#23 Reisdag naar Grand Teton

De dag begon weer o-zo-vroeg voor een vakantie! De kinderen zijn oprecht chagerijnig als we ze wakker maken (snap ik!), maar door het mooie landschap van buiten verdwijnt dat als sneeuw voor de zon en ontbijten we gezellig met zijn alle. Net als gisteren vertrokken we iets voor half 9, voor wederom een rit van 5 uur (volgens mijn planning was het 4,5 maar Google Maps en TomTom zijn het niet met elkaar eens blijkt maar weer…).
Het eerste deel van de reis gaat heel soepel! We stoppen op tijd om te tanken (haha!) en ik verblijd de kinderen met unicorn-cupcakes van de plaatselijke supermarkt. Al gauw rijden we 2,5 uur door

fantastisch mooie landschappen. Onbeschrijfelijk gewoon!
We wisten niet wat we moesten verwachten van de staat Idaho, waar we doorheen rijden, maar wauw, het is daar prachtig! Het doet heel erg denken aan Oostenrijk, behalve dat de huizen geen geraniums aan de balkons hebben hangen en Oostenrijk iets compacter is en Idaho heel erg uitgestrekt. Maar echt, het is zó mooi!

We willen graag even stoppen en koffie drinken, dus zetten we de camper na 3 uur rijden eindelijk even aan de kant om een bakkie te zetten.
Nu is Idaho ook vooral een stuk natter (en daardoor super groen natuurlijk!) en zijn veel bermen net moerassen. En dat trekt muggen aan. Dus voordat we goed en wel uit de camper zijn en Ton aan de koffie kon beginnen, vluchten we alweer de camper in omdat we echt lek gestoken worden door de muggen. Het leek wel alsof wij het eerste menselijke bloed zijn wat ze in tijden hebben gehad dus

komen ze op ons af met hele hordes. We besluiten dan toch maar door te rijden tot Jackson, want dat is de eerste grote plaats weer die we tegenkomen waar ook toevalligerwijs nog een Starbucks zit!

Dat is toch helaas nog een goed half uur rijden, maar wat doen de kindjes het goed!
Ze kijken lekker naar buiten, spelen met elkaar of kijken naar de tablet. We hebben op de WiFi ingelogd op Videoland en Netflix, met als gevolg dat Videoland niet meer te bereiken is omdat hij nu weet dat we in de USA zitten en Netflix nu over is gegaan op de Amerikaanse Netflix. Alles is engels dus. Dat kan de kindjes gelukkig niets schelen en ze vinden de nieuwe programma’s die nu ook beschikbaar zijn wel erg leuk! Het kan ze zelfs niets uitmaken dat Cars 3 nu ineens engels is in plaats van Nederlands.

De kindjes vinden het zo fijn in de camper, dat als we eindelijk na ruim 3 uur de camper parkeren om even de benen te strekken en te eten, dat ze er eigenlijk niet uitwillen en vervolgens weigeren te lopen of een luchtalarm af laten gaan. Wie had er gedacht dat reizen met kinderen soms zo wisselend kan zijn. Het ene moment zijn ze na een half uur rijden al aan het jengelen, het volgende moment willen ze er gewoon niet uit.
Maar, hun probleem, want wij wilden er wel graag uit! We hadden een heerlijke lunch bij een soort van Subway met heerlijke broodjes en sloten af met een kop koffie van, hoe kan het ook anders, Starbucks.

Onze bekerverzameling groeit trouwens prima! We hebben nu inmiddels van verschillende staten de beker! Jammer is wel dat het andere bekers zijn dan die we tot nu toe hebben verzameld, maar daar hebben we ons bij neergelegd, overal komen helaas nieuwe bekers. Dat maakt de verzameling ook wel weer leuk op zijn eigen manier!

Het tweede deel van de reis is weer geen straf. Wat is het hier vreselijk mooi! We rijden het park van onze eindbestemming van vandaag in, Grand Teton National Park. De bergen zijn hoog en bedekt met sneeuw, de vlaktes groen en wijds. Waar ik hoopte om één of twee bizons te zien, werden we al gauw getrakteerd op 2 enorme kuddes bizons én een kudde hertjes.
We konden ze van redelijk dichtbij (maar nog wel op veilige afstand, die gozers zijn gevaarlijk!) zien. Wat een gave ervaring weer om die dieren eens in het wild te zien in plaats van achter de hekken in Blijdorp! Ik weet nog zo goed dat we tegen Daividh en Jamie zeiden de laatste keer dat we in Blijdorp waren, ‘die gaan we hopelijk ook zien in Amerika’ en inderdaad!

De landschappen werden mooier en mooier en de uitgestrekte vlaktes maakte plaats voor een enorm groot meer, dat prachtig schitterde door de zon die erop stond en de sneeuwbergen erom heen. We wilden graag naar de camping maar konden het toch niet laten om toch af en toe nog even te stoppen om te kijken naar al dit moois.

We kwamen om 16.00 uur op de camping aan waar we direct konden inchecken en naar onze plaats gingen. Deze liggen echt in een bos. Ondanks dat elk plekje op de camping gevuld is, merk je toch weinig

van de drukte en voelen we ons hier ook weer goed op onze plek!
De kinderen maken een tent met opa en oma, terwijl wij koken.
We kunnen heerlijk buiten eten aan de picknicktafel en halen na het eten nog een ijsje bij de kampwinkel, die we vervolgens in het zonnetje kunnen opeten.

Wat leuk is om te melden is dat we nu inmiddels echt in ‘bearcountry’ zitten met alle daarbij behorende waarschuwingen. Er zitten hier zwarte beren en grizzlyberen. Dus we kregen een hele uitleg bij inchecken wat we wel en niet mochten doen, zoals geen eten buiten laten liggen, geen vuilnis buiten, alles opruimen waar maar een geur aan kan zitten, geen waslijnen spannen, etc.
Ik kan alleen maar hopen dat we niet zo’n naar dier tegen zullen komen, al ben ik de enige daarin!
Een fikkie werd gestookt (want dat mag gewoon, ondanks dat we in het bos zitten) en de kindjes mochten nog heel even kijken voor ze gingen slapen. Ze hadden in de auto weer te weinig geslapen dus waren ze al heel snel in slaap, zonder al te veel gekeet en voor straf in de hoek zitten als ze weer eens stout waren en uit bed klommen.

Na een spelletje éénendertigen bij het vuur, werd het op een gegeven moment echt te donker en konden we onze kaarten niet meer zien. Dat was dus het moment om heerlijk naar bed te gaan! Morgen gaan we dit prachtige park verder ontdekken!