Tranen van geluk

Stageweek 6
Deze week staat vooral in het teken van bijkomen van vorig weekend en heel erg vooruitkijken naar het volgende weekend, want dat wordt echt super gaaf. Wij hebben namelijk ‘even’ een weekend Namibië gepland, het koste nogal moeite om het te regelen maar uiteindelijk stond het vast. We hebben, supergaaf, een privétour met 3daagse safari in het Etosha Park geboekt.
Voor stage hebben we een tijdje terug al de maandag vrij gevraagd, dat was nogal een opgave hoorden we, maar uiteindelijk was dat een beetje bangmakerij. En vorige week kwamen ze aan van: Jaa, jullie moeten wel echt genieten he en niet ziek worden dus jullie moeten de dinsdag ook maar vrij nemen. Wij reageerden nog heel netjes van: Nou ja vrijdagmiddag iets eerder weg voor de vlucht zou ook al wel heel fijn zijn. Maar nee we moesten dinsdag vrij EN vrijdagmiddag na de lunch weg, we werkten ook zo hard en dat hadden we ook wel verdiend dus dat is natuurlijk wel extra lekker. Want na dit weekend is ook de switch van neurologie en orthopedie voor ons tweeën.
Als tussenmomentje deze week hebben we woensdags, lekker zo midden in het bijkomen en vooruitkijken een educatieve middag gehad. Of nou we zijn naar Bodyworlds geweest, dat is een tentoonstelling met echte menselijke lichamen in verschillende delen om te bekijken. Het thema was vitaliteit en erg interessant om met 4 fysio’s lekker te discussiëren over alle spieren en organen en hoe dat er in het echt dan uitzag. Dit was in Waterfront dus dit ging gepaard met een bezoekje aan de foodmarket en wat souvenirtjes shoppen.
Vrijdag, 14 oktober
Na dus een lekker kort stagedagje was het tijd om ons klaar te maken voor het avontuur. De tassen waren al gepakt maar nog even lunchen en douchen en dan lekker op tijd naar Tessa en Anne. De gastouders van hen brengt ons weg naar het vliegveld dus dat is allemaal ideaal. Eenmaal aangekomen op het vliegveld, konden we zo doorlopen bij het inchecken, douane en hadden we tijd om te eten. Die tijd ging zo snel dat we net voordat we bestelden bedachten dat we toch niet meer zoveel tijd hadden, haha oeps. Dus hebben we maar even snel een ijsje en wat koekjes gekocht in de ene winkel die daarvoor op het vliegveld aanwezig was. Daarna naar de gate want boarding time was al 5 minuten bezig dus we moesten wel snel zijn, dat gaat hier dus ook wat anders dan wij gewend zijn, dat je makkelijk nog even iets later aan kunt komen lopen. Maar we waren nog keurig op tijd en konden lekker zitten in het vliegtuig, het was niet helemaal vol dus we hadden lekker ruimte naast ons. We vertrokken om 17:00 en tijdens de vlucht werden we verrast met drinken en eten. We wisten niet dat dat erbij zat dus dat is altijd mooi meegenomen en kwam ook wel goed uit na ons avondeten dat bestond uit ijs en koekjes. De vlucht was zo over en na 2 uurtjes landden we netjes op Windhoek om 19:00, daar was het even pinnen en wachten op de airportshuttle. Hier betalen ze met de Namibische Dollar en de Zuid-Afrikaanse RAND want die staan gelijk aan elkaar qua koers. Met de airportshuttle zijn we eerst nog even naar een klein supermarktje gereden voor wat water en daarna konden we naar onze camping. Geheel in stijl hebben we de eerste nacht een tent geboekt, wel iets luxer dan dit weekend zal zijn, met bedden erin maar het was goed om er zo even in te komen weer.

