Rondreis Week 2

Woensdag 30 november
Zo we moesten er weer vroeg uit om te vliegen en om 5 uur zaten we in de auto om weer terug te rijden naar Kruger airport. Het was een beetje miezerachtig maar we hebben nog wat impala’s gezien langs de weg. De auto inleveren ging prima, gewoon op de parkeerplaats zetten en autosleutel in postvakje want zij waren nog niet zo vroeg op. Eenmaal bij inchecken hoorde we dat dat pas om 6 uur kon, 50 minuten van tevoren, dus hebben we nog maar even gewacht. Daarna kon het gewoon en konden we ook snel door de douane, want met max. 15 man duurt dat niet zo lang. Toen nog even wachten op het boarden, alleen dat even werd een dik uur later want er was te veel mist aan de grond om te mogen opstijgen. Dus maar weer even lekker gelezen, we zijn heel blij dat we nu niet ziek tijdens het vliegen zijn want anders was dit natuurlijk echt niet leuk geweest. Maar goed iets later dus konden we aan boord en was het een prima rustige vlucht naar Johannesburg weer. Daar hadden we dus iets minder tijd door de vertraging dus we hebben maar even snel wat ontbeten en daarna weer op naar de volgende boarding om naar Kasane, Botswane te gaan. Het boarden ging goed, tot en met de bus die ons naar het vliegtuig zou brengen, dit duurde al wat lang en uiteindelijk moesten we in een andere bus om verder te wachten. Maar die vertrok ook maar niet, toen hoorden we dat we moesten de-boarden want er was een probleem met het vliegtuig dus moest er even wat anders geregeld worden. Dus weer terug in de vertrekhal en nog even wachten, daarna was ook al wel snel een nieuw vliegtuig geregeld maar we hadden toch weer één uur

vertraging. Het was een erg rustige vlucht dus Kim en ik hadden de hele rij voor onszelf dus dat was lekker. Het was zelfs zo dat de piloot verzocht aan enkele passagiers zich een beetje te verdelen over het vliegtuig zodat het gewicht wat meer verdeeld was over het vliegtuig. De vlucht was ook weer prima en we landden alweer snel op Kasane airport. Daar moesten we weer door de douane en dat was zo’n ouderwets halletje met balie zoals je dat van vroeger beetje kent. Maar het was prima en we mochten erdoor en konden de bagage ophalen en we waren in Botswana!
Toen was het even bekijken hoe we naar onze huurauto gingen komen met een taxi. Maar onderweg zagen we al iemand staan van Hertz en die zei ‘Ja het is voor jullie wel handiger als ik jullie gewoon kwam ophalen’, dus ideaal, dat hadden we niet zo geregeld maar goede service dus. Na de formaliteiten met de auto was het tijd om zelf te gaan rijden en nu is dit weer een schakelauto, dus dat was even wennen. Zeker voor Eva even, maar dat kwam natuurlijk ook omdat je met links moet schakelen in plaats van rechts. Maar goed we kwamen er snel genoeg weer in en na wat boodschappen en een mislukte poging om geld te pinnen, want er was geen geld aanwezig, konden we naar de camping rijden.
Kwalape camping is onze overnachtingsplek voor 2 nachten en wij hadden een bedded tent die prima voor elkaar was. Na de eerste indruk zijn we lekker bij het zwembad gaan liggen, want het was een lange dag met al dat wachten dus wel even lekker om gewoon even bij te komen.
Voor het avondeten kwam het ons wel goed uit dat er een grote groep in het restaurant zat, want dan konden wij lekker bij de bar, met lekkere banken, eten. Het nadeel van deze grote groep was wel dat we 1,5 uur hebben moeten wachten op ons eten, maar we konden lekker zitten dus het wachten viel wel mee. Daarna hebben we ook prima gegeten en was het daarna tijd om in onze tent te gaan slapen.
Donderdag 1 december
Nou we hebben inderdaad wel goed geslapen, de tocht naar de wc ’s nachts in het donker ook dus dat viel weer mee ;). Daarna zijn we gaan ontbijten en gelukkig was dit buffet dus mooi snel want we zouden Chobe safari doen vandaag. We werden opgehaald en Kim werd al benoemd tot Queen Kim, dus dat begon al goed. Na een kopje koffie en thee en het betalen konden we beginnen met het eerste gedeelte van de dag, de bootcruise over de Chobe river. Dus we gingen de boot op en vaarden zo het park in en we waren er nog niet in of de eerste nijlpaarden werden al gespot. We vaarden via de rivier langs een eiland waar buffels en imphala’s aan het grazen waren. Aan de andere kant van dit eilandje ligt Namibië al, dus we waren zo dichtbij de grens. Zo stukje verder zagen we meer nijlpaarden en er stapten er zelfs een paar uit het water, dat hadden we niet verwacht te zien dus we waren erg verrast. We hadden gehoord dat ze normaal alleen ’s nachts uit het water gaan, zodat ze overdag hun huid kunnen beschermen tegen de zon en ’s nachts konden eten. Maar hier was er veel concurrentie voor eten dus moesten ze er soms ook wel uit om al wat overdag te eten. Ook zagen we nijlpaarden hun territorium claimen door te poepen en dat met hun staart dan uit te klapperen zodat dat verspreid wordt. We hebben ook nog een krokodil op het droge gezien en daarna had de gids wat in het oog, dat was een stukje verder en gezien de tijd betekende dat dat we iets harder moesten varen. Geen probleem natuurlijk want er stond een groep olifanten in het water, in deze tijd, het regenseizoen, hoeven olifanten niet per se naar de rivier voor water dus zijn ze wat zeldzamer om te zien hier. Maar wij hebben ze dus gezien en ook meerdere groepen en we konden ook best dichtbij komen om ze te zien. Supermooi allemaal en daarna was het weer tijd om terug te sjeesen zodat we weer op tijd terug waren.

