Hong Kong by Night & Taiwan!

Lieve allemaal!

Omdat ik in de afgelopen 2 weken zo ontzettend veel dingen heb gedaan is het hoog tijd voor een nieuwe blog! Daarnaast is een nieuw tijdperk in mijn uitwisseling aangebroken: de sleur. Dat klinkt misschien gek, maar het leven begint hier gewoon normaal te worden. Toen we in Utrecht onze voorbereidingsdag hadden voor vertrek werd er al voor gewaarschuwd: tijdens je uitwisseling zal je door enkele stadia gaan en daar is haast niet aan te ontkomen. De eerste weken vliegt de tijd voorbij, alles is nieuw en spannend, maar dan zal je in een dipje komen in het midden omdat de tijd stil lijkt te staan, maar voordat je het weet ben je bij het einde en wil je niet meer naar huis. Gelukkig is precies op dit moment de Nieuwjaarsvakantie aangebroken wat die sluimerende sleur gelukkig net op tijd doorbreekt! Maar, laat ik niet op de zaken vooruit lopen en even door mijn agenda bladeren om jullie wat hoogtepuntjes van afgelopen weken te vertellen voordat ik meer vertel over Chinees Nieuwjaar.

Zoals ik aan het einde van mijn vorige blog vertelde was het plan om op vrijdag (het was toen 30 januari) naar de hippe wijk Sheung Wan te gaan. Onze missie was het vinden van de Hong Kongse Hipsters, omdat het internet ons vertelde dat deze goed te observeren zijn in dit gebied. Tijdens het eerste uur van onze tocht leek het er niet op dat we er een zouden zien: de straten waren vol met de hier veel voorkomende Standaard Hong Konger met hier en daar een semi-zeldzame variant van de Blanke Expat. We hadden de hoop al bijna opgegeven, maar plotseling vonden we in een zijstraatje van een drukke winkelstraat enkele smalle, stijle trappen omhoog. De treden waren ongelijk, we hadden honger en het begon al te schemeren maar we zetten door en bereikten toen plotseling met veel vreugde het leefgebied van de Hong Kongse Hipster. Nog meer trappen en stijle steegjes doemden op, verlicht door etalages van designwinkels, koffiezaakjes met bio-ecologische producten, tentjes met slow juicers en cafés met stoelen van steigerhout en industrielampen. In die laatste namen wij plaats in de etalage. De Hong Kongse Hipster is enigszins anders dan de bij ons bekende soortgenoot. Hier zie je geen ronde baarden en/of bakkebaarden, en ook weinig taille broeken of zonnebrillen. De Hong Kongse Hipster kiest massaal voor enorme ronde brillen met gouden poten en neusbrug-dingetjes. Daarnaast is de gesloten Birkenstock heel hip en verf je de punten van je zwarte haar in een onbeduidende paars-, blond-, bruin-achtige kleur. Wat heel opvallend is, is dat dit hippe gedeelte van Hong Kong een sterke aantrekkingskracht heeft op de Blanke Expat, een soort die sterke overeenkomsten kent met de Nederlandse Kakker. Ondanks dat het allemaal heel vermakelijk was, was alles boven ons budget dus zijn we het leefgebied vrij snel weer ontvlucht om bij te komen in een vertrouwd lokaal eettentje met wiebelende plastic krukjes en een Chinese menukaart, en bestelden we daarvan wat gerechtjes waarbij

een fotootje stond om vervolgens iets totaal anders te krijgen. Die avond sloten we af in een klein cafeetje met alleen maar oude Chinese mannen en een live band die bestond uit dezelfde oude mannen. Een van hen was dapper (of dronken) genoeg om een foto met ons te vragen, wat de andere mannen dan weer heel genant en grappig vonden, zich hevig voor hem verontschuldigend om ondertussen gelijk allemaal maar een foto te maken. Het was een mooie avond.

Een week volgde met colleges en een tripje naar de woonwijken met onze Hong Kongse buddy Marco. Aangezien ik toch al begonnen ben met het vertellen over het Hong Kongse nachtleven en de verschillende groepen mensen hier in de stad, gelijk maar door naar onze avonturen in het uitgaansgebied van de Blanke Student. Hong Kongse en Chinese studenten en uitwisselingsstudenten hebben een andere definitie van uitgaan. De locals drinken vrijwel geen alcohol, en mijn kamergenootje is er bijvoorbeeld van overtuigd dat clubs en ook bars plekken zijn die je moet ontwijken omdat het er te gevaarlijk is. Bier is typisch iets voor dronken mannen en uitwisselingsstudenten, waardoor je het ook bijna nergens kan bestellen in restaurants. Omdat het zo weinig voorkomt vinden veel restaurants het prima als je je eigen bier haalt bij de supermarkt en het dan drinkt bij je eten. Er zijn echter een aantal plekken in de stad waar je flink kan werken aan je alcoholtoevoer en een daarvan is