Zaterdag 15 oktober
Na een warme nacht stonden we de volgende ochtend weer volgens ons ritme op, om 6 uur waren we allemaal wakker. Dus hebben we maar nog een beetje in de hangmat gechilld en de camping verkend. Daarna was om 7.30 tijd voor het ontbijt, was ook prima voor elkaar en werden we om 8.30 opgehaald door onze gids. ‘1, 2, 3, 4 girls, you come with me’, dus de gezellige toon was gezet en we konden onze spullen inladen in de minibus met aanhanger. We hadden 2 begeleiders, eentje, de enthousiaste prater, was de chauffeur en de gids, Milner en de ander, Alfons, de wat rustigere man, was de kok en ‘handyman’ voor onderweg. Dus perfecte combinatie en een mooie anecdote: Milner was al tijdje aan het praten tegen Alfons tijdens het rijden en plots kwam de vraag: Alfons, Alfons, are you awake? Haha Alfons was dus in slaap gevallen maar Milner vond hem wel heel aardig want 'He doesn't talk much because "I have nothing to say" was de verklaring van het duo. Na uurtje gingen we even stoppen voor nog wat boodschappen, voor ons wat extra water nog en daarna konden we weer verder. Na een paar uur stopten we

voor de nodige plas- en tankpauze en terwijl we wat aan het rondlopen waren over de parkeerplaats werden we aangesproken door een politieagent. Eva liep even wat rond voor wat foto's en Tessa, Anne en Kim werden daar even op aangesproken. Eva liep zo maar 'unprotected, all the way over there' (10 meter verderop), 'waving with a camera like that'. Maar dat was nog niet alles want Anne, Tessa en Kim stonden daar met hun tassen buiten ‘that was impossible’ maar ‘you can’t leave it in the car either’, oftewel wat moeten we dan haha? Dat was dus echt niet de bedoeling, ‘here is not like the Netherlands’ dus na het nodige gelach erna zijn we maar weer verder gereden en rond 15.00 reden we het Etosha Park in. En meteen de eerste 5 minuten zagen we al een groep olifanten en giraffen bij een waterplas te drinken, echt mooi om zo dicht bij de echte natuur te zijn.

Daarna zijn we doorgereden naar het eerste kamp, Okaukukjo en hebben we onze tent zelf opgezet en ingericht alvast. Daarna hadden we even tijd om bij de waterplas bij het kamp te kijken en daar stonden twee olifanten te drinken en te wassen dus we konden mooi even zitten en rustig kijken naar ze.
Om 16.00 was het tijd voor de eerste echte safari en zagen we van alles: springbokken, gemsbokken, zebra’s, nog meer olifanten, leeuwin en later twee puber leeuwen, de redheaded bok en de koedoe zijn allemaal gespot. Ondertussen ging de zon onder en zagen we supermooi de giraffen zo voor de zonsondergang lopen, zo’n prachtplaatje, dit was het traanmomentje voor Anne. En toen kwamen we plots nog 3 babyleeuwtjes tegen, die lagen er gewoon en waarschijnlijk lag de moeder ergens achter nog verstopt, echt cute. Toen was het tijd om zelf terug te zijn bij het kamp voordat het donker wordt en konden we nog snel even naar de waterplas weer voor het eten. Daar zagen we dit keer 2 giraffen drinken, die doen dat heel grappig, ze moeten dus helemaal bukken en daarvoor zetten ze hun voorbenen helemaal wijd en leunen naar voren om te drinken. Toen moesten we terug voor het eten, lekkere rijst met heerlijke saus, groente en kip en na 2 borden hup weer terug naar de waterhole. De lucht kwam ons al tegemoet en hele groep olifanten

was gekomen om te zwemmen, te drinken en af te koelen, we hebben er wel 30 gezien. Erg leuk om te zien hoe ook de baby olifanten en anderen lekker aan het zwemmen zijn in het water, een beetje rondlopen om wat te drinken en onder te sproeien met zand. Er was ook een neushoorn bij, die was erg alert op de olifanten, die werd eerst weggejaagd en dan kwam die weer en zo ging dat een paar keer door.
Daarna was het bedtijd en konden we mooi in onze tenten gaat slapen, het scheelt nog dat het nog een beetje verkoelend waait dus met de open gazen van de tenten konden we het wel goed uithouden in de tent. Overdag is het nu rond de 30/35 graden en ’s avonds koelt het af naar rond de 20/25 graden.

