Rondreis Week 1

Donderdag 24 november
Na een korte en uiteindelijk voor ons beide een verschrikkelijke nacht, waren we allebei ziek. Maar goed, je moet he, dus koffers ingepakt, Kim kon nog wat eten door de keel krijgen en zij was nog in staat om te rijden naar het vliegveld. Dus om kwart over 4 zaten we voor de laatste keer in ons vertrouwde autootje op weg naar ons avontuur. Na wat gezoek voor de parkeerplaats waar we de auto moesten inleveren, zijn we goed aangekomen en was de eerste wc alweer heel erg welkom. Daarna kwam het inchecken en douane wat we maar in stilte hebben ondergaan, we hadden al onze concentratie nodig om alles aan te kunnen. Alles ging verder goed en we konden zo doorlopen overal, met wat wc-bezoekjes en uiteindelijk een bankje waar we even konden rusten. We denken dat we voedselvergiftiging hebben opgelopen net in de dagen voor onze reis. Wel typisch natuurlijk dat we de hele 3 maanden nooit iets van ziek zijn geweest en net voor onze reis slaat het toe. Maar goed we dachten maar zo, als we dit hebben gehad is de karma wel weer zo dat onze reis verder alleen maar mooi kan zijn. Dus we hebben de dag maar overleefd, Eva zag de dag van tevoren helemaal niet zitten, zij is ook wat zieker met overgeven en kon niets eten. Maar Kim had het ook goed te pakken met wat heftigere koorts. De eerste vlucht wat van Kaapstad naar Johannesburg, prima vlucht verder, al hebben we vooral geslapen. Nadat Eva zelfs in het vliegtuig de binnenkant van de wc had gezien, hebben we als eerste op het vliegveld in Johannesburg maar wat medicijnen gekocht. Kim heeft iets kunnen eten en ondertussen was het ook alweer zo laat dat we
snel moesten inchecken en door de douane heen voor onze volgende vlucht naar Nelspruit, Kruger Park. Dit was een klein vliegtuigje en het was een korte vlucht van 50 minuten dus we waren er zo, op het kleine vliegveldje met 1 terminal. Daarna was het de bagage oppikken en de auto ophalen, tot onze verrassing kregen we een grotere dan dat we hadden besteld. Een Ford Titanium, automaat, mét cruise control, automatische ruitenwissers én achteruitrijcamera, poo wat een luxe voor ons als studenten.

Kim was iets beter leek het dus zij was degene die kon rijden, we hadden gepland dat we het eerste gedeelte van de panoramaroute uitgebreid zouden doen, maar dat hebben we maar niet gedaan. We zijn rechtstreeks naar onze eerste lodge, Summit Lodge in Graskop gereden, wel via de panoramaroute maar daar hebben we niet echt van kunnen genieten. Op het laatst was het Kim ook teveel en het laatste half uur was het rijden onder een koortsaanval ook niet echt prettig. Maar we zijn bij onze lodge aangekomen en de eigenaar was wel vriendelijk maar het enige wat we wouden is naar ons huisje en in bed liggen. Het huisje zag er prima uit en nadat we onze spullen hebben gedumpt en net een kop thee naar binnen konden krijgen, hebben we de hele middag in bed gelegen. Uiteindelijk was het ook niet heel erg, want het regende de hele middag met onweer dus anders was het ook toch niet zo leuk. Het regenseizoen is nu begonnen en Kruger heeft de regen ook echt nodig, dus liever dan

nu regen dan straks als we het niet kunnen gebruiken ;) ’s Avonds kregen we nog een koekje en bouillon naar binnen, uit het pakketje van Eva’s familie, dus dit werd nogmaals erg gewaardeerd. Aangezien we niet in staat waren boodschappen te doen of zelfs maar naar het restaurant te vragen voor iets. Daarna zijn we weer in slaap gevallen en hebben we de lamp op de wc maar aangelaten en de volgende morgen was zelfs het water van de wc op..

Vrijdag 25 november
Nou na een heftige nacht was het tijd om verder te gaan, we konden een beetje ontbijt op dus het ging lichtelijk iets beter met ons. Vandaag zouden we het tweede gedeelte van de Panoramaroute doen en we zijn er wel blij mee want dat kunnen we zelf rijden dus kunnen we zelf een beetje bepalen hoe en wat. We zijn via Pelgrimsrest terecht gekomen op een dirtroad en we waren maar wat blij met onze hoge, grote auto, want met alle regen was het nogal

modderig en lagen er wat plassen overal. Eva kon het nu aan om te rijden dus met deze auto konden we daar ook leuk gebruik van maken. De auto zat binnen de kortste keren onder de modderspetters en op een mooi punt met uitzicht en plas is er even hard doorheen gecrossd voor de mooie foto’s haha.

