Nog meer ontdekken met de brommer

Vandaag huren we weer een brommertje om een ander stukje van het eiland te gaan verkennen. De verdeling bij de start wordt als volgt: een jongensbrommer, met Stan voorop, en een meisjesbrommer met Britt achterop. We rijden langs de ringweg naar het uitkijkpunt tussen Chaweng en Lamai beach. Wendy heeft toch wel wat last van haar voet en blijft boven staan, Dirk en de kids gaan een stuk naar beneden naar de rotsen. Het plan daarna is om naar Hin Ta en Hin Yai te rijden, rotsformaties waar de Thai zot van zijn. Poy had dit aanbevoeln als goede bezienswaardigheid. We missen echter de afslag en daardoor komen we in twijfel over de weg. Volgende geplande stop was Wat Khumaram, een tempel met gemummificeerde monnik. We rijden hem zonder het te weten ook voorbij, en ook de afslag voor de Na Muang waterval missen we. Als we een afslag zien naar Taling Ngam, dat al helemaal aan de andere kant van het eiland ligt, slaat de twijfel echt toe en stoppen we aan een tankstation met 7 Eleven winkel. Met de kaart in de hand vragen we aan 2 verschillende personen waar we zijn, en volgens de ene zitten we nog helemaal aan de oostkant van het eiland, volgens de andere aan de westkant. Daarmee zijn we dus niets... Dan valt onze frank dat we de GPS bij hebben. Deze toont ons dat de tweede persoon gelijk had. We eten een snelle 7 Eleven lunch en gelukkig vraagt Wendy "heb je nog genoeg benzine in je motor, Dirk, want je had maar 3 streepjes bij het vertrek." Het laatste streepje was al aan het knipperen...
We rijden verder naar de Na Muang waterval, die we nu wel vinden. Direct worden we voor de keuze gesteld of we een kleine kilometer naar de waterval zullen wandelen, of we transport naar de waterval willen. Gezien de pijne voet van Wendy en de kids, kiezen we voor de lekker-lui optie. Die blijkt toch niet zo slecht, want het is een grote 4x4 truck, waar je ook bovenop de cabine kan gaan zitten. Britt en Dirk durven het aan. Met veel gegier en compleet door elkaar geschud, worden we enkele minuten later afgezet. Van daaruit is het nog een 10-tal minuutjes stappen over brugjes en trappen naar de waterval zelf. We wagen ons (papa, Stan en Britt) aan een zwemmeke tot aan de waterval zelf. Het is een glibberige instap en dan is het ineens heel diep, maar het lukt. Het is toch wel koud water naar Thaise normen. Terug beneden, passen we voor het dierenpark, dat is

net iets te duur...
We zetten onze tocht verder en worden direct gepasseerd door een Thai met 2 aapjes op een brommertje. Wij rijden naar Lamai beach. Na wat gesukkel (rechts afslaan blijft een uitdaging voor Dirk), komen we toch op het publieke strand. Dit is weer totaal anders dan de andere stranden: een laagje fijn zand bovenop grover zand, maar vooral een hevige branding. Meegetrokken worden door de golven en er door bedolven worden vinden de kids wel leuk. Als de zon lager begint te staan, vertrekken we richting laatste stop: Chaweng, het meest toeristische en drukste dorpje van Koh Samui, maar dus ook de plek met de meeste winkeltjes. We eten in een Westers restaurant, de kids eten samen een hele pizza op. Daarna mogen ze elk hun 500 Baht opdoen. Stan kiest resoluut voor een spiderman pak, prijs 800 Baht, maar we krijgen het toch voor 500. Britt kiest eerst voor een kleurrijk kleedje zonder bandjes, voor 180 Baht (€5), komende van een eerste vraagprijs van 300 Baht. Ze koopt er nog een sleuterhangertje bij van 80 Baht, zo gaat ze met nog bijna de helft terug naar huis. Ze weet al goed wat ze er in België mee wil kopen: zoomlings...
In het donker rijden we de laatste kilometers naar ons hotel, toch wel spannend. De punten zijn weer 10 op 10. Na 5 minuten slapen de kids.
Duurdere prijzen, ons hotel dat ook in de Neckermann brochure staat en waar sommige gasten het hotel niet uitkomen, 2 grote shopping centra op het eiland en dure excursies zijn allemaal tekens dat het hier toch veel meer toeristisch is dan in de vorige locaties.