Het begin

Zo, alles is klaar, de koffer zit dicht, afscheid is genomen en we zijn er helemaal klaar voor. Vanaf november 2015 zijn Kim en ik bezig geweest om alles te regelen voor deze komende tijd. Eerst de stage alles regelen, vluchten boeken, leuke dingen bekijken en visum regelen. Het verliep allemaal goed, uiteindelijk, ons geduld werd al wel meteen getest. Maar zoals Kim zei: "Als we dit aankunnen met z'n tweeën, dan kunnen we die 3,5 maand ook wel aan". Dus toen kwam de dag, 29 augustus, dat we ook echt konden gaan!
Interessant wel is dat we merkten dat wij er helemaal klaar voor ben, gezonde spanning maar vooral heel veel zin en gewoon klaar om te gaan. Terwijl dit voor anderen, waarvan we 'afscheid' nemen, helemaal niet zo voelt. Wij zijn hier al driekwart jaar mee bezig dus wij konden niet wachten om te gaan. Maar voor anderen is het nog allemaal nieuw en weten ze maar een klein deel eigenlijk van wat wij afgelopen driekwart jaar al hebben ontdekt. Hierdoor lijkt het voor hen nog wel spannender of die zijn nog zenuwachtiger dan wijzelf.

Maandagmiddag 29 augustus rijden we 's middags naar het vliegveld met onze familie en kan de reis beginnen. Inchecken en dan is het tijd om de familie doei te zeggen, laatste keer zwaaien en we zijn weg. We gaan door de douane en lopen naar onze gate, no problemos. Om 19.10 vertrek ons vliegtuig vanuit Amsterdam Schiphol naar Londen Heathrow. Een korte vlucht, dus we zijn er zo, daar gaan we vervolgens weer door de douane en is het wachten op de volgende vlucht. Van Londen Heathrow vliegen we om 21.35 (22.35 NL-tijd) naar Cape Town, in een groot vliegtuig waarmee we door de nacht heen vliegen. De tijden zijn een beetje raar voor het eten, dus we krijgen om 23.30 ons avondeten en dan is het tijd om te slapen, eerst nog een filmpje kijken en dan tukken. Op zich ging dat nog wel aardig, zo hele tijd beetje slapen en weer opnieuw proberen te gaan slapen. Onderweg hadden we wat turbulentie, maar wij als ervaringsdeskundigen konden dat wel aan. Het was mooi helder, dus je kon goed de sterren zien, heel bijzonder, ze zien er een stuk dichterbij uit.

Dinsdag 30 augustus
's Ochtends kregen we ontbijt, door Eva's verstoorde ritme, of ik weet niet wat het was, heeft Kim die van Eva ook maar half opgegeten. Om 10 uur landden we keurig op tijd en is het weer tijd voor de douane, even checken of ons visum wel klopt en dan kunnen we de koffers ophalen. Dit ging allemaal prima dus na even te hebben gewacht,

konden we met onze airportshuttle naar het hotel. We hebben een appartement gehuurd voor deze 3 maanden maar dat gaat per 1 september. Dus voor de eerste 2 dagen hebben we het hotel geboekt dat bij hetzelfde complex als ons appartement hoort.
Om 12 uur komen we aan bij onze kamer, ziet er keurig uit, even op bed ploffen en weer door. We zijn begonnen met wat boodschappen doen, wat handige dingen en eten. Dus met de taxi naar de shoppingcenter en met het karretje door de winkels crossen. Het is allemaal best vergelijkbaar met wat wij gewend zijn qua eten en hoe dat werkt zo in de supermarkt. Dus na één uur te hebben ontdekt wat ze allemaal hebben, konden we afrekenen. Toen kwam het volgende punt, de Zuid-Afrikaanse simkaart, daar moest geld op komen te staan. Een hele aardige mevrouw heeft ons geholpen met alles erop te zetten, dit gaat zoals bij ons het met prepaid gaat. Nou hebben we dat ook gered, toen nog voor de laptop, een dongel kopen, ook dat gaat via een simkaart en data erop zetten. Toen hebben we ons beloond met een gebakje voor later terug op de kamer nadat de taxi ons weer terug had gebracht.
En aangezien het de eerste dag zo lekker weer was, hebben we lekker even bij het zwembad gezeten, even lezen en relaxen. Toen het zonnetje onderging, zijn we teruggegaan naar de kamer. En zijn we gaan eten bij het restaurant bij het hotel, een heel hip en leuk plekje waar ook veel locals komen. Dus helemaal leuk, lekker gegeten en daarna waren we op.

Eenmaal terug op de kamer is Eva lekker op bed gaan liggen en Kim in bad en volgens mij werd Eva wakker toen Kim uit bad kwam, we weten het ook allemaal niet zo goed meer. Oftewel het was bedtijd, lekker op tijd, om 20.30 lagen wij te ronken.