Uiteindelijk kwamen we weer op de normale weg uit en zijn we gestopt bij Bourkes Potholes, niet de potholes die we gewend zijn in de weg maar natuurlijk potholes. We hebben van tevoren even gevraagd hoe ver het lopen was, maar 500 meter konden we nog wel aan. Heel mooi uitzicht en waterval die uitkomt in soort riviertje met allemaal baden die tussen de kliffen heen lagen. Het weer was bewolkt maar droog en warm dus prima voor ons. Uiteindelijk was het wandelen er rond omheen en de 2x 500 meter wel genoeg voor dat moment dus gingen we weer rustig terug naar de auto.
Daarna zijn we verder gereden naar Blyde River Canyon, een mooi natuurgebied met verschillende bergen. Hier zijn we gestopt bij verschillende uitzichtspunten en de mooiste waren met het uitzicht op de rivier eronder en met de Three … . Dit wordt ook wel de tweede Grand Canyon genoemd, en Eva die daar is geweest, zag de overeenkomst ook wel, dus erg leuk. Én bij één uitzichtspunt liepen de baboons rond, dus Kim sprong uit de auto met haar camera en heeft dat even vastgelegd. Gelukkig waren overal wc’s dus was alles precies zo dat we elke keer als we moesten naar de wc konden.

Toen zijn we verder gereden weer naar beneden op de Panoramaroute en zijn we nog bij Berlin Falls en Gods Windows gestopt voor nog meer mooie uitzichtpunten. Af en toe regende het een beetje en de dag was toch wel een zware inspanning dus zijn we maar doorgereden naar Hazyview voor onze volgende overnachtingsplek.

Deze Lodge, Gecko Lodge in Hazyview, was prima in orde, lekker grote bedden en mooi verzorgd allemaal. Het lag vlak aan de Sabie river, dus daar zijn we nog even heengelopen, nadat we even een uurtje hebben gerust, konden we dat weer aan. Hier kunnen ’s nachts de nijlpaarden en krokodillen in zwemmen en rondlopen dus we wouden wel eens even een kijkje nemen. We hebben, gelukkig, niets gezien maar we hebben wel wat voetstappen van de nijlpaard ontdekt, dus ze lopen hier dus wel echt rond. Daarna durfden we het zelfs aan om wat avond te eten en het smaakte ons ook nog best

goed, lekker simpel maar erg goed bereid dus perfect voor ons. Daarna ’s avonds gewoon rustig op bed gelegen en gelezen, we lezen hier wat af en het is heerlijk, zo naast elkaar in bed liggen en uren stil te genieten allebei apart. Om vervolgens weer lekker op tijd, rond 9 uur in slaap te vallen.

Zaterdag 26 november
Deze nacht was al weer iets beter dan de vorige, maar nog steeds met een aantal wc-bezoekjes. Maaar vandaag is de dag voor de Krugersafari, dus we moesten vroeg op en met ons ontbijtpakketje gingen we vroeg om pad en stonden we om 5 uur klaar op het ophaalpunt. Even wachten, zoals dat hoort hier, maar na een tijdje kwamen we erachter dat dit geen ‘African Time’ was maar dat wij op de verkeerde plek stonden. Ze zouden ons namelijk ophalen van de lodge in plaats van het verzamelpunt, oeps, kwestie van zoekgeraakt tussen al onze boekingen en informatie.. Maar gelukkig konden ze ons dan toch ophalen bij het ophaalpunt en konden we samen met 3 anderen beginnen aan de full-day safari in Kruger. De dag begon met nogal wat regen, dus terwijl we voor de poort aan het wachten waren, kletterde het naar beneden. Maar we hielden goede hoop dat het snel op zou klaren want dit was niet de bedoeling. En jawel, nadat we een half uurtje aan het rondrijden waren werd het droog, met af en toe nog wat gemiezer maar dat mocht geen naam hebben. En aan de andere kant, Kruger heeft de regen ook echt nodig, de laatste twee weken heeft het al aardig wat geregend, dus zo groen als nu was het in geen 1,5 jaar geweest. Daardoor hadden ze nogal wat sterfte door verhongering, vooral bij de olifanten, want die eten 200 kilo per dag.
De eerste dieren die we gespot hebben waren hyena’s, eerst 3 alleen en daarna een groep met 2 kleintjes. Zo zagen ze er bijna nog lief uit zo met de kleintjes ertussen.