Zondag 16 oktober
Na een redelijk goede nacht zo in de warme tent en dun matrasje zijn we mooi op tijd opgestaan, 4.45 zodat we vroeg weer bij de waterplaats konden kijken. Helaas waren er geen dieren te zien maar het was wel lekker om zo naar de stilte en de rustige natuur te kijken. Om 5.30 was het tijd om de tenten weer op te ruimen en te ontbijten en daarna hebben we op de toren nog mooi de zonsopgang gezien.Toen was het tijd voor de rit naar het andere kamp, meer in het midden van het park en toen kwamen we toch wat tegen. Een hele leeuwengroep die hun net gevangen neushoorn aan het opeten waren terwijl wat andere leeuwen aan het relaxen waren bij een waterplekje. Echt WOUW, zo prachtig om te zien, dit is de echte natuur die je van zo dichtbij nu ziet. Zo speciaal ook dat de leeuwen actief waren, aangezien ze toch het grootse gedeelte van de dag slapen. We hebben er echt een hele tijd gestaan want het bleef mooi en de welpjes waren aan het spelen en de leeuwen waren met ze aan het spelen. De leeuwinnen en één leeuw waren aan het eten, met hun rode snoet hun eten uit de neushoorn aan het scheuren, later kwam er ook nog een welpje aan. De andere twee welpjes waren of vogels aan het wegjagen of aan het spelen met de andere leeuwen. En dan stonden de leeuwen weer op om de welpjes te laten spelen met een neushoorn-poot om te leren hoe ze daarmee om moeten gaan. En dan liepen ze weer stukje om water te drinken en daarna weer lekker te liggen in de zon. Echt zo mooi en zo dichtbij, op 100 meter afstand staan ze gewoon hun ding te doen. Ook wel grappig, de springbokken en jakhalzen staat erachter een beetje te azen op wat restjes. En omdat er toch wel genoeg eten was, werden ze ook niet weggejaagd en mochten ze af en toe wel even wat weg sneaken. Dit alles bij elkaar was het vochtige momentje in één van de ogen van Eva, want wouw als je dit toch echt ziet, is zoals je alleen op tv ziet. Zoals je aan de vele foto´s ziet, konden we ook echt niet kiezen haha.

We wouden eigenlijk niet weg maar we moesten toch echt maar verder van de gids want er was nog veel meer en daar had hij natuurlijk wel gelijk in. En of hij gelijk had, na onderweg wat zebra's, stinkdieren (haha) en natuurlijk de springbokken gezien te hebben, kwamen we langs een kudde olifanten die langs de weg liepen. Op nog geen 2 meter afstand liepen ze langs en voor onze auto langs. Dus nadat de gids het gedrag had beoordeeld en wij weer stil konden zijn, konden we zo dichtbij komen. Echt zo groot en stevig zijn die beesten en ze lopen zo krachtig en sterk, en de kleintjes lopen er heel stoer naast hun mannetjes te zijn haha echt leuk om te zien. En dit allemaal nog voor 9.00, dus dat belooft nog wat voor de dag.
Daarna was even een zielig momentje want we zagen een leeuwenwelpje alleen en dat betekent vaak dat die alleen is achtergelaten omdat zijn moeder hem heeft kunnen beschermen. Als namelijk een ander mannetje de familie overneemt dan worden alle welpjes van het vorige dominante mannetje dood gemaakt. Maar de leeuwinnen proberen dan vaak hun welpjes weg te smokkelen zodat ze niet gedood worden. Alleen dan is het vaak zo dat dat welpje alleen moet overleven en dat is bijna onmogelijk omdat zo'n welpje nog niet zelf kan jagen en het nu een makkelijke prooi is voor cheeta’s en hyena’s. Dus het welpje was erg lief om te zien maar waarschijnlijk leeft die niet meer.
Na een grondige observatie van de omgeving konden we even plassen bij een gebouwtje en daarna konden we weer verder. Toen zijn we langs de zoutvlakte gereden, de 'pan', dit beslaat meer dan de helft van het park en is een droge uitgestrekte zoutvlakte. Hiervoor waren groepen zebra's, gnoes en struisvogels lekker aan het rondlopen en aan het drinken bij de waterplekken. Onze gids is echt een expert want bij de volgende waterplek stonden allemaal springbokken, gemsbokken en nog meer te staan. Maar die keken allemaal één kant op, dus na wat vele aanwijzingen en speurwerk zagen wij ook wat de gids had gespot, namelijk een groep leeuwen weer. Ze waren lekker aan het slapen, ze zijn maar 2 uur per dag echt actief dus ze waren geen gevaar en de andere dieren konden er gewoon langs lopen zonder opgemerkt te worden. Na nog wat giraffen te hebben gespot, kwamen we aan bij het tweede kamp, Halali en ook daar was een waterhole dus daar zijn we snel nog even voor de lunch heen gegaan. En het hield maar niet op, een aantal olifanten was daar lekker aan het drinken, maar we moesten ook weer terug voor de lunch dus snel maar even afscheid genomen en teruggelopen. De gidsen hadden onze tent al opgezet en waren tosti's aan het bakken, dus het was echt perfect. Na deze lunch hadden we 2 uurtjes tijd om even te relaxen, dus guess what, weer terug naar de waterplaats. En wouw dit keer stond er een hele kudde olifanten dus het was druk en weer prachtig om te zien. Daarna hebben we zelf ook even wat verkoeling gezocht bij het zwembad en lekker ijsje gehad en toen konden we weer verder voor de middag-safari en we hebben mooie giraffes gespot en zagen ze lopen over de uitgestrekte zoutvlakte. Nadat Eva de hele tijd dacht dat ze olifanten of neushoorn zag, terwijl dit dan gewoon zebra's