Daarna was het tijd voor de lunch en die was uitstekend verzorgd, heerlijk buffet met van alles en zelfs toetje dus dat was heerlijk weer. We hadden nog even tijd om af te koelen bij het zwembad en toen waren we klaar voor de safari.
De safari gids was weer dezelfde als die ons ’s ochtends had opgehaald, dus Kim was weer de Queen ;) maar verder was die wel gewoon normaal en was hij vooral van de gezellige praatjes. Na een stukje rijden kwamen we bij de ingang en kon onze safari weer beginnen. In dit park is alleen maar dirtroad en je mag hier dus alleen met 4x4 in. We hebben imphala’s gezien met jonkies en daarna zagen we een hele kudde olifanten drinken in de rivier. We wisten gewoon niet waar we kijken moesten, olifanten aan het drinken, in de modderpoel, de rivier aan het oversteken, met elkaar aan het spelen, zand over zich heen gooien, noem maar op. En dan lag er ook nog een krokodil in een plasje te vechten met een vis in

z’n bek, liepen er buffels achter en lagen er nog wat nijlpaarden in de buurt. Dus nadat we daar klaar waren, reed de gids ons gewoon midden in de kudde met olifanten zodat ze echt naast onze auto liepen. Ooh zo cool, zo dichtbij dus we waren helemaal enthousiast. Er liepen ook nog hele kleintjes bij, die onder hun moeder door konden lopen, dus die waren nog maar een paar dagen oud, aaaah. Daarna reden we nog wat verder, tot er ‘something special’ op de radio voorbijkwam en daarvoor moesten we een eindje rijden dus vol gas op de dirtroad en goed vasthouden. Maar toen we eenmaal waren, jaaa leeuwen, 2 leeuwinnen lagen onder de ene boom en een eindje verderop lagen 3 ‘adolescente’ leeuwen te schuilen voor de zon. En ook hier reed de gids ons er weer echt dichtbij en hadden we weer mooi zicht op ze. Maar door het eind rijden, moesten we ook snel weer terug om nog op tijd weer terug te zijn, maar dat weerhield de gids er niet van om nog even bij de giraffen te kijken. Dus daarna weer verder volle bak over de weg terug en heeft hij de andere gasten bij de Zambia grensovergang gedropt, want de laatste boot ging net nog. Daarna konden wij rustig terugrijden naar onze camping en weer bijkomen van deze supermooie dag.
We hadden ons lekkere plekje bij het zwembad weer opgezocht om te gaan eten en daarna lekker in de banken even lezen en eens de foto’s bijwerken en toen lekker weer gegeten.

Vrijdag 2 december
Vandaag moesten we een eind rijden om bij onze volgende bestemming aan te komen in Maun, bij de Okavango Delta, zo’n 600 kilometer verderop. De route was simpel, 300 kilometer rechtdoor, dan rechtsaf slaan en dan nog eens 300 kilometer rechtdoor, waar we door 4 stadjes heen zouden rijden. We waren al vroeg wakker dus zeiden we tegen elkaar ach laten we alvast gaan in plaats van wachten op het ontbijt hier. Dus om half 7 zaten we weer gepakt en bezakt in de auto klaar om te gaan, na één uurtje rijden kwamen we in het eerste dorpje Pandamentenga, waar we iets wouden ontbijten. Maar het dorpje bestond uit de snelweg met dirtroads als afslagen het dorpje in en 1 tankstation met een winkeltje met eten en drinken. Maar niet echt wat wij zochten, dus we hebben maar een van onze koekjes opgegeten en verder gereden naar het volgende plaatsje. Dat was bij de enige afslag die we moesten nemen en die was een