Woensdag 31 augustus
We werden heerlijk rustig wakker en om 9.15 zaten we aan het ontbijt. Om 10 uur zou onze auto komen, dus dat komt prima. Eenmaal aan het ontbijt, kwam de verrassing, geheel tegen onze Zuid-Afrikaanse verwachtingen in, waren ze te VROEG. Dus snel even de toast opgegeten en de auto geregeld. Alles was prima, dus onze enige zorg was het links rijden en de ruitenwisser/richtingaanwijzer. Dus daarna nog maar even verder ontbeten, het was heerlijk. Toen zijn we, heel stoer, gaan lopen naar de elektricien shop, voor een stopcontact-switcher voor de stopcontacten van hier die niet in onze stekkers passen. Dit kon overigens prima, lopen, het was niet ver, even zoeken naar de winkel en there we go, als echte locals overal tussendoor. Dit is trouwens ook een beetje zoals het hier voelt, gewoon lekker natuurlijk, we hebben niet het gevoel dat we aan het andere kant van de wereldbol zitten. De mensen zijn heel gewoon hier, de omgeving en dat is wel anders maar het leven lijkt ons hier wel heel natuurlijk te passen.
Nou, toen was het tijd voor een ritje, Eva had de eer om de eerste te doen, na duidelijke instructies over hoe we moesten rijden,

ging dat natuurlijk al snel mis. Maar goed, rustig blijven, Kim die blijft herhalen dat Eva links moet blijven en gewoon doorrijden. Gelukkig hebben we al navigatie via de telefoon dus we hebben de weg weer prima teruggevonden.
Toen we weer goed en wel op de kamer waren, hadden we bedacht om lekker lunch mee te nemen en te gaan toeren. Maar hee, door al die indrukken waren we een beetje vergeten dat we ons nog moesten registreren bij de universiteit. Dus hup snel weer in de auto en naar de universiteit. En nou zijn ze hier niet zo van het duidelijke, als je het weet is het heel duidelijk, maar goed dat wisten wij nog niet. Dus maar de auto geparkeerd en gaan vragen, iedereen is hier heel erg behulpzaam, ze lopen zo met je mee en zo kom je dus overal wel goed terecht. Dus uiteindelijk waren we bij de universiteit en onze gegevens ingevuld, toen moesten we een pasje laten maken. Simpel zo lijkt het maar goed de weg ernaartoe was ons probleem. Dus na driekwartier te hebben gedwaald, verschillende mensen te hebben gevraagd, alleen die zeiden allemaal wat anders, maar we zijn er gekomen. Het weer is vandaag niet zo, 18 graden en bewolkt, dus onze foto is een beetje verwaaid maar hee, zo optimistisch als we waren, wel met korte mouw shirt :) Toen weer terug naar het begin, het ziekenhuis, naar onze afdeling en dat staat niet zo mooi overal aangegeven hoe je daar komt, dus ook weer iemand gevraagd. En haar eerste reactie was: "Wouw, you have such beautiful eyes", dus "yes, thanks you" en toen liep zij ons ook

naar de goede plek. De persoon die we nodig waren was niet beschikbaar, door al onze omzwervingen was het ook al wat later dan gepland, maar we weten nu in ieder geval waar we de volgende dag moesten zijn.
Toen konden we weer terug naar de auto, maar onze tweede dag zou niet voorbijgaan zonder wat sightseeing. Dus even gezocht en gekozen voor V&A Waterfront en hier heen gereden. Het is heel normaal om hier over de rijbanen te lopen en voor iedereen om zo in te voegen, dus je moet ogen voor en achter hebben. En dan heb je nog het verhaal met de richtingaanwijzer en de ruitenwissers die andersom zitten, dus dan ging een paar keer verkeerd. Maar we zijn weer veilig aangekomen bij onze plek van bestemming en ready to go. Waterfront ligt bij de haven van Kaapstad, dus het is een drukte met boten en visrestaurantjes en of course de toeristische winkeltjes. Ze hebben zulke leuke dingen hier en je kunt hier lekker rondlopen. Bij de foodmarket hebben we de Zuid-Afrikaanse specialiteit geproefd, de samosas, een soort driehoekige loempia's met allemaal verschillende soorten vullingen. Door ons langdurige avontuur bij de universiteit, was onze lunch wat in het water gevallen dus dit smaakte erg goed. Daarna hebben we nog een beetje rondgelopen, toeristische foto's gemaakt en op zoek naar een restaurant. We hadden ons voorgenomen om zelf te gaan koken, want dat kan in

onze hotelkamer, maar hee 'het is de laatste dag vakantie'. Dus om die reden zijn we lekker uit eten geweest, natuurlijk voor de vis gekozen met een lekker toetje na. Maar voor 20 euro met z'n tweeën kan dat ook nog wel een keer met zo'n excuus om uit eten te gaan.
Als laatste weer naar huis gereden, nu was het de beurt aan Kim, even wennen aan de automaat auto maar ook dit ging helemaal prima, we komen er wel met z'n tweeën. Nu weer lekker op de hotelkamer, bijkomen van alles, het is toch nogal wat. Al die indrukken en al die dingen waar je zo de eerste dagen mee bezig bent, het is wel vermoeiend. En zeker met het feit dat we morgen om 7.15 op stage moeten zijn, gaan we vanavond ook op tijd naar bed.

Morgen is dus onze eerste dag stage en we zijn heel benieuwd. We lopen stage bij de Groote Schuur Hospital, afdeling Fysiotherapie. Kim begint bij de afdeling neurologie en Eva bij de afdeling orthopedie. Dus morgen vroeg op en dan zien we wel hoe het is, we hebben ons er al op voorbereid dat het wel even heavy zal zijn, alles bij elkaar dus wat dat betreft kan het alleen maar meevallen. We hebben er in ieder geval heel veel zin in en goed vooruitzicht, dit weekend gaan we op de eerste safari dus dat komt helemaal goed!