waren, heeft ze na een tijd toch echt, samen met Tessa, onze eerste neushoorn bij daglicht gespot. Na nog meer giraffen en olifanten had Kim haar top-spot momentje, ze zag een leeuw lopen door de bosjes. En die liep er ook even de wereld te bezitten, bam bam zo door de bosjes over de open vlakte met wat giraffen op de achtergrond, bam bam liep die daar, met ook nog een mooie zonsondergang ernaast. Later zag we op het laatst nog een paar giraffen mét baby bij de laatste zonnestralen dus dat was een prachtige afsluiting van de safari's van die dag.
's Avonds hadden we een lekkere braai, met vlees, maïskolven en sla en dat smaakte weer erg goed. En daarna was het nog even tijd voor de waterplaats waar weer, heel mooi, een kudde olifanten weer te drinken en af te koelen. Toen wij er net zaten kwam er nog een andere kudde aan dus dat was telkens even het beste plekje opeisen en dan weer rustig en weer even laten zien dat je er bent en weer rustig.
Na een uurtje daar gezeten te hebben, was het weer tijd om te gaan slapen, dus weer even tandenpoetsen en hup de tent in.

Maandag 17 oktober
Dit is alweer onze laatste dag Namibië, dus we zijn weer vroeg opgestaan om de dag weer optimaal te benutten. Dus om 4.45 weer de wekker en weer naar de waterplaats. Helaas waren er weer geen dieren maar goed als dat net als gister weer zo'n mooie dag beloofde dan genieten we nog maar even van de stilte en de rust. Daarna was het weer tijd om op te ruimen en te ontbijten en daarna gingen we weer op weg. Er stond namelijk nog 1 ding op ons verlanglijstje: een luipaard of een cheeta, dus daar waren we naar op zoek. Alleen na 1,5 uur rondrijden niets van dat gezien te hebben, was het tijd om richting de uitgang van het park te rijden want we moesten nog helemaal terug naar Windhoek vandaag. Op de weg terugkwamen we nog van alles tegen, van zebra's, giraffen, olifanten en de spring- en gemsbokken overal. Maar toch als fantastische afsluiting en het tranenmomentje van Kim, zag we een leeuw de weg oversteken,

twee leeuwinnen liggen om 2 meter afstand (!!!) en een welpje dat eraan kwam lopen en bij ging liggen. Met aan de andere kant van de weg nog twee leeuwen en één leeuwin onder de bomen. Echt wouw, dat je de leeuwinnen met welpje zo dichtbij kunt zien dat je ze in hun ogen gewoon kunt aankijken is wel echt kippenvel. Dus nadat we ons gilletje hadden gehad, moesten we ook echt stil zijn om ze niet onrustig te maken. De gids lette weer goed op de tijd, dus we moesten na een tijdje echt weer verder maar wat een einde zeg wouw.
Dus toen was het een kwestie van terugrijden en konden we een beetje bijkomen met wat dutjes op de snelweg terug naar Windhoek. Tussendoor zijn we nog even gestopt bij een marktje voor de nodige souvenirs, afdingen is hier echt een ding, dus minimaal de helft eraf en volhouden maar, dus we hebben de souvenirs voor goede prijsjes geregeld ;) Daarna was het nog even doorrijden en snel afzetten bij het vliegveld, maar uiteindelijk hadden we nog alle tijd, want het was zo'n klein vliegveld. Er waren welgeteld 2 gates dus dat kon niet misgaan. We hadden rij 12 en 13 dus we dachten oh dat is mooi vooraan/midden maar dat waren de laatste rijen want zo'n klein vliegtuig hadden we. Ook een keer leuk, verder was het weer een prima vlucht en waren we weer op in ons veilige vertrouwde stadje Kaapstad aangekomen. De gastouders van Tessa en Anne hebben ons weer keurig opgehaald en toen ons laatste stukje nog naar het appartement en toen was het uitpakken, douchen en slapen.