‘groter stadje’, met namelijk 2 tankstations en wat meer winkels er rondomheen. Dus daar ook maar even getankt en wat eten gehaald, nadat we hadden gepind, hier kun je dus wel rustig in je eentje in de rij voor de pinautomaat staan met allemaal zwarte eromheen zonder dat je je onveilig voelt. Dus na de afslag was het tijd voor de volgende 300 kilometer, overal langs de weg stonden al verkeersborden met Pas op: Olifanten, maar wij dachten ach dat gebeurt toch niet zomaar overdag. Maar nou nee, we reden een stukje en daar zagen we een stuk of 4 olifanten zo de weg oversteken voor ons, dus snel remmen en kijken en foto’s maken. Wouw supergaaf, en ook fijn dat het zo rustig is op de weg dus we konden ook makkelijk langs de snelweg even 5 minuten stil staan. Daarna waren ze ook zo weer verdwenen in de bosjes en kon je er niets meer van zien en konden wij weer verder rijden. Nu wel goed oplettend voor andere olifanten en koeien, want dichtbij de dorpjes lopen de koeien en geiten allemaal los rond te grazen, zonder iemand erbij. En die koeien en geiten willen nog weleens plots oversteken of lekker dicht bij de rand van de snelweg grazen dus dat is ook oppassen en moet je dus even vol op de rem met 120 km/u. Maar goed de weg verder is heerlijk om te rijden, goede weg, erg rustig en dan rijdt het dus erg lekker en snel door.

Dus we waren al rond middaguur bij Audicamp, de camping voor komende dagen, dus nadat we naar onze tent werden geleid, hadden we de hele middag om lekker niets te doen.

Zo snel mogelijk de bikini aan én insmeren natuurlijk en naar het zwembad, waar we lekker op de ligbedjes konden lunchen en verder de hele middag alleen maar hebben gezwommen en gelezen. Lekker zo’n middagje en daarna in een keer door naar het avondeten. De mensen hier zijn een beetje van een half woord is genoeg en wat zo op de kaart staat is zo en kan niet anders. Dus komen ze aan tafel staan ‘Hello’ en dat betekent dat je kan bestellen, blijkbaar haha, en de salades die we bestelden kon echt niet met een extra topping want het was gewoon chicken of bacon én feta, dat kon niet gecombineerd worden. Maar goed he, we hebben, nadat we het zelf hebben gecombineerd, prima gegeten. ’s Avonds begon het al een beetje te regenen en onweren en toen wij naar de tent liepen, viel de stroom uit, maar gelukkig kwam er net iemand aan met een zaklamp die ons naar onze tent kon leiden. En daarna was het onze tas pakken, want de volgende dag gaan we op Mokoro tour, met een

klein bootje op pad en kunnen we maar 1 rugtas mee als bagage. Toen was het weer lekker vroeg bedtijd en waren we blij met de regen want dan koelde het lekker af voor de nacht.

Zaterdag 3 december
Vanochtend zijn we vol spanning opgestaan want we gaan dus 2 dagen bushtour doen met een mokoro boot en bushwalks safari. Om 7 uur is ontbijt op de camping en daarna worden we opgehaald om te rijden naar het dorpje, waar de lokale mensen deze tour verzorgen. Met de jeep was het nog 1,5 uur rijden, waarvan 1 uur over dirtroad en zoals ze zeiden dit is de ‘African Massage’ met alle hobbels en bobbels waarover we heen vlogen.
Eenmaal aangekomen bij het opstappunt lagen de Mokoro’s, zo heten de kleine bootjes, al klaar en gingen ze bezig met alle benodigheden voor de komende dagen inpakken. We waren met z’n tweeën en daar waren 3 bootjes en 4 man voor nodig dus we waren

benieuwd. Toen ze klaar waren met inpakken konden wij gaan zitten op de ‘stoeltjes’ van onze slaapmatjes en konden we gaan. Met ons tweeën in de boot en de gids achterop staand om de boot te besturen, dit doen ze met een paal in het water die ze voortduwen en mee sturen. Op het begin was het nog een beetje onwennig want het schommelde wel beetje en zo’n grote boot draait langzaam dus met Eva voorin ging zij soms recht op het riet af en net op het laatst ging dat dan ook wel goed. We waren nog geen 5 minuten onderweg en toen zagen we de eerste groep nijlpaarden al liggen en daar gingen we met een grote boog omheen om ze niet nieuwsgierig of agressief te maken. Daarna was het rustig met de dieren, alleen vogels kwamen we tegen. En zo vaarden we nog een uurtje door de Delta, door de smalle paadjes, tussen het riet door. Het was al lekker warm en zeker op het water pal in de zon was het fijn dat wij niet zo hard hoefden te werken om de boot vooruit te krijgen.
Toen we aankwamen op het eiland waren de andere 3 gidsen al bezig het kamp op te zetten, zij waren al voor ons uit gevaren. Het kamp bestond uit een tent voor ons en 3 tenten voor de gidsen, partytent voor eten, kampvuur en een ‘wc’. De wc was een gespannen doek, met een toiletbril boven het gat waarin het moest gebeuren en nadat je klaar was moest je daar even met een schepje wat zand overheen gooien. Nadat alles was opgezet was het tijd voor een vroege lunch, dit was prima verzorgd, brood met beleg en groente erbij en koel water. Omdat het zo warm was, stond die

