Vrijdag 22 juli - Islamorada en Key West

Vandaag stond de uitgestelde snorkeltrip op t programma, om 10 uur. Dus redelijk op tijd uit de veren, om daarvoor nog te ontbijten bij de Green Turtle Inn, al bijna een vertrouwd adresje ;-)

De boot lag al klaar en na het koppentellen (het was een volle bak) , uitdelen van flippers en snorkels en safety instructions gingen we van wal. We voeren een stukje uit de kust en daar sprongen we de oceaan

in, bij een rif waar allemaal mooie en ook soms grote vissen zwommen. De golven waren best aanwezig, maar eenmaal in het water merkten we daar weinig meer van. Hele mooie ervaring, vooral op plek 2, waar we barracuda's, bijen-visjes (geel wit gestreept) en de meiden ook een schildpad, rog en kleine haai zagen. Af en toe was de zon vol aan het schijnen, en dat gaf prachtige plaatjes. Jammer dat we de gopro camera niet mee hadden, die kan ook onder water!

Het weer was prachtig (warm en vochtig, met wat bewolking) dus een beetje strand en zwembad zat er wel in. Na nog een tukje stapten we in de auto voor de rit naar Key West, een dikke 1,5 uur rijden, waar we uiteindelijk een uur langer over deden door een ongeluk. En omdat er eigenlijk maar 1 weg loopt kun je geen kant op. We konden een stukje afsteken rond het vliegveld, en dan zie je ook meteen de kansloze woningen die hier ook staan. Een marginaal bestaan, zo te

zien. De weg was leuk, veel lange bruggen, overal water met daaraan huizen met boten, en ook onderweg alleen maar dikke auto's met een trailer met boot, vaak een vissersboot met de hengels er al in.

In Key West was het een drukte van belang, een soort kermis zoals we ook al eerder zijn tegengekomen in de USA, een winkelstraat met veel bars, lifemuziek, shops en restaurants. Daaromheen de gebruikelijke rechte straten met hier en daar fraaie huizen. We wandelden naar het eind waar we op een pier een lekker drankje dronken. In het naastliggende park verzamelden zich al allerlei artiesten, kunstenaars, goochelaars en een doedelzakspeler. Dat werd savonds vast een dolle boel! In een van de grote bars bleek een Ernest Hemingway lookalike contest aan de gang, die heeft hier gewoond vroeger. Grappig, al die mannen met witte baardjes.

Terug in de hoofdstraat hoorden we een onweersknal, dus zochten we een restaurantje uit met een porch, zodat we buiten en toch droog zouden zitten als de buit losbarstte. Dat was verstandig, want hij kwam. Met heerlijke hamburgers en pasta voor Dorieke aten we onze buikjes vol, ook vandaag weer niet geluncht, dat ging prima, een stevig ontbijt en dan niet te laat savonds eten. Scheelt weer een paar

kilo. Wel bijna iedere avond een Key lime pie, want we moeten toch vergelijken.....

De rit terug in het donker duurde wat lang, maar tegen half 11 waren we thuis. De meiden doken hun bed in, maar P en C waren nieuwsgierig naar de full mooi party, dus hup, de oudjes gingen nog even de hort op. Er stond allemaal politie met zwaailicht op de doorgaande weg bij de ingang, dus er was wel wat aan de gang.
De entree a $20 pp was snel betaald, de id-controle hoefde niet :-) en daar stonden we tussen zeker 1000 Amerikanen aan de Golf van Mexico. Met een heerlijke gin-tonic dwaalden we rond op de plek waar we de avond ervoor zo hadden genoten van de zonsondergang en het heerlijke eten. Bandjes, dj's, bbq, mensen in alle soorten en maten, een soort Braziliaanse parade, we konden het allemaal lekker bekijken vanuit een mooi strandzitje. Leuk om te zien!

Teruglopend naar het resort kregen we op het terrein een lift van de medewerker in een golfkarretje, en zo scheurden we snel op huus an..