Dag 15; Horsebackride & Nairn Falls

Er is iets wonderlijks. We hebben voortdurend het gevoel dat alles beweegd en dag de kamer op de ranch ook iets schuin staat. Op een schip noemen ze dat ‘zeebenen’. Het fenomeen dat je op een schip alle beweging inmiddels niet meer voelt maar zo gauw je op land staat alles gaat bewegen. We hebben dit eerder ervaren tijdens een vakantie op ‘de Astrid’, maar dit voelt net zo. Idioot !!
Maar goed, des ondanks heerlijk geslapen en na een warme douche kunnen we aanschuiven bij het ontbijt. Heerlijke pancakes en broodjes. En de mogelijkheid voor een vol engels ontbijt met spek en bonen maar dat krijg ik niet weg op mn nuchtere maag ;-0
Om 09:00 moeten we, gekleed in warme kleding, cowboylaarzen en helm (helaas verplicht) klaar staan voor een eerste introductie.
We krijgen kort uitleg wat wel en niet te doen als je eenmaal op de rug van je paard zit.
Hoe zorg je ervoor dat je paard links of rechtsaf gaat. Hoe stop je en hoe gaat ‘ ie weer aan de wandel.
Na de introductie worden we in groepen ingedeeld (beginners/gevorderden) en krijgen we allemaal ons paard. Ik mag vandaag op de rug van Rocky(-racoon) mee. Een 15 jaar oude hengst die zich rustig laat rijden.
Nadat iedereen zit vertrekken we in een rustige (heel rustige) looppas vanaf de ranch het open veld in. In de volgende twee uur verkennen we de omgeving rondom de ranch. Dwars door weilanden en bossen, heuvel op en heuvel af. Het bevalt mij prima. Voel me net weer die tiener tijdens ‘ruitertjesfeest’. Best wel weer herkenbaar.
En zelfs als we de kans krijgen om een stukje te draven valt dit alles mee.
Na twee uur komt de ranch weer in zicht een moeten we weer afstijgen, Iets wat stijf van de toch wel ongewone houding.
Wat was dit gaaf!! Zullen we vanmiddag nog een keer ?
We lopen nog wat rond, nagenietend en na kletsend met de andere rijders.
Daarna ruimen we onze kamer op, we vertrekken tenslotte weer vandaag, en schuiven even later nog aan bij de lunch.
Tegen 13:30 verlaten we de ranch weer. Toch wel jammer, had best nog een rit willen maken maar we hebben nog meer plannen en gaan weer door.
In Ashcroft doen we nog wat boodschappen en nemen de weg terug naar Cache Creek waar we de Hw 99 weer vervolgen

naar Pemberton.
Wat volgt is een prachtige route door weer een totaal ander gebied. De omgeving veranderd weer in een meer bosrijk gebied en word ook ruiger. We stijgen een dalen veel meer, rijden bergpassen waarbij we niet boven de 30 km/uur uitkomen. Hellingen van 15%.
We schieten voor geen meter op maar het uitzicht is prachtig. Rijden is wel veel vermoeiender en we stoppen daarom ook geregeld om even te lopen, en te wisselen van rijder.
Uiteindelijk zitten we zo hoog (we schatten op 2000m) dat we dicht onder de lage bewolking rijden en de boomtoppen wit zijn van de rijp. Als het later gaat regenen blijkt dit natte sneeuw.
Rond 18:00 komen we aan in bij onze campground van vannacht. Deze is ons getipt door een van de ranchgasten die ons ook voor de komende dagen en vooral op Vancouver Island een paar campgrounds heeft aangeraden.
We staan net iets buiten Pemberton op Nairn Falls Campground.
Een prachtplek midden in het bos. Heel veel privacy en spotgoedkoop ($22,- per nacht. No hookup)
Eenmaal geïnstaleerd lopen we nog even naar de watervallen, die 1,5 km van de camping zijn.
Een klein uurtje later zijn we weer terug en begin ik aan het avondeten. Helaas moeten we dat weer zelf maken.