middag niets op de planning behalve rusten, de dieren zouden toch rusten en voor ons wat het ook te warm om wat te doen. Wel hebben we nog even ‘Mokoro les’ gehad, waarbij we allebei, zonder te vallen toch de mokoro hebben kunnen besturen voor even op klein slootje. Daarna was het de middag lezen en beetje slapen op ons matje, gelukkig hadden we onze ereaders mee dus konden we ons wel vermaken.
Om 17 uur was het dan tijd voor de bushwalk, met de gids liepen we met z’n 3en achter elkaar aan door de bush op zoek naar dieren. Heel leuk om zo een keer safari te doen, je ziet het zo op een andere manier en toch zagen wij nog best veel voor zo 2 uur lopen. We zagen zebra’s, nijlpaarden en op een gegeven moment zelfs een olifant van dichtbij. Ook had onze gids een buffel gezien dus daar moesten we even snel voor teruglopen zodat we hem niet irriteerden. Na 2 uur rondgelopen te hebben, hebben we nog even genoten van de zonsondergang en zijn we teruggelopen naar het kamp. Daar stond het eten al voor ons klaar, rijst met beef, groente en saus, en blijkbaar was de perzik het toetje maar dat hadden wij al door de rijst gedaan ;).
Daarna hebben we nog even bij het kampvuur gelezen en terwijl we dat deden hoorden we dat er in de buurt wat nijlpaarden maar de gidsen verzekerden ons ervan dat die niet bij het kamp kwamen. En als we ’s nachts naar de wc wouden, moesten we eerst met onze zaklamp even schijnen en als we dan geen ogen zagen oplichten, konden we gaan. Ook als we dieren bij onze tent hoorden, moesten we niet gaan schreeuwen maar gewoon stil blijven en wachten tot die weggaat. Dus met deze verhalen zijn we naar de tent gegaan om te gaan slapen.

Zondag 4 december
De nacht was er nogal wat wind en onweer in de verte, maar verder hebben we goed geslapen voor zover het matje dat toeliet. We moesten vroeg weer op want om 6 uur was de volgende bushwalk, dus omgekleed en ontbeten en daarna weer op pad. We kwamen een grote groep zebra’s tegen en daarachter liep een groep buffels dus het was oppassen geblazen. Dus we hielden afstand en verplaatsten ons soms, ook zodat ze ons door de wind niet konden ruiken. De gids zei nog van ja houd altijd een boom in de buurt voor het geval je erin moet klimmen als ze op je afrennen. Eerst dachten we dat dat een grapje was, maar dat was het dus niet. Dat hadden we zeker ook wel door op momenten dat de gids zelf ook een beetje zenuwachtig stond te kijken of dat we even snel door moesten lopen. Nadat de buffels op veilige afstand waren, konden wij weer verder, want ze blokkeerden onze route dus moesten we even wachten. Maar toen we weer verder konden, kwamen we al snel een aantal giraffen tegen die lekker stonden te grazen. We konden nog best dichtbij komen en anders liepen ze ook rustig even weg en we liepen er ook wel omheen om ze de ruimte te geven. Nadat we even pauze hadden gehouden op een termietenhoop, konden we weer verder en

liepen we weer rustig aan terug. We zagen nog twee olifanten en wat zebra’s en toen waren we om 9 uur weer bij het kamp. Toen konden we nog een beetje relaxen en lezen weer, was het weer tijd voor de vroege lunch mét gebakken eitje zelfs. En daarna was het nog even wachten en het kamp afbreken en klaarmaken voor de terugweg. Dus stapten we weer in de Mokoro en werd het weer een leuke tocht terug, nu rond het middaguur dus de zon brandde weer lekker maar we hadden ons goed ingesmeerd dus we konden het allemaal aan. Na 1,5 uur waren we weer terug bij de opstapplaats en was het tijd om weer uit te pakken en met de jeep terug te gaan naar de camping.
Eenmaal terug konden we heerlijk even in het zwembad springen om ons weer een beetje fris te voelen na deze 2 dagen. En daarna hebben we heerlijk gedoucht, dat was hier erg goed voor elkaar dus we hebben ons uitgebreid weer even helemaal kunnen verzorgen. Toen konden we weer de lekkere banken opzoeken om lekker te zitten, lezen, foto’s bij te werken en te eten. Heerlijk zo relaxt allemaal en fijn om zo lekker te kunnen doen wat we willen. Daarna konden we weer in onze bedded tent slapen, erg luxe nu na zo’n nacht primitief haha.

