#41 Jasper

Waarom toch, als we lekker mogen uitslapen, bedenken de kinderen dat we die extra slaap écht niet nodig hebben. Om even voor zevenen stond Jamie alweer bij ons bed en kroop gezellig tussenin. Een paar minuten later nestelde ook Daividh zich tussen ons in, onder de dekens. Van die koude handjes tegen je blote buik wordt je wel goed wakker.
Na een ontbijt en rustig opstarten, reden we rond 9 uur weg richting Jasper. Dit was maar een klein uur rijden en de route was ook alles behalve een straf. We kwamen allerlei hertjes tegen!

Het dorpje Jasper is compleet gemaakt op toerisme, maar is nog steeds heel leuk en gemoedelijk. We konden onze camper makkelijk ergens kwijt en te voet het dorpje verkennen. Er zitten heel veel leuke giftshops, koffietentjes en bijzondere gebouwen.
We shoppen wat, kijken onze ogen uit en eindigen bij een vrij hippe koffietent. Deze is compleet van het ‘healthy’ eten en verkoopt ook iets compleet anders dan welk gemiddeld Amerikaans/Canadees restaurant dan ook. Een echte verademing. Ook kregen we een

echte cappuccino! Dat was echt al heel lang geleden! We namen een bananenbrood met zure room, peacan nootjes, amandelschaafsel en aardbeien. Echt een traktatie dit!

Het weer was zowaar echt prima, op hier en daar een paar druppels na en wat dreigende luchten. We besloten om naar wat watervallen te rijden die verderop lagen. Dat was een ontzettend goede keuze! We gingen dit keer de andere kant van de Icefield Parkway op en werden daar direct getrakteerd op prachtige uitzichten, Elk’s, blauwe rivieren én EINDELIJK EEN MOOSE!
Hij stond in een rivier, maar we zagen hem terwijl we zo’n 90 km/uur reden dus konden niet zomaar stoppen en draaien. Dus helaas geen foto, maar zó blij dat we eindelijk een moose hebben gezien!

De waterval was een toeristische trekpleister dus het was er een drukte van jewelste. Het was een prachtig ding om te zien, de

waterval. Het water dondert met een geweld naar beneden en de rivier eronder is woest. We hadden een mooie plek om wat te zien tussen alle mensen, maar er stond een Japanse een fotoshoot te doen, zo leek het wel. Nadat ze -eindelijk- klaar was, konden we daar even kijken en ook wat foto’s maken. Ware het niet dat ze ook van haar vriendin een hele shoot wilde doen en op een gegeven moment Phil bij haar arm pakte om weg te duwen. Daar waren we niet van gediend. Laten we zeggen dat ze daarna netjes op haar beurt weer wachtte.
Het begon ineens flink te regenen, dus zo snel we konden weer terug naar de camper, maar al gauw hield het alweer op met regenen en kwam de zon weer door. Gek weer!

We moesten wat boodschappen doen en dit was vlakbij onze camping. We kozen wederom voor de Safeway, omdat de keuze hier iets gezonder lijkt. We waren binnen een korte tijd klaar en kozen

voor het gemak van niet meer koken en gingen eten bij een leuke steakhouse. Nu eet ik natuurlijk geen steak maar uiteraard hadden ze ook allerlei andere lekkernijen.
We zaten in een booth en daardoor hadden de kindjes alle ruimte. Ze waren moe van deze dag en wilden niets meer dan gewoon op de bank hangen en op onze telefoon wat filmpjes kijken.
We aten onze buikjes vol en liepen intens tevreden het restaurant uit.

Eenmaal op de camping, wilden de jongens weer heel graag nog even spelen in de speeltuin. Nog een paar keer van de glijbaan (in de miezer!) voordat ze in de douche gingen. Daividh is natuurlijk al een grote jongen, dus wilde perse in de grote-mensen-douche, dus ging met Rick daarheen. Ik had met Jamie een baddersessie in de camper, waarna twee schone, kleine jongetjes heerlijk gingen slapen, terwijl wij nog een bakkie koffie gingen drinken bij Ton en Phil.

Het zonnetje scheen en in de verte verscheen een prachtige regenboog doordat het ook flink regende daar. Bij ons kwamen zowaar mini sneeuwvlokjes uit de lucht! Gelukkig niets wat ook maar bleef liggen, maar bijzonder was het wel!
Er viel voor mij vanavond niets te winnen, maar Rick en Phil waren weer helemaal gelukkig na een overwinning!