Dinsdag 18 oktober
Vandaag hadden we dus ons extra dagje vrij en dat was echt heerlijk, eerst zijn we rustig wakker geworden. Dus we konden ons om 6 uur nog een keer omdraaien maar uiteindelijk waren we wel om 7 uur uit bed en hebben lekker ontbeten. En daarna beetje opgeruimd en lekker gezeten en toen zijn we vertrokken naar het stageadres van Tessa en Anne. Zij hebben een nogal schokkend stageadres, bij een gehandicaptenopvangcentrum, waar echt ernstige gevallen zitten. Het ziet er best mooi uit en de materialen die aanwezig zijn, zijn ook goed maar de omstandigheden zijn minder. Er zijn 4 zalen, 2 voor kinderen (jongens en meisjes) en 2 voor volwassenen (ook mannen en vrouwen apart) en dan 10-15 personen per zaal. Ze liggen de hele dag in hun bed of zitten/liggen in de zaal waar de caregivers hun horen te vermaken met speelgoed, maar dat doen ze niet. Dus

de kinderen en volwassenen hebben geen enkel vermaak of uitdaging waardoor ze ook geen vooruitzicht hebben op verbetering. Sommige zitten daar al 30 jaar en die gaan daar uiteindelijk dood. Dus nogal heftig en voor ons ook goed om te zien, want we horen we de verhalen van hen maar echt zelf zien is wel even anders. Dus erg veel respect voor Tessa en Anne die toch de knop hebben omgezet en daar nu nog hun stage + onderzoek doen.

Daarna zijn we doorgereden naar Cape Point/ Kaap de Goede Hoop, via de mooie kustroute, het zou lekker weer worden maar het was nogal bewolkt. Dus onze jurkjes werden snel omgewisseld voor broeken/ vesten. We hebben even een snel bezoekje aan Boulders Bay voor de pinguïns ging, na Betsy's Bay (Hermanus) was dit wel aardig om te zien maar bij de vorige was meer te zien. Dus door naar het Cape Point, dat onderdeel is van het Table Mountain National Park, dus na een mooie route door het park kwamen we er aan. Eerst een korte wandeling gedaan naar Cape Point en de Lighthouse, leuk om te zien en daarna weer terug en lekker geluncht daar.
Daarna door naar het volgende punt, Kaap de Goede Hoop, het meest zuidwestelijke puntje van Zuid-Afrika. De bewolking zorgde ook voor nogal wat wind dus het pad was nogal opletten dat je er niet vanaf waaide. En eenmaal aangekomen bij het punt werden we overdonderd door bussen met toeristen dus onze foto met z'n tweeën is half bezet met anderen maaar we zijn er geweest. Toen moesten we het stuk nog teruglopen, fanatiek als we zijn in plaats van de toeristen met bussen, de wind weer getrotseerd en weer goed teruggekomen bij de auto.
Daarna weer teruggereden via de andere kant van de kustroute, ook weer een erg mooie route, via Chapman's Peak. Die gaan we komend weekend nog een keer doen, dus we hebben vooral gekeken, de volgende keer hebben we meer tijd om te stoppen overal. Maar het was mooi en we waren mooi op tijd terug voor het eten dat de huisgenoten voor hebben gezorgd. Toen nog even lekker rustig avondje gehad en mentaal voorbereiden voor morgen, dan is onze wissel-dag van de afdelingen. Het is vooral mentaal voorbereiden, want verder kunnen we niet veel voorbereiden aangezien de wifi er tegenwoordig het begin van de week niet is en dan woensdag/donderdag doet die het weer.