Dinsdag 19 juli - Everglades

Alle 4 weer op tijd wakker! Het ontbijt in het hotel klopte helemaal met de staat van de accommodatie, namelijk matig. In een shabby zaal, met plastic borden, slappe wafels en knetterharde eieren. Maar we maakten er vooral lol om, dit zijn wel de momenten die je onthoudt.

We hadden om 12.30 afgesproken om een boottocht te maken naar de Thousand Islands, voor de kust van Florida. De meiden gingen voor die tijd lekker bij en in de pool liggen, P en C reden terug richting Naples om boodschappen te doen voor de meeneem-lunch op de boot en de geplande bbq 's avonds.

Eerst eens binnen bij Lowe's , waarvan we dachten dat het een supermarkt was. Maar het bleek een bouwmarkt, en bij de Weber-gasbbq's (spreek uit Webber) werden we meteen aangesproken door een oudere man van customerservice (duidelijk 65+), die ons vertelde dat er hier geen charcoalbbq's werden verkocht.

Toen hij had begrepen dat wij uit Holland kwamen, hield hij een heel verhaal over een oom uit Holland, die De Groot ("de kroet") heette en een een fortuin had verdiend met het importeren van tulips voor Kmart in Michigan.
We staken de weg over om bij de echte supermarkt te shoppen (Publix). Broodjes voor de lunch, pasta, vlees, garnalen, kooltjes, pesto, salade, flesje wijn...niet eens heel bijzonder, toch dik over de 100 dollar.

Conclusie: je kunt hier goedkoper buiten de deur eten dan zelf koken. Voedingsmiddelen zijn relatief duur, en overal is eten langs de weg te scoren, sneller en goedkoper. Maar ja, dat zie je terug in de omvang van de mensen. In de winkels staan zelfs karretjes voor de hele dikkerds die niet kunnen lopen.

Om 12.45 liepen we naar de haven waar een bootje lag te wachten. We voeren door een kanaal langs de mangrovebossen van de Everglades, en zagen onderweg al een paar manatees, zeekoeien. Verder allerlei vogels, en zelfs 2x een dolfijn, die we probeerden te volgen en goed op de foto te zetten. Gaaf!

We voeren op lekkere snelheid tussen de Thousand Islands door, en kwamen uiteindelijk uit bij de Golf van Mexico, met een mooi verhaal van de captain over piraten en bestolen schepen. Waar of niet waar???

We werden afgezet op een zandstrandje, waar we schelpen zochten, en voelden hoe heet het was zonder het briesje op de boot, en de schaduw van het dakje.
Terug in het kanaal zagen we uiteindelijk heel mooi een zeekoe met jong steeds boven water ademen, een prachtig gezicht. Zeekoeien zijn familie van de olifant, maar dan zonder slurf.

Toen we "thuis" waren en even wilden afkoelen in het zwembad barstte er weer een onweersbui los, met bakken water. Maar dat was ook zo weer over, en toen we gingen eten was het leed al weer geleden. De bbq was top, we zaten lekker op het terrasje bij de kamer

van P en C.

's Avonds reden P en C nog even naar Everglades City, wat volgens onze captain 180 graden the opposite was van Marco Island, met zijn grote huizen en boten. En inderdaad, niet te vergelijken. Veel kleine huizen, veel op palen ivm overstromingen, veel trailers en Campers, en een prachtige City Hall, voor de traditionele foto voor de gemeente-collega's thuis.

Ook hier weer geen volk op straat, geen terrasje met uitzicht op ondergaande zon met een glaasje, hier en daar een restaurant, maar verder.....niks, nada. Hier zouden wij niet kunnen leven.

We begrepen overigens van de captain dat veel huizen (hier ca 3 ton) of condo's gekocht zijn door mensen die hier in de koude noordelijke

winters verblijven. 's Zomers in de buurt waar ze vandaan komen, 's winters in de zon in Florida. Hij zelf kwam uit Detroit, net als een paar anderen die we spraken. Dat moet echt erg zijn, die stad.

Morgen nog een leuke toer op een airboat, en dan op naar de Keys!