Heeehallo,
Terwijl we de Madame Tussauds peper (of was het toch Madame Jeanette) die in de roti van de buurvrouw zat met wat yoghurt wegspoelen, is het al weer tijd voor een volgende blog.
Na het schrijven van onze vorige blog zijn er al veel dingen gebeurd in ons drukke Surinaamse leventje. Ja we zijn echt druk, sinds vorige week maandag lopen wij vier dagen in de week stage bij stichting Betheljada. Na de kennismaking en rondleidingen bij de stichting, werd het ons duidelijk dat dit een unieke ervaring wordt die we nooit zullen vergeten. De hulpverlening ziet er in Suriname namelijk heel anders uit dan dat wij in Nederland gewend zijn. Even voor de duidelijkheid, volgens Surinaamse begrippen zijn wij geen 'stagelopers', maar zijn wij met een deftig woord 'onderzoekers'. Kiek an! Het begon met heeuuul veuul lees werk, maar gelukkig mochten we al snel de groepen op. Na de eerste dag waren we al gelijk weg van de lieve kinderen van Betheljada. Een aai over de bol is al genoeg voor een enorme glimlach op het gezicht van de kinderen.
christel_wevers
11 chapters
15 Apr 2020
Heeehallo,
Terwijl we de Madame Tussauds peper (of was het toch Madame Jeanette) die in de roti van de buurvrouw zat met wat yoghurt wegspoelen, is het al weer tijd voor een volgende blog.
Na het schrijven van onze vorige blog zijn er al veel dingen gebeurd in ons drukke Surinaamse leventje. Ja we zijn echt druk, sinds vorige week maandag lopen wij vier dagen in de week stage bij stichting Betheljada. Na de kennismaking en rondleidingen bij de stichting, werd het ons duidelijk dat dit een unieke ervaring wordt die we nooit zullen vergeten. De hulpverlening ziet er in Suriname namelijk heel anders uit dan dat wij in Nederland gewend zijn. Even voor de duidelijkheid, volgens Surinaamse begrippen zijn wij geen 'stagelopers', maar zijn wij met een deftig woord 'onderzoekers'. Kiek an! Het begon met heeuuul veuul lees werk, maar gelukkig mochten we al snel de groepen op. Na de eerste dag waren we al gelijk weg van de lieve kinderen van Betheljada. Een aai over de bol is al genoeg voor een enorme glimlach op het gezicht van de kinderen.

Ook naast het werk zijn wij heeuuul druk. Zoals met kakkerlakken dood maken, vogels uit de slaapkamer verjagen, Tuttie de huispapagaai nieuwe woordjes leren en de muggen vergiftigen met Tropical Bush (lees: plastic laagje over je huid).
Inmiddels is er ook een salamander aangeschoven om een bijdrage te leveren aan deze blog. Waarvoor dank!
Verder hebben wij ook nog deelgenomen aan 'ter land, ter zee en in de lucht', om een stempel te halen bij de vreemdelingendienst voor ons visum. De fietsen staan er nog van na te trillen. Fietspaden kennen ze hier in Suriname namelijk niet, dat geldt ook voor putdeksels. Heel wat hobbels en gaten moesten er genomen worden. Op de terugweg kregen we gratis en voor niks eindelijk onze warme douche. De onderboksen hangen nog steeds aan het waslijntje te drogen. Het regende namelijk, en hard ook!
En dan nu de conclusie: het was ook nog eens allemaal voor noppes. We droegen namelijk een okselmouwtruitje en dat wordt niet gewaardeerd in Suriname, dus de stempel voor ons visum konden we wel vergeten. 'Next!' Achja, No Spang!
Afgelopen zaterdag was het de Dag van de Marrons. Een feestdag in Suriname. Feest? Dat klinkt als muziek in de oren, dus wij hop naar de Palmentuin. Hier hebben wij onder het genot van een

lekker schaafijsje, vol verwondering gekeken naar de traditionele kleding die iedereen droeg.
Vervolgens hebben we aan de Waterkant een lekker drankje gedaan. We moesten daarna nog een paar drankjes doen omdat het begon te regenen. Onze onderboksen hingen nog steeds aan de waslijn van de vorige dag, dus waren we genoodzaakt te schuilen onder de parasol, om het deze keer wel droog te houden. Dit leverde gezellige gesprekken op met een paar leuke Surinamers.
Wij wensen jullie allemaal erg veel succes met de kolligheid en de sneeuw. Wij chillen hem hier nog even in 35 graden.
Houdoe en bedankt!
Christel en Sanne
