Op olifantenjacht in de jungle

De kids lagen samen in een queensize bed, maar wroeters als ze zijn, valt Britt 2 keer uit bed en Stan 1 keer, maken ze elkaar verschillende keren wakker en vanaf 5u slapen ze niet echt meer in. We moeten sowieso vroeg op, want om 7u30 komen ze ons halen voor een hele dag in de jungle van Khao Yai, het oudste nationale park van Thailand en Unesco erfgoed. Maar zo vroeg moesten ze nu ook niet wakker zijn, want we zullen pas tegen 19u terug zijn, een zware dag dus. In Khao Yai zitten zo'n 200 wilde olifanten, dus het hoogtepunt van de dag (voor de kids) wordt om een olifant in het wild te zien.
We vertrekken met ons vieren in een pick-up truck, maar er komen nog 5 mensen bij: een Duits koppel dat een Duitse bakkerij uitbaat op Ko Lanta (Ina en Horst), een jong Nederlands koppel (Anja en Tom) en een alleenreizende Française (Zoë). In het eerste deel met de truck gaat het zigzaggend hoger en hoger, tot aan een mooi uitzichtpunt. Daar moeten we onze bloedzuiger-sokken aandoen, er kunnen er hier namelijk zitten. De tweede stop is aan het bezoekerscentrum, waar een kleine info-ruimte de kids wel kan boeien

(vooral de dino-hoek). We zien er ook een kudde sambarherten.
Daarna begint het echt: na een kleine rit, stappen we de jungle in. Al snel worden we omringd door jungle-geluiden, met als lawaai-kampioen een klein kevertje, de Cicada. Niet veel later horen we het gebrul van gibbons en na wat zoekwerk van de gids, zien we deze aapjes ook door de boomkruinen slingeren. Stan is de favoriet van de gids: hij krijgt een "pet" van een blad, een hoorn-spinnetje op zijn hand en een pantser van een dode Cicada. Qua flora zijn de reusachtige ficusbomen (die hun gastheer-boom dood wurgen) en de lianen impressionant. En dat zijn ze ook voor de kids, want de ficussen zijn ideale klimbomen en de lianen zijn leuke schommels. Na nog wat termieten en een reuzenspin gespot te hebben, komen we plots in hoog gras terecht. Daar zien we geen dieren, ook niet vanuit de uitkijktoren. Britt vindt het mimosa-plantje wel leuk, waarvan de blaadjes sluiten bij aanraking, Stan vindt het de max dat hij

helicopterzaadjes van de uitkijktoren naar beneden mag laten vallen. Nog een klein stukje en daarmee zit de wandeling van 4km en bijna 3u erop. Britt wandelde deze flink uit, Stan wandelde delen, maar moest ook gedragen worden. De Nederlandse Anja en Britt kunnen het goed met elkaar vinden!
We lunchen terug in het bezoekerscentrum, waar we een grote varaan zien. Dan gaan we naar de eerste van 2 watervallen, de Haew Suwat waterval, bekend van de film The Beach. Er is niet heel veel water, maar het blijft toch een mooie waterval. Aan de voet van de waterval zien we Zoë er in een paar minuten een waterverfschilderij van maken. Het wordt een echt kunstwerkje. We vragen of we er een foto van mogen maken, maar krijgen zowaar het kunstwerkje mee... Britt is helemaal in de wolken met haar cadeautje!
De tweede waterval, Haew Narok, is veel imposanter, door zijn hoogte en de hoeveelheid water die er naar beneden stort. Maar ook de wandelweg van 1km ernaartoe is mooi en spannend, vooral dan de

trappen steil naar beneden in de laatste 100m.
Het is al na 17u als we daar vertrekken voor het lange stuk terug met als hoofddoel olifanten spotten. Het begint serieus te gieten, dus de hoop om olifanten te zien slinkt snel. Als troostprijs zien we een grote troep makaken voorbijtrekken aan het bezoekerscentrum en zitten er nog veel in de bomen verderop. Moe maar voldaan zijn we tegen 19u30 terug in ons domein. Score van de dag: alweer 10/10 (triljoen op triljoen volgens Stan).