Maandag 5 december
Komende dagen hebben we het lekker rustig, zodat we ’s ochtends echt even lekker de tijd hebben om wakker te worden, even te lezen, te ontbijten, spullen te pakken en te vertrekken. Vandaag dus ook, lekker rustig wakker worden, totdat het warm begon te worden in de tent en gingen we maar opstaan en spullen pakken. Daarna lekker rustig ontbeten en terwijl wij aten, genoten ook de vogeltjes van het ontbijt. Toen konden we uitchecken en op pad en hadden we 2 uur durende rit naar Baobab, weer heerlijk rijden en we konden mooi opschieten. Én onderweg hebben we dit keer giraffen gezien, er stonden er gewoon 2 langs de weg te staan en weer konden we rustig even stoppen op de snelweg en genieten tot ze wegliepen. Daarna verder gereden en je mag 120 km/u op de snelweg met soms even een stukje 80 of 60. Nu reed Eva gewoon 120 en liet ze bij het 80 bordje de auto gewoon uitrollen zoals we dat altijd doen, maar nee hier hadden ze precies op het 80 bordje een flitser staan en reed ze dus bijna 40 kilometer te hard. Dus werden we aan de kant geseind en moesten we uitstappen om ter plekke de boete te betalen, dus even ploegen door het zand naar de politieauto. Nou kostte deze boete 880 Botswaanse Pulla, maar wij hadden alleen maar 100 pulla contant bij ons want verder gebruiken we overal de

creditcard. Maar hier konden we niet met de kaart betalen, dus de man opperde al dat ik even terug naar Kim liep om te kijken of zij nog geld had. Eva wist natuurlijk wel dat ze dat niet had, want we hebben al het contante geld in 1 portemonnee, maar goed dan kon Kim ook even mee om dat te bevestigen. Dus kwamen we met z’n tweeën terug en toen Kim eraan was veranderde het gesprek al met ‘Hey, how are you?’ dus toen ook Kim zei dat we niet meer geld hadden, was het goed. En mochten we gaan, dus wij waren nog een beetje verbaasd en vroegen nog een keer, maar toen zeiden ze van ‘als wij zeggen dat het ‘fine’ is, dan moet je ook gaan en niet blijven’, op een leuke manier dus toen gingen we maar naar de auto. Toen we eenmaal in de auto zaten begonnen we te lachen, want we hebben dus net een €75,- boete weten te voorkomen omdat we niet genoeg contant geld bij ons hadden, hahaha. Dus we hebben lachend het laatste half uur gereden met ons maar blijven afvragen wat ons zojuist gebeurd is.

Toen we aankwamen bij Gweta, moesten we even zoeken naar het bord voor onze lodge, want ze doen hier nog minder aan adressen dan in Zuid-Afrika. Maar de borden waren duidelijk genoeg dus we hadden het ook snel gevonden. En het was een luxe gebeuren, met welkomstdrankje: sinaasappelsap met rooibos thee, best lekkere combinatie. En we hadden een leuke hutje en het zag er allemaal erg mooi uit, daarna hebben we ons weer snel omgekleed om te gaan zwemmen want het was weer lekker warm. Het voordeel dat het nu het regenseizoen is, is dat het qua toerisme erg rustig is en dus hadden we het zwembad en de ligbedjes voor ons alleen. En dus konden we weer in alle rust genieten van een vrije middag én hebben we de zak pepernoten opgegeten op deze Sinterklaasdag, die hadden we nog van het pakketje van Eva’s familie ;).

Om half 6 hadden we een bushwalk langs de Boabab trees, dit zijn hele grote bomen die voornamelijk in dit gebied leven. Het heet ook wel de omgekeerde boom want als die kaal is dan lijkt de bovenkant met takken net als de onderkant met wortels. Een grappige boom dus en degene die wij zagen waren zo 200 jaar oud. De gids vertelde heel leuk en liet ons ook allemaal andere dingen zien, de termiethopen, vogels en ook de Amarula boom, die ook wel bekend staat om de Amarula drank. Grappig is dat als olifanten de vrucht van deze boom eten dat zij er ook dronken van worden en dat leverde nogal grappige taferelen op volgens de gids. Ook vertelde hij veel

over Botswana zelf, zo heeft het land 2 miljoen inwoners en 3 miljoen koeien, is diamant de grootste industrie, gevolgd door toerisme en beef. Dit jaar september vierde Botswana zijn 50 jaar onafhankelijkheid van Groot-Britannië. Dus het was een interessante wandeling en ook weer even lekker om wat beweging te hebben.

