Vandaag onze allerlaatste dag in Canada.
Morgen vliegen we weer naar huis. En met dat gegeven moeten we vandaag nog even volop genieten.
En dat gaat lukken want vanmorgen schijnt het zonnetje al en is de lucht strakblauw.
Douchen, ontbijten (van nog wat overgebleven zelf meegenomen boterhammetjes, jam en pindakaas) en lekker naar buiten.
Het is weekend en lekker weer dus we gaan doen wat elke Canadees in Vancouver met een vrije dag doet vandaag;.......we gaan naar Stanley Park. Het park is een soort schiereiland aan Vancouver Downtown vast waar vandaan dmv de Lion Gate Bridge, Downtown met noord Vancouver word verbonden. Het park is 404 hectare groot.
De beste manier om het park te verkennen is met de fiets, dus die huren we vandaag. Aan het begin van het park zit (natuurlijk) de fietsverhuur en voor een kleine $30 hebben we een fiets met slot en helm (die zijn hier verplicht)
We rijden het park in en fietsen eerst de False Creek Seawall. Dat is een fiets/voetgangerspad dat helemaal om het park heen gaat. (9 km) Het ideale hiervan is dat het redelijk vlak is, eenrichtingsverkeer (wat briljant bedacht is. Je kan alleen maar tegen de klok in om het park heen fietsen), en je komt langs mooie uitkijkpunten.
Zo fietsen we eerst langs de Totempalen en langs het uitkijkpunt over de skyline van Vancouver DownTown. Daarna fietsen we langs de Lions Gate Bridge, nouja er onderdoor.
We fietsen weer door en om elke bocht is er wel weer een mooi uitzicht. Eenmaal rond fietsen we nog even door naar de rozentuin, iets meer in het midden van het park. Hierna besluit Theresa dat het genoeg is geweest en brengt ze haar fiets terug en gaat met een boek in de zon. Ik wil graag nog even doorfietsen en ga eerst terug naar de brug. Gister met de Hop-on-hop-off zijn we ook door het park gereden en kwamen we uit bovenaan de brug met een mooi uitkijkpunt vanaf brugniveau. Het is even klimmen met de fiets maar uiteindelijk sta ik weer boven en kan een paar mooie foto's maken. Maar nu ik hier sta is het natuurlijk nog maar een klein stukje om ook over de brug te fietsen. Dus dat doe ik dan ook maar.
1.823 meter verder sta ik in aan de Noordoever van Vancouver.
Het was de moeite waard. Mooi uitzicht vanaf de brug en redelijk makkelijk te fietsen, maar ik moet nog terug.....
Eerst zoeken waar ik aan de andere kant van de weg kom. Het is mega druk en erg duidelijk zijn ze in Canada niet met fietspaden, maar uiteindelijk sta ik aan de andere kant en kan de klim weer beginnen. Nu een stuk zwaarder omdat deze kant van de brug op waterniveau begint en de andere kant (waar ik nu dus weer naartoe moet) eindigd een stuk hoger. Maar ik heb 30 versnellingen dus keus genoeg om fatsoenlijk naar boven te fietsen.
Boven aangekomen hebben we weer mooie uitkijkpunten gemaakt waar ik even uit kan hijgen en genieten van het uitzicht.
En naar beneden gaat weer een stuk leuker.

Na nog een poosje te hebben rond gefietst door het park, het is inmiddels aanzienlijk drukker geworden, zoek ik Theresa weer op en breng ik ook mijn fiets weer terug. Omdat het nog altijd heerlijk weer is lopen we terug naar het hotel.
In het hotel zouden we ook een zwembad moeten hebben en daar hebben we nu wel zin in, maar eenmaal daar aangekomen blijkt dat erg tegen te vallen, klein en niet erg schoon. Dus na een paar baantjes zoeken we onze kamer maar op.

Dan maar het onvermijdelijke, de koffer weer inpakken en alles vertrekklaar voor morgen.