LKF, een straat met alleen bars en daaromheen snackbars en McDonalds die 24/7 open zijn. Omdat dit vooral veel jongens en mannen aantrekt, heb je er op de donderdagavond Ladies Night: oftewel gratis drankjes voor vrouwen. Gratis drankjes betekent hier: onbeperkt gratis wodka mixjes. Nouja, je kunt je dus wel voorstellen dat het snel gezellig werd. Toen ik Jotte een foto stuurde van de straat was haar reactie, "Ben je op een Europees feestje?" Chinezen zie je hier immers voornamelijk achter de bar en in taxi's. Met uitzondering van één straathoek. Aan het uiteinde van de straat veranderd het straatbeeld en sta je opeens tussen de Afrikaanse mannen. Het klinkt misschien raar, maar dit is opeens ontzettend gek omdat je hier bijna geen mensen met een donkere huidskleur ziet. Tijdens mijn college Gender in Asia vertelde de docent dat er naast racisme tegen Chinezen, een nog meer diepgeworteld racisme is tegen mensen met een donkere huidskleur. Niet omdat men zulke vooroordelen heeft zoals over de Chinezen, maar simpelweg omdat het volledig onbekend is. Niemand in de collegezaal kon bedenken waar ze in Chinese media wel eens iemand met een donkere huidskleur hadden gezien. De docente had na lang zoeken wel iets gevonden: een meisje dat in China meedeed aan een talentenjacht op televisie maar die er snel uitlag, o.a. omdat veel mensen vonden dat iemand met een donkere huidskleur niet een representatieve Chinees kon zijn en dus eigenlijk niet mocht deelnemen. Voordat ik

hierheen ging wist ik eigenlijk weinig over het racisme in Hong Kong, en ik kan het hier niet hardop zeggen maar ik wist niet eens hoe zeer Hong Kong anders was dan China. Maar het is anders. Of eigenlijk, dat vindt iedereen. Mensen van het vaste land van China worden "Mainlanders" genoemd. En Mainlanders zijn slechte mensen. Ze zijn onbehoorlijk, ze pikken alle schaarse ruimte van Hong Kong in en ze helpen de economie om zeep. Vertel je iemand hier dat je iets geks meemaakte in de metro krijg je steevast de reactie: "Oh, dat was zeker een Mainlander." Studenten houden ongevraagd een betoog over de slechte aard van Mainlanders, en de Mainlanders die hier studeren gaan enkel met elkaar om en worden over het algemeen genegeerd door de Hong Kongers. Het gaat diep. Afgelopen weekend was er een demonstratie in het winkelcentrum hier vlakbij campus: Hong Kongers bezetten het winkelcentrum om de massa Mainlanders die hier ieder weekend met grote rolkoffers komt winkelen de weg te versperren. Uit voorzorg sloten alle winkels hun deuren. De Mainlanders konden neem ik aan gewoon een paar haltes verder uitstappen en naar een ander winkelcentrum gaan aangezien je die hier letterlijk overal hebt.

Iets heel anders: zoals ik al in de vorige blog vertelde ben ik naar de kapper geweest! Een hemelse ervaring, want naast wassen, knippen en drogen krijg je van te voren ook een uitgebreide hoofdmassage. Ik raad het iedereen aan, al ga je alleen maar om je haar te

wassen. De knipkunsten van mijn kapster waren namelijk niet de beste, maar ik ben allang blij dat het korter is. Na mijn kappersbezoek heb ik de winkelstraten van Central verkend en ben ik later die dag naar het Museum of History gegaan. Naar mijn mening een van de leukste musea waar ik geweest ben. Lopend door de tentoonstelling ga je door de geschiedenis, van de prehistorie tot aan het heden. Je leert over de geschiedenis van Hong Kong op een hele leuk manier doordat je door nagemaakte traditioneel Chinese dorpjes loopt, om verderop terecht te komen in een winkelstraat uit de jaren '60 wat er ontzettend Europees uitziet door invloed van de Engelsen.

Oke, snel door naar de volgende avonturen. Vorige week maandagavond was de borrel in het huis van de Semi-Ambassadeur Opper Generaal... Consultant... iets in die richting... van het Nederlands Consulaat. Eigenlijk heb ik hier niet super veel over te vertellen. Er waren geen bitterballen en er was geen kaas en dat vond ik, en vind ik nog steeds, ontzettend teleurstellend. We kregen wat loempia's, toastjes met rundvleessalade en er waren blokje spinazie quiche. Jullie kunnen je het misschien slecht voorstellen, maar ik verlang al weken naar bitterballen en kaasblokjes. Maar goed.

