Our Canadian journey

Vandaag gaan we een mooi, wat minder bekend stukje Canada zien.
Het weer is beter dan gister. Droog maar bewolkt, en niet al te fris.
Veel toeristen laten het Wells Gray Provincial Park links liggen maar wij willen er wel een dagje doorheen rijden. Vooral omdat het bekend staat om de mooie watervallen.
Tegen een uur of 11 verlaten we Dutch campground en nadat we nog snel even de tanken geleegd hebben gaan we weer op pad. Ook gooien we de benzinetank maar weer even vol. Hoewel we nog een halfvolle tank hebben lopen we liever niet het risico om zonder komen te zitten. Je weet nooit helemaal zeker waar er weer een pomp zit. En zo lijkt het ook niet zo duur......jaja ik weet het.....;-)
De weg het park in is de enige het park in en uit. We komen dezelfde dus ook weer terug.
Na een km of wat komen we bij de eerste waterval. De Spahat Fall (61 m hoog). Een smalle hoge waterval die tussen twee bergwanden naar beneden stort.
Als we weer doorrijden (tip van het bezoekerscentrum) rijden we even later een onverhard pad op dat al snel een slingerend en stijgend karakter krijgt. Volgens die mw van het bezoekerscentrum moesten we met onze camper prima omhoog kunnen dus doen we dat dan ook maar. Eenmaal boven staat er een uitkijktoren waar je een mooi overzicht van de omgeving krijgt. Nu zijn we de afgelopen weken al wel wat gewend dus waren we niet echt onder de indruk. ;-)
Dan maar weer naar beneden en de Wells Grey Parkroad vervolgen.
De volgende stop is de Dawson Fall. Nu zit het indrukwekkende vooral in het volume en de kracht van het water dat in een breedte van 91 m. slechts 5 m. naar beneden valt. Het is bijna oorverdovend. En indrukwekkend, de kracht waarmee het water voorbij raast.
Door al het water dat opstuift is de omgeving prachtig groen. Het enige nadeel hiervan is dat de muggen er ook wel bij varen.
Even later rijden we weer door naar wat men zegt de mooiste waterval van het parkt. De Helmcken Fall.
Hier stort het water 137 m naar beneden. Het mooiste aan deze waterval is de combinatie van de waterval in de rest van de omgeving. Een mooi in de rotsen uitgesleten plateau in een ook weer prachtig groene omgeving.
Het grote voordeel is dat de massatoeristen dit park dus links laten liggen. Zo is het lekker rustig en komen we bij elke stopplek steeds dezelfde paar mensen tegen.
Eind van de middag rijden we weer terug het park uit.
En net een paar km voor we het park uitrijden steekt er ong 10 -15 m. voor de auto een zwarte beer de weg over. Vol op onze remmen (voor een foto!!) stoppen we midden op de weg. Dat doen ze hier tenslotte allemaal. Helaas had de beer er vandaag geen zin in dus was hij voor we de kans hadden een foto te maken al de bossen weer in. Maar,......dat was nr 3!
We vervolgen onze weg weer. Nu voorbij Clearwater naar een plaatsje vlakbij Kamsloop. Altans dat dachten we. Het bleek er toch nog 29 km bij vandaan te zijn. Maar dat vonden we eigenlijk niet erg want Kamsloop is ter grote van een stad en daar hebben we na de afgelopen weken in (soms) de 'middle of nowhere' nog helemaal geen zin in.
Voor we de weg naar Pinantan Lake inslaan stoppen we nog even bij de Liquidstore voor drank. Drank kan je hier niet bij de supermarkt kopen maar alleen is speciale winkels. We rijden tenslotte nu in de wijnstreek van Canada dus daar moet op gedronken worden. Met een lekkere rose uit Kelowna gaan we weer op pad. We slingeren de heuvels in (de bergen hebben we nu echt achter ons gelaten) en komen uiteindelijk in een klein schattig dorpje uit. En zo bij onze campground aan het PinantanLake. Een kleine camping met ong 24 camperplekken in de achtertuin van een aller aardigste Canadese opa. Het voelt echt alsof we bij hem thuis camperen. We mogen zelf een plekje uitzoeken en wanneer we komen betalen moeten we maar zien. We staan gelijk een poosje met hem te kletsen en krijgen de tip om Whistler (waar we volgende week naar toe willen) zoveel mogelijk te mijden. Het is er duur (na de olympische winterspelen van 2010) en er is niet veel te beleven. Dan kunnen we beter doorrijden en een dag meer op Vancouver Island doorbrengen. We horen de tips met belangstelling aan en zijn zeker van plan om dit mee te nemen in de planning voor volgende week.
Maar nu is het weekend.
We installeren de camper. Theresa stort zich op het avondeten en ik loop nog even de weg terug naar de Generalstore. De enige super/bakker/drogisterij/drankwinkel van PinantanLake.
Vanavond lekker in de camper onder het genot van een rose en een boek.
Weekend...........