Daarna hebben we olifanten gezien, hier zijn ze veel donkerder dan in Etosha, omdat ze hier meer donkere modder hebben in plaats van wit zand van het zout. Deze zagen er ook erg mooi uit. Daarna hebben we neushoorns gespot, uiteindelijk hebben we er best veel gezien hier, terwijl ze hier ook veel problemen hebben met de illegale jacht op ze voor hun hoorns.

Ondertussen was het tijd voor de theepauze, bij het grote basiskamp, waar Eva natuurlijk even een souvenirtje heeft gekocht, we naar de wc zijn geweest en ons ontbijt hebben opgegeten. Daarna was het weer tijd om op pad te gaan, we hebben weer meerdere neushoorns gezien en ook schildpadden, mestkevers en giraffen nu. Doordat het nu zo groen en dichtbegroeid is, is het lastig om dieren te spotten omdat je niet zo ver kunt kijken. En de dieren lopen hier niet zo in grotere groepen rond en je hebt hier alleen de normale wegen

waarop je op kunt dus je kunt niet overal zo doorheen. Dit is ook het grootste verschil met Etosha, waar we natuurlijk ook erg verwend zijn, maar hier is het natuurlijk op een andere manier heel mooi. Onze gids had ook een enthousiast momentje, want we hebben een gordeldier gezien, van best dichtbij dus je kon zijn schubben ook zien. Deze zijn heel moeilijk te spotten omdat ze zich niet veel laten zien en omdat ook op hen veel gejaagd wordt voor medische gebruiken.
Daarna was het tijd voor de lunch, bij een andere stop, heeft Kim even gegeten en Eva rustig gezeten. Hier liepen wat velvet aapjes rond, die Kim weer goed op de foto heeft gezet. Toen was het alweer tijd voor het laatste gedeelte van de dag en hebben we weer mooie dingen gezien, totdat we een hele stoet mensen tegenkwamen die ergens naar zaten te kijken. En nadat wij ook een goed plekje hadden veroverd, zag we het, een luipaard, wouw, die zijn overdag lastig te spotten omdat ze uitrusten van hun nachtelijke jacht en activiteit. Maar wij hebben hem gezien, die stond nog op ons lijstje om te zien en nu zagen we hem, in de bosjes een stukje lopen. Door de drukte was het nog lastig om te zien en een goede foto te maken, maar we hebben hem gewoon gezien, de luipaard, in het echt, wouw!
Daarna was het ook tijd om terug te gaan en werden we weer bij de ophaalplaats afgezet zodat we met de auto weer naar de lodge konden. De dag viel Eva nog wel zwaar dus na alles was ze niet zo lekker, bij Kim ging het wel aardig dus we hebben weer gegeten bij de lodge vanavond. Eva alleen hoofdgerecht, wat groenten en Kim kon weer genieten van een 3 gangendiner. En daarna was het weer tijd om naar de kamer te gaan en daarna weer lekker te slapen.

Zondag 27 november
Deze dag konden we rustig aan een beetje wakker worden en onze tas inpakken voor ons volgende deel. Daarna konden we lekker

genieten van een heerlijk ontbijt, met lekker vers fruit, zodat we ook weer wat nodige vitaminen naar binnen konden krijgen. Nadat de manager ons duidelijk heeft verteld hoe we moesten rijden naar Swaziland, zijn we op pad gegaan. Het eerste deel was nog in Zuid-Afrika en reed prima, nog even getankt en daarna zijn we naar de grensovergang van Swaziland gereden. De eerste post was op Zuid-Afrika te verlaten, paspoort check en door en de tweede post is om Swaziland in te gaan, ook paspoortcheck en we konden door. Dus het verliep allemaal best soepel en we stonden zo in Swaziland. Daar zijn we richting het zuid-oosten gereden naar het Mkaya park, de route was prachtig, het is nog rauwer dan Zuid-Afrika en de combinatie van rode grond, groene bomen en gekleurde huisjes en alles is heel mooi.
De weg zelf is wat minder, vaak is het 60 of 80 km/uur maar door de potholes en de vele onverwachte, hoge drempels moet je vaak hard afremmen om er niet overheen te vliegen. Dus dat zorgde nogal voor