Oke, next! Taiwan! Afgelopen weekend ben ik met Elin naar Taipei gevlogen en ik raad het echt iedereen aan om een vakantie te boeken naar Taiwan. Taipei is

ontzettend leuk: allemaal laagbouw, frisse lucht en er is heel veel te doen (gratis). Omdat het ook daar bijna 24/7 doorgaat kan je op ieder tijdstip van de dag wel ergens terecht. Het toerisme is hier nog niet volledig ontwikkelt, dus mensen gapen je aan en zitten zonder gêne over je te praten. Het leuke is dat ik nu een beetje Mandarijn kan (dat spreken ze alleen in China en Taiwan), en dat ik tot mijn grote vreugde tijdens een metro-ritje onze buren kon verstaan: "Welke? De linker of de rechter?" ... "De rechter! Hahaha" Alles in Taipei is heel erg modern en faciliteiten voor cultuur zijn er genoeg. Bijvoorbeeld mooie musea, grote expo-hallen en genoeg plattegronden die je kan krijgen bij VVV kantoortjes op de stations. Maar, de musea zijn een beetje leeg, de verwijsbordjes op straat verdwijnen plotseling halverwege de route of verschijnen opeens alleen nog maar in het Chinees, daarnaast zijn de plattegronden niet altijd kloppend en raak je halverwege dus snel de weg kwijt. Je kan ook overal fietsen huren, maar hiervoor heb je een lokaal

telefoonnummer nodig of een creditcard, maar die van ons werkten op de een of andere manier niet. Hierdoor is het allemaal een klein beetje vermoeiend, maar het heeft ook zijn charme omdat je niet de massa achterna loopt en zelf echt op zoek gaat naar de leuke plekes. Daarnaast schijnt de natuur op Taiwan heel erg mooi te zijn en heb je in het zuiden natuurparken, eilandjes, stranden e.d. Taiwan is volgens mij iets groter dan Nederland dus prima te doen voor een rondreisje langs alle hoogtepunten. Echt, boeken! Laten we samen gaan. Wij zijn alleen in Taipei gebleven omdat we maar 3 dagen hadden en dat was precies genoeg. We hebben kilometers gelopen, verrassend veel moderne kunst gezien en heerlijke bagels, donuts en vooral de allerlekkerste dimsum gegeten ergens bij een straatstalletje. Taipei staat bekend om de snacks die je overal kan kopen, maar wat ons betreft is dat allemaal wat overrated: de dingen die we hebben geproefd overdag en tijdens de Night Market waren soms héél lekker, maar soms ook héél vies. Helaas duurt het ontzettend lang op deze blog om foto's te uploaden, maar als ik terug ben laat ik met alle liefde al mijn foto's zien en zal ik tijd nemen om meer foto's toe te voegen! Als het goed is zien jullie hier ergens o.a. wat foto's van kunstobjecten. Dit is op Treasure Hill in Taipei: een heuvel die is bezet door een soort anti-krakers, ook wel Artivists. Ik ben eventjes kwijt waartegen ze oorspronkelijk actie voerden, maar ondertussen is het voornamelijk een heuvel vol met kunstenaars, ateliers en hele kleine podia en een cafeetje. Het dorpje bestaat

deels uit ruïnes waar mensen kunst in of op hebben gemaakt. Echt een hele leuke verrassing en in het warme zonnetje hebben we een heuse selfie-fotoshoot gedaan met Elin's selfiestick, zie hier ergens het resultaat!

Zoals ik al vertelde begint Chinees Nieuwjaar vanavond! Over een uurtje ga ik met Elin en Kitling naar de Flower Market. Ik heb niet echt een idee wat het is, maar volgens mij wordt het gigantisch druk. Je kan er naast bloemen ook andere dingen kopen, maar ik weet er eigenlijk vrij weinig van. Dat is dan ook de rede dat ik vandaag de blog schrijf, zodat ik jullie over een week in één blog alle details van Chinees Nieuwjaar kan vertellen! Chinees Nieuwjaar duurt namelijk ongeveer een week. Na de markt gaat Elin naar huis en ga ik met Kitling naar haar huis om daar te eten met haar moeder en haar zus. Ik blijf gelijk maar slapen en morgen neemt Kitling me mee naar een natuurpark ofzo iets, maar ze is niet altijd even duidelijk in haar

communicatie dus ik wacht het allemaal maar af. Morgenavond is de grote parade, volgens velen een wereldwijd hoogtepunt vergelijkbaar met Carnaval in Rio. Maar daarover natuurlijk nog veel meer in de volgende update!

Helaas heb ik nu geen tijd meer om de foto's te uploaden, dus ga ik deze blog morgenavond (donderdagavond) online zetten. Als jullie dit lezen heb ik dit dus gisteren geschreven.

Ik open nog altijd jullie enveloppen en heb ook al wat kaartjes ontvangen in mijn brievenbus, ontzettend leuk!! Deze week heb ik tijd om iedereen weer even een persoonlijk mailtje of whatsappje te sturen en ga ik dus al mijn achterstallig schrijfwerk inhalen!

Heel veel liefs xx