Zondag 24 juli 2016 - Miami South Beach

Na het magere hotelontbijt (het hotel was verder super, de plek heel erg leuk, in een van de gezelligste straatjes van SoBe (SouthBeach), de kamers ruim en gezellig, de service okay) wandelden we naar het strand, hooguit een paar 100 meter. We zaten in het Art Deco district van SoBe, met allemaal oude panden in deze stijl. Je zag als het ware de jaren '50 auto's in pastelkleuren staan.

Het was warm en vochtig weer en we vonden het niet zo heel erg dat de zon niet scheen. Verder op zee hing een pikzwarte onweerslucht, prachtig om te zien. We wandelden een stukje over de boulevard, waarlangs onder de bomen veel daklozen lagen te slapen.

Omdat we eigenlijk wat meer wilden zien, haalden we bij het hotel 4 fietsen op, en zo zoefden we al snel door het rustige zondagsverkeer naar de boulevard. Lekker windje, dat wel, de storm in de verte kwam

er aan. We reden helemaal om SoBe heen, langs het strand, langs de beroemde Ocean Drive, en langs hoge flats met appartementen en hotels.

We wilden naar Miami aan de overkant fietsen, en na een enigszins verhitte heftige rit, met een paar steile lange bruggen, fietsend op de bikelane naast de auto's, lukte dat en kwamen we bij Bayside, een restaurant- en winkelgebied aan de haven van Miami. Onderweg passeerden we ook een paar grote cruiseschepen. En verder dus niemand die daar fietste, behalve een verdwaalde zwerver, we waren echt weer die gekke Hollanders.

We dronken en aten even wat en zagen toen daar ons eetadres voor die avond: Bubba Gump shrimp. Dit restaurant, ontstaan vanuit de film Forrest Gump, stond al sinds NY op onze bucketlist, dus dit was de kans.

Via een veel mooiere route dan heen - over de Venetian Bridge, die via een stuk of wat eilanden Miami verbindt met South Beach - peddelden we weer naar "huis". Een hele prestatie met deze temperaturen. Erg leuk! We meldden deze route maar even bij de hotelreceptie, maar die waren niet echt geïnteresseerd in het tips geven aan toeristen.

Dat viel wel op, voor veel Amerikanen is zelfs hun eigen wereld erg klein, onze über-driver van gisteren kende de Dolphin mall eigenlijk niet, en wist niet precies waar het Miami International airport precies lag. Typisch....

Na een siësta en een heerlijk Italiaans ijsje op Espanola Way gingen we op stap voor de Duck Tour, met een amfibievoertuig, dus op land en in het water! De gids was een vrolijke zwarte man die bij alle onderdelen van z'n verhaal toepasselijke muziek draaide, hij begon met een lekkere harde "this is how we do it", heel grappig en leuk. Hij sprak wel 10 talen, en begroette de passagiers bijna allemaal in hun moerstaal, ook Nederlands!

We reden door het Art Deco-deel van SoBe, en hier en daar werden er wetenswaardigheden verteld, zeker toen we eenmaal in het water waren beland. We zagen op de opgespoten eilanden van Miami o.a. de huizen van Liz Taylor, Andre Agassi, de uitvinder van Viagra (duurste huis ;-), P Diddy, Enrique Iglesias, het huis waar opnames waren van Miami Vice, het huis van de slotscène van Scarfase, kortom: veel bekende namen kwamen langs. Een grappige Tour, die

een leuk beeld gaf van Miami, een stad totaal anders van sfeer dan NY en Boston, veel Spaanser en relaxter, zeker op South Beach.

Terugwandelend scoorde Marijne een paar nieuwe patta's (schoenen) op Washington Avenue. Het was nog wat vroeg, maar omdat we niet geluncht hadden en best trek hadden bestelden we weer een über voor de rit naar Bayside, voor onze Bubba Gump experience. We kregen meteen een tafeltje, voordeel van vroeg eten, en werden helemaal ondergedompeld in de shrimpwereld van Forrest en Bubba en Jenny.

De film werd doorlopend op beeldschermen afgespeeld, de tafels hadden allemaal Forrest Gump spreuken, en één van de medewerkers deed een quizje met ons, met vragen over de film, en we scoorden beter dan de gemiddelde Amerikaan! Voorbeeldvraag: welke 3 nieuwe dingen bracht lieutenant Dan mee naar de bruiloft

van Forrest en Jenny? Antwoord : een verloofde en 2 nieuwe benen. :-)
Maar we hebben de film ook pas een keer of 100 gezien met z'n allen samen.....

Met behulp van een iPhone oplaadsnoertje van een wildvreemd meisje had Pieters iPhone net genoeg prik om een über terug te regelen, en met José uit Boston waren we zo weer terug bij het hotel, voor onze laatste nacht. Morgenochtend nog een stukje Miami bekijken, en dan op huus an!