de nodige ‘aah’- momentjes. Maar uiteindelijk zijn we er gekomen en waren we te vroeg bij het verzamelpunt, dus zijn we nog maar even een stukje gaan rijden om te kijken of we nog iets interessants of koffie tegenkwamen. Alleen het is hier allemaal nog niet zo toeristisch dat het daar allemaal op af is gesteld, dus uiteindelijk konden we niet echt iets vinden en zijn we maar weer teruggereden.
Daar waren we dan weer en rond 4 uur werden we naar de parkeerplaats gebracht en mocht je één rugzak meenemen in de jeep voor de overnachting. Zo werden we met een groep van 8 gereden naar het park en na een welkomstdrankje bij de boerderij was het tijd voor de eerste game drive safari. Erg leuk weer en weer heel anders dan vorige keren, veel begroeiing maar wel open. We hebben een kleine krokodil gezien, nijlpaarden, giraffen en neushoorns. Na de zonsondergang zijn we weer teruggereden en nog wat impala’s, ‘pumba’s’ tegengekomen.

Terug bij het kamp werden we warm onthaald en werden we naar ons hutje gebracht. Dit was heel leuk, halfopen, met rieten dak en 1 meter hoge muur en tussenin open. Ons bed was in muskietennet maar verder wat alles open, vanuit de wc keek je zo het bos in.
Daarna konden we zo aanschuiven voor het avondeten, heel leuk, ook in de open lucht, bij kampvuur, kregen we 4 gangendiner geserveerd. Het smaakte goed, dus dat was al weer fijn voor ons, Kim heeft nog een beetje de naweeën en Eva kan het langzaamaan ook weer een beetje aan. Na het eten kregen we een traditionele uitvoering van de nationale dans, met drums, fluit en gezang en gedans natuurlijk. Het zag er allemaal erg indrukwekkend uit en toen ze een vrijwilliger nodig hadden, heeft Eva, als enige, ook maar even meegedanst. Zelfs met solo-dans erbij, het was grappig om te doen. Ze gooien hun ene been zo hoog in de lucht dat die bijna hun neus aanraakt en dan trappen ze hem terug om te stampen op de grond, heel bijzonder om te zien zo. Dus het was een leuke avond en daarna mochten we dus echt in ons hutje gaan slapen in de halfopen lucht.

Maandag 28 november
We hebben heerlijk geslapen zo in de open lucht met alle dierengeluiden om ons heen. We werden gewekt met een kop thee en muffin op bed dat ons door onze persoonlijke bediende werd gebracht. Daarna was het tijd om op te staan en ons klaar te maken voor 2e gamedrive door het park. Met mooi weer konden we heerlijk door het park rijden en hebben we weer vanalles gezien, neushoorns, een hele groep giraffen, krokodillen en ‘pumba’s’. Naast ons zaten twee vogelliefhebbers en de gids was ook erg enthousiast over vogels dus daar hebben we ook vanalles over geleerd. En heel grappig we werden er zelf ook helemaal fanatiek van en hebben even hun vogelboekje geleend. Zo hebben we geleerd dat de vogel die we vaak in Kaapstad tegenkwamen de Red-winged Starling is en de blauwe vogel die we in Namibië zagen is de Cape Glossy Starling. Dus vanaf nu gaan we ook eens wat aandachtiger naar de

vogels kijken.
Daarna was het tijd voor het ontbijt, weer in de open lucht en met een buffetje hebben we weer lekker gegeten. Toen was het tijd om de spullen te pakken en uit te checken en met de safarijeep weer terug naar onze auto te rijden.
We hebben een tip gekregen van wat mensen die met ons de safari’s deden voor een leuk marktje met bijzondere souvenirs. Ondertussen hebben we natuurlijk al vanalles gezien dus we waren wel benieuwd naar wat anders. Dit was op de weg naar Mlilwane, onze volgende bestemming, dus we gingen weer op pad, eerst weer over de 80/drempel-weg en daarna gelukkig gewoon snelweg. Toen was het een kwestie van bordjes volgen, maar die staan er soms wel en soms niet, dus uiteindelijk zijn we via een ander marktje waarvan wij dachten dat het het was er uiteindelijk wel gekomen. Swazi Candles heet het en nadat we lekker geluncht hebben daar, zijn we naar de kaarsenwinkel geweest. Kim en ik verbaasden ons allebei, want eigenlijk zit de koffer al wel vol maar toch hebben we een lading gekocht want ze waren toch wel erg leuk en bijzonder.
Daarna zijn we verder gegaan met de zoektocht naar Mlilwane park, maar hier waren weer bordjes dus we konden het nu goed vinden. De ingang van het park was via een mini self-drive safari bij te