De gids vond het blijkbaar erg gezellig met ons want hij wou ook graag met ons avondeten wat wij ook leuk vonden. Dus tijdens het eten hebben we nog verder gepraat over van alles en hoe gek is het dan om uit te leggen hoe alles in Nederland, wat zo gewoon is voor ons, om dat uit te leggen. Zoals paardrijden voor hobby in plaats van business, huwelijken worden hier nog geregeld en cadeaus zijn in de vorm van koeien.
Na het gezellige avondeten was het weer tijd om naar de lodge te gaan en weer te slapen.

Dinsdag 6 december
We konden weer lekker rustig opstaan en konden weer lekker aanschuiven bij het ontbijt. Dit was echt prima verzorgd, we konden uit van alles kiezen en ze hadden een soort oliebol achtig iets dat ze hier het hele jaar door eten. Daarna konden we weer op weg naar de volgende stop, Pandamentenga, dit was 3 uur rijden en dit keer kwamen we weer een olifant tegen. We konden weer mooi staan kijken hoe die liep en ook al wel snel weer de bosjes in verdween. Daarna kwamen we bij een stop voor politiecontrole, 10 meter voor die stop waren we even gestopt zodat Kim naar de wc kon. Dus daarna reden we verder naar de stop en werd even het rijbewijs gecontroleerd maar toen merkte de agente op dat Kim geen gordel droeg. Dit was alleen die 10 meter tot de stop het geval en dat hadden zij ook heus wel gezien maar ja je moet nu eenmaal altijd een gordel om hebben was hun argument. En dat is natuurlijk ook zo

en normaal hebben wij dat ook altijd meteen, maar 10 meter voor een stop waar we toch uit moesten stappen had Kim daar ook niet zo bij nagedacht. Dus moesten we, weer, uit de auto en ons melden bij het kantoortje, waar we eerst een preek kregen, ook na onze uitleg want dit was natuurlijk een beetje overdreven. Maar aangezien we nog steeds maar 100 pula bij ons hadden dus de boete niet konden betalen én omdat we zo beautiful waren, hoefden we deze boete ook niet te betalen. Dus weer terug in de auto waren we echt even verbaasd over én het feit dat we TWEE keer onder een boete uit waren gekomen omdat we te weinig contant geld bij ons hadden en omdat we beautiful waren.. Maar vanaf nu wel extra goed opletten, want dat gebeurt je geen 3x dat je geen boete hoeft te betalen.
Eenmaal aangekomen in Pandamentenga was het weer zoeken naar het bord van Touch of Africa voor onze laatste nacht Botswana. We hebben eerst geluncht en wat foto’s uitgezocht en toen hebben we ingecheckt, We waren de enige gasten bij hun en we hadden een leuk kleine huisje om te slapen. Hierna hebben we weer een plekje in de zon opgezocht en konden we weer lekker middagje lezen. Deze middag hadden we ook vrij omdat we geen safari konden doen hier in verband met regenseizoen dus waren de dieren te ver verdeeld

omdat er nu overal genoeg water is. Helemaal tot rust hebben we lekker gegeten en gedronken, het was een flink glas en aangezien we niet veel alcohol meer gewend zijn, hebben we hier genoeg aan. Maar we konden er lekker op slapen en zo wennen we er ook weer een beetje aan.

Woensdag 7 december
Nou we konden weer goed slapen en heeeel rustig opstaan vandaag want we hadden pas om half 9 ontbijt, zelf uitgekozen zelfs die tijd dus we konden heerlijk lang lezen. Daarna hebben we lekker ontbeten en was het tijd om uit te checken en te betalen. Ze hebben hier sowieso soms moeite met de pinpas, omdat ze dat niet zo herkennen maar daarnaast zijn er ook vaker wat problemen met signaal waardoor de pinautomaat het ook niet doet. Dus het duurde vanochtend ook even voordat we betaald hadden maar goed het was gelukt uiteindelijk en konden we gaan. We hoefden meer dik uurtje te rijden maar uiteindelijk waren we precies op tijd in Kasane, omdat er weer olifanten te zien waren onderweg en omdat we heen en weer moesten rijden om te tanken. Bij het tankstation in Kasane hadden ze namelijk geen benzine dus moesten we 10 kilometer terugrijden om te tanken voor de huurauto. De auto inleveren ging weer prima en we hadden nog even tijd om iets te eten voordat we met de taxi naar Zimbabwe gingen.
Met deze taxi gingen we dus de borders over, dat ging allemaal