ariekevantzelfde

29 chapters

15 Apr 2020

Dag 12; Wells Grey Provincial park

June 11, 2016

|

Ca; Pinantan lake

Vandaag gaan we een mooi, wat minder bekend stukje Canada zien.
Het weer is beter dan gister. Droog maar bewolkt, en niet al te fris.
Veel toeristen laten het Wells Gray Provincial Park links liggen maar wij willen er wel een dagje doorheen rijden. Vooral omdat het bekend staat om de mooie watervallen.
Tegen een uur of 11 verlaten we Dutch campground en nadat we nog snel even de tanken geleegd hebben gaan we weer op pad. Ook gooien we de benzinetank maar weer even vol. Hoewel we nog een halfvolle tank hebben lopen we liever niet het risico om zonder komen te zitten. Je weet nooit helemaal zeker waar er weer een pomp zit. En zo lijkt het ook niet zo duur......jaja ik weet het.....;-)
De weg het park in is de enige het park in en uit. We komen dezelfde dus ook weer terug.
Na een km of wat komen we bij de eerste waterval. De Spahat Fall (61 m hoog). Een smalle hoge waterval die tussen twee bergwanden naar beneden stort.
Als we weer doorrijden (tip van het bezoekerscentrum) rijden we even later een onverhard pad op dat al snel een slingerend en stijgend karakter krijgt. Volgens die mw van het bezoekerscentrum moesten we met onze camper prima omhoog kunnen dus doen we dat dan ook maar. Eenmaal boven staat er een uitkijktoren waar je een mooi overzicht van de omgeving krijgt. Nu zijn we de afgelopen weken al wel wat gewend dus waren we niet echt onder de indruk. ;-)
Dan maar weer naar beneden en de Wells Grey Parkroad vervolgen.
De volgende stop is de Dawson Fall. Nu zit het indrukwekkende vooral in het volume en de kracht van het water dat in een breedte van 91 m. slechts 5 m. naar beneden valt. Het is bijna oorverdovend. En indrukwekkend, de kracht waarmee het water voorbij raast.
Door al het water dat opstuift is de omgeving prachtig groen. Het enige nadeel hiervan is dat de muggen er ook wel bij varen.
Even later rijden we weer door naar wat men zegt de mooiste waterval van het parkt. De Helmcken Fall.
Hier stort het water 137 m naar beneden. Het mooiste aan deze waterval is de combinatie van de waterval in de rest van de omgeving. Een mooi in de rotsen uitgesleten plateau in een ook weer prachtig groene omgeving.
Het grote voordeel is dat de massatoeristen dit park dus links laten liggen. Zo is het lekker rustig en komen we bij elke stopplek steeds dezelfde paar mensen tegen.
Eind van de middag rijden we weer terug het park uit.
En net een paar km voor we het park uitrijden steekt er ong 10 -15 m. voor de auto een zwarte beer de weg over. Vol op onze remmen (voor een foto!!) stoppen we midden op de weg. Dat doen ze hier tenslotte allemaal. Helaas had de beer er vandaag geen zin in dus was hij voor we de kans hadden een foto te maken al de bossen weer in. Maar,......dat was nr 3!
We vervolgen onze weg weer. Nu voorbij Clearwater naar een plaatsje vlakbij Kamsloop. Altans dat dachten we. Het bleek er toch nog 29 km bij vandaan te zijn. Maar dat vonden we eigenlijk niet erg want Kamsloop is ter grote van een stad en daar hebben we na de afgelopen weken in (soms) de 'middle of nowhere' nog helemaal geen zin in.
Voor we de weg naar Pinantan Lake inslaan stoppen we nog even bij de Liquidstore voor drank. Drank kan je hier niet bij de supermarkt kopen maar alleen is speciale winkels. We rijden tenslotte nu in de wijnstreek van Canada dus daar moet op gedronken worden. Met een lekkere rose uit Kelowna gaan we weer op pad. We slingeren de heuvels in (de bergen hebben we nu echt achter ons gelaten) en komen uiteindelijk in een klein schattig dorpje uit. En zo bij onze campground aan het PinantanLake. Een kleine camping met ong 24 camperplekken in de achtertuin van een aller aardigste Canadese opa. Het voelt echt alsof we bij hem thuis camperen. We mogen zelf een plekje uitzoeken en wanneer we komen betalen moeten we maar zien. We staan gelijk een poosje met hem te kletsen en krijgen de tip om Whistler (waar we volgende week naar toe willen) zoveel mogelijk te mijden. Het is er duur (na de olympische winterspelen van 2010) en er is niet veel te beleven. Dan kunnen we beter doorrijden en een dag meer op Vancouver Island doorbrengen. We horen de tips met belangstelling aan en zijn zeker van plan om dit mee te nemen in de planning voor volgende week.
Maar nu is het weekend.
We installeren de camper. Theresa stort zich op het avondeten en ik loop nog even de weg terug naar de Generalstore. De enige super/bakker/drogisterij/drankwinkel van PinantanLake.
Vanavond lekker in de camper onder het genot van een rose en een boek.
Weekend...........

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.