komen, dus we hebben al de eerste zebra’s, impala’s en ‘pumba’s’ gespot. Na het inchecken konden we naar ons hutje, het was een strooien bol met ingang waardoor we heen moesten kruipen. Superleuk weer en het zag er allemaal prima uit. Daarna hadden we zowaar tijd én was het goed weer om bij het zwembad te liggen relaxen, dus na een lekkere duik hebben we lekker gelegen. Maar op een gegeven moment was het ook weer tijd om te eten en het avondeten was een buffet waaruit we lekker konden kiezen. En daarna was het tijd om in ons hutje te gaan slapen.

Dinsdag 29 november
We hebben weer goed geslapen en we gingen mooi op tijd ontbijten want Kim had een paardrijd-tour geboekt in het park. Dus om 8 uur zat ze er al op en ging ze ervandoor met de gids, 2 uur lang door het park rijden tussen alle dieren. Eva was nog aan het bijkomen dus zij heeft er maar voor gekozen om deze keer over te slaan en gewoon lekker rustig aan te doen. Zo kon ze haar tas eens even ordenen en kwam ze erachter dat er nog wel ruimte genoeg wat voor souvenirs dus geen paniek, er kan nog meer bij ;). Daarna heeft ze nog even lekker bij het zwembad gezeten tot Kim terug was. Ze was vol van het paardrijden, het was zo gaaf om zo tussen alle dieren door te

rijden en ze op zo’n manier te zien, dat maak je nooit zo meer mee. En de gids was ook heel goed dus het was een perfecte combi van alles.
Daarna zijn we het park uitgereden en zijn we bij een ander plekje gestopt, House of Africa, waar we ook lekker konden lunchen en met nog wat leuke winkeltjes om ons mee te vermaken.
Toen was het tijd om verder te rijden en Swaziland te verlaten, met de navigatie hebben we de weg gevolgd en zo kwamen we uit op alweer een dirtroad naar de grensovergang. Op zich prima weg zo op het begin, maar naarmate het ineens 17 kilometer in plaats van 2 kilometer werd, werd de weg ook wat heftiger om maar te zeggen. Dus we waren nogmaals zeer blij met onze grotere auto (anders hadden we het ook niet gedaan of course), dus die kon het allemaal wel aan. Maar goed we kwamen maar 2 auto’s tegen onderweg en uiteindelijk kwamen we bij de grensovergang. Even waren we bang dat het gesloten was, want de borden van tevoren waren zo verroest dat er niets meer op te lezen was. Maar gelukkig het was open, natuurlijk helemaal niet druk en alle medewerkers zaten dus ook film te kijken. Ook terwijl wij bezig waren, kon de man die ons hielp zijn ogen er niet vanaf houden, het was blijkbaar spannend, dus het was een makkelijke, snelle grensovergang uit Swaziland. Daarna zijn we doorgereden naar de grensovergang om Zuid-Afrika weer in te gaan en hier zaten alle medewerkers gezellig buiten te kaarten, politie en alles zat erbij. Dus er is maar iemand met ons mee naar binnen gegaan en ook daar waren we dus snel klaar en waren we weer terug in Zuid-Afrika.
Daarna zijn we wel via een hele mooie route verder gereden, de ‘mijnwerkers/archeologische’ route met allemaal mooie uitzichtpunten. Via die route zijn we naar Nelspruit gereden, heerlijk om weer over een weg te rijden zonder onverwachte drempels dus we konden lekker rijden. Eenmaal in Nelspruit hebben we de auto maar even gewassen, want na al die dirtroads zag die er echt niet uit en toen zijn we naar ons guesthouse gegaan. Zebrina Guesthouse was echt prachtig, alles was mooi ingericht en met dakterras met mooi uitzicht. Maar het was al laat dus snel even bijgekomen op de kamer en daarna meegegeten met de pot, lekkere brocollisoep en spaghetti. We moesten de ‘beste’ curry van de eigenaar proeven en dat hebben we gedaan maar 1 klein hapje was voldoende want het was ons natuurlijk veel te heet. Maar verder lekker gegeten en de eigenaar was erg begaan met zijn gasten dus we hebben weer wat leuke gesprekjes gehad. Maar het was ook tijd om de koffer in te pakken voor onze volgende vlucht van de volgende dag vroeg, dus dat hebben we nog gedaan en daarna lekker naar bed.