redelijk soepel dus met een half uurtje konden we verder rijden naar Victoria Falls. We werden keurig bij ons hotel afgezet en na het inchecken konden we eerst even genieten van wat wifi die we afgelopen dagen niet hadden gehad. En daarna zijn we naar de ingang van Victoria Falls gelopen maar was het eigenlijk al te laat om naar binnen te gaan. Dus zijn we naar het Lookout Café gegaan waar uitzicht is op de ‘gorge’ en de ‘bridge’, dit is de uitloop klif van de Falls en de brug die Zimbabwe en Zambia van elkaar scheidt. Het was goed dat we dit al even zagen want de meeste activiteiten die aangeboden worden hier zijn bij de ‘gorge’, dus nu we dat al hadden gezien hoefden we die activiteiten ook niet meer te doen. Ook omdat het hier nogal toeristisch duur is allemaal, moet het niet teveel van het goede worden. Maar we hadden goede verhalen gehoord over ‘Devils Pool’, dit is bovenop de Falls aan de Zambia kant. Maar goed nu moesten we dat nog even zien te regelen en met de aardige bediende van het café konden we telefonisch contact leggen met iemand die dat kon regelen. En zo was alles, min 30 minuten wachten, met 10 minuten geregeld dat we de volgende dag naar Devils Pool zouden gaan. Super gaaf, dus we hebben er heel veel zin in met gezonde spanning omdat we echt bovenop de Falls gaan zwemmen met de afgrond voor ons. Maar natuurlijk is het allemaal met gids en veilig geregeld.
Na deze goede deal, werden we ook nog door hun teruggebracht naar het dorpje en afgezet bij een restaurant dat aangeraden werd door hen. En wel bij Mama Africa, je kon er ook erg leuk zitten en ze hadden lekker eten dus het was helemaal goed. Daarna konden we weer naar het hotel om een avond foto’s bij te werken en blog te schrijven, zodat we een beetje bij zijn en we als we thuis zijn al een goede selectie kunnen laten zien. En we hebben weer een tweepersoonsbed, dat hebben we lang niet meer gehad, dus onze laatste nachten kunnen we gezellig weer bij elkaar in bed liggen ;)

Donderdag 8 december
We werden om half 10 opgehaald dus we konden erg rustig opstaan, foto’s bijwerken en ontbijten. Daarna moesten we nog even geld halen voor bij de border en toen kwamen we op de terugweg leuke doet tafelkleden tegen en waren we de helft van het geld alweer kwijt. En aangezien het bijna half 10 was heeft Eva nog even wat extra geld gehaald en heeft Kim de kleden even snel op de kamer gelegd. En zo waren we precies op tijd voor de taxi.
Met de taxi werden we eerst door de grens van Zimbabwe geloosd en daarna met een andere taxi Zambia ingeleid en naar het hotel gereden vanwaar we op de boot konden stappen naar de Falls. En even later was het zover, we zaten op de boot en werden naar het eiland gevaren vanwaar het avontuur kon beginnen. We kregen eerst een kleine rondleiding over het eiland waarbij we al een fantastisch uitzicht over de Falls hadden waarbij we er echt in konden kijken. Daarna was het tijd om het water in te gaan, eerst moesten we stukje zwemmen naar wat rotsen waren we al een beetje gewend aan het uitzicht en het water. Dat was best warm dus het was echt comfortabel om in te zwemmen dus dat viel ons weer mee. Nadat we op de rotsen waren aangekomen konden we al echt van dichtbij de diepte van afgrond in kijken. Twee bij twee werden we naar de rand geleidt en konden we dus echt op de rand gaan liggen, met je hand kon je eroverheen. Het was zoo mooi, echt schokkend, je kon zo kijken naar hoe het water rechts van je de afgrond in suisde, wat een natuurgeweld zeg. Daarna was het tijd voor de fotoshoot, liggend, zittend en voor alles was er iemand die de mooiste foto en video kon maken dus dat was het echte gave bewijs. Daarna konden we nog even nagenieten in een kleine waterval, waar je echt kon voelen hoe krachtig het water stroomt. Waar wij zaten, was 2 meter naar rechts een hele sterkte stroming die je zo meeneemt over de rand, dus we moesten goed blijven zitten en zo waren we zo dichtbij de waterval

