het pakketje dat ik meekreeg van huis!

Dat was het weer voor vandaag!
Heel veel liefs xxxx