dat we gewoon konden voelen hoe het water je zo mee kon slepen de afgrond in. Maar het was allemaal heel veilig, we werden goed begeleidt en we waren met meerdere in het water dus iedereen kon je zo een hand geven om je te begeleiden.
Na al het moois was het ook weer tijd om terug te gaan naar het eiland en nadat we ons konden afdrogen kregen we zelfs nog wat te eten. Dat wisten we helemaal niet dus dat was nog eens een leuke verassing. Daarna gingen we met de boot weer terug naar het hotel en stond de taxi alweer klaar om ons terug te brengen naar de border van Zambia, waar een andere taxi ons overnam om Zimbabwe weer in te gaan. En toen waren we ook zo weer terug bij het hotel maar wat een gave ervaring was dat, echt heel bijzonder en zo speciaal om mee te maken.
Daarna was het tijd om de Victoria Falls te bekijken van de kant van Zimbabwe, waar je er vanaf de andere kant langs kunt kijken. In het park is een mooie wandeling langs verschillende uitzichtpunten en ondanks dat de watervallen wat leeg zijn was het alsnog supermooi en werden we niet zo nat van al het gespettter ;). Dus ook deze kant van de Falls waren echt heel mooi en na een wandeling hebben we ons nog even getrakteerd op wat lekkers en daarna nog op wat souvenirs haha, voordat we teruggingen naar het hotel.

Bij het hotel hebben we lekker even gezwommen weer, want het was vooral een plakkerige dag geweest dus dan is zwemmen weer even heerlijk. Daarna konden we nog even op de kamer foto’s uitzoeken en blog schrijven en alvast een beetje de spullen ordenen voor de terugreis. Toen moesten we ook nog even wat eten en aangezien we onderweg nogal werden gevolgd door wanhopige verkopers hebben we maar snel gekozen voor Mama Africa weer. Het was gister ook goed bevallen dus we wisten dat we er weer lekker konden eten en dan konden we, we hebben nu het krokodilvlees uitgeprobeerd en het was erg leuk om te proeven. Het smaakt een beetje naar kip met lichtjes de structuur van vis en lekker gekruid dus dat was wel weer een succes, en voor onze laatste avond konden we een toetje niet overslaan.
Daarna waren we weer op de hotelkamer en back to reality, de backpack moest toch echt worden ingepakt alvast. En toen was het tijd om van ons laatste nachtje samen te genieten (de nachtvlucht niet meegerekend)

Vrijdag 9 december
Het is tijd om naar huis te gaan, de tijd is er klaar voor al voelt het nog dubbel. Het is gek dat het nu bijna voorbij is, maar het ook weer heel fijn om naar huis te gaan. Aan de ene kant voelt het alsof het heel snel voorbij is gegaan maar aan de andere kant als we bekijken wat we allemaal gedaan hebben, is het zoveel in zo’n korte tijd. Echt we zijn superblij hoe we het allemaal gedaan hebben en zouden het ook niet anders hebben gewild, dus we zijn echt tevreden over de tijd in Kaapstad en de rondreis. Zelfs het pijnlijke moment van het geld tellen deze ochtend mocht die pret niet drukken. Dit is een levenservaring die niet over geld gaat maar over een fantastische tijd die we hebben gehad.
De ochtend is nog even foto’s uitzoeken en blog bijwerken want het is natuurlijk wel leuk dat als we thuis zijn dat we dan alles kunnen laten zien zonder duizenden foto’s door te hoeven. Daarna hebben we toch echt de backpack dicht gedaan, ontbeten en uitgecheckt. De taxi was al mooi op tijd dus konden we door naar het vliegveld. Deze dag en morgen ziet onze planning er zo uit:
13.05 Victoria Falls --> 14.45 Johannesburg
20.20 Johannesburg --> 05.25 Londen
06.46 Londen --> 09.05 Amsterdam
Dus tussendoor hebben we nog tijd om foto’s bij te werken, na te genieten van onze tijd hier en ons te verheugen op de thuiskomst.
De eerste vlucht is prima en was zo voorbij en daarna op Johannesburg hebben we ons nog even uitgeleefd met souvenirs, voordat we onze laptop nog even goed hebben benut voor blog en foto’s. En daarna hebben we nog ons laatste Zuid-Afrikaanse avondeten + toetje genoten en waren we klaar voor de lange vlucht naar London. Het was een nachtvlucht, dus proberen te slapen en films kijken en dan was het ook weer zo voorbij.

Zaterdag 10 december
’s Ochtends vroeg kwamen we aan op Londen en daar hoefden we uiteindelijk nog maar kort te wachten, dus hebben we ons nog even getrakteerd op een lekkere koffie en konden we alweer gaan. Het laatste stukje naar huis, de gezonde spanning om iedereen weer te zien begon al te kriebelen dus gelukkig was het een korte vlucht. Alleen dan duurt het na het landen veel te lang allemaal, de rij voor de wc, douane en koffer ophalen. Maar eindelijk konden we door de door naar onze familie en ze weer knuffelen. En daarna was het ook tijd om afscheid te nemen van elkaar, na 3,5 maand gingen we nu uit elkaar. Maar niet voor te lang want maandag moeten we alweer naar school om te beginnen met het project dus we kunnen dit weekend nog bijkomen en dan moeten we weer aan de bak. Maar we hebben goede, frisse moed en zin na dit fantastische avontuur!