Rondreis Indonesie; Java, Bali en Lombok

Zaterdag 26 september 2015

Vandaag redelijk op tijd weg 8:30 na eerst even te hebben ontbeten in ons hotel. Allemaal in de bus en op weg naar de Borobudur. Zo’n 1,5 uur rijden van Yogya. In de bus krijgen we een heleboel informatie over de tempel van Arie onze reisleider. Daar aangekomen zijn we natuurlijk niet de enigen! We hadden verwacht van wel ??.
Amper voet op bodem gezet worden we overladen met verkopers die ons van alles willen aansmeren voor een vriendelijk prijsje. Arie verteld ons er niet op te reageren, niet de koopwaar aanraken, praten of oogcontact maken want dan ben je niet zomaar van ze af. Bij de ingang krijgen we een verfrissing, flesje koel water en we krijgen een sarong (kleintje) aangemeten. Man, vrouw iedereen. Er gaat een vrouwelijke gids met ons mee die ons het verhaal van de Borobudur verteld. Het onstaan, doel en uitleg wat alles betekend. Het is een Boedistische tempel. Paps blijft met Arie achter op het voorplein, hij ziet het niet zitten al die treden. Maar goed ook want het is veel trappen, ongelijk, smal en soms geen leuning en ook nog eens in een moordende hitte. Na een uur uitleg en op de bovenste level een rondje met de klok meegelopen én hand op bovenste stuppa gelegd en een wens gedaan zijn we vrij om te gaan en foto’s te maken moeten we om 12 uur bij de bus melden.
Dit blijkt achteraf nog niet zo eenvoudig, want de exit loopt via een heel parcour van marktkraampjes zigzaggend. De oriëntatie is een beetje zoek! Er willen allemaal mensen met ons op de foto. Uiteindelijk zagen we Arie en konden we met de bus mee. (Ik heb nog even een setje kaarten gekocht, wel afdingen).
We zijn door gereden naar Candirejo, dorpje dat via duurzaam toerisme, speciaal is opgericht om het Javaanse dorpsleven onder de aandacht te brengen. We hebben daar een tocht met een traditionele andong (paardenkar) gemaakt. We hebben een lunch gehad, was beetje aan de koude kant. En sommige van ons hebben gamelan instrumenten bespeeld. Natuurlijk loop het dorp uit om te kijken. Wie kijkt nu naar wie? Kinderen willen graag op de foto. Mensen zijn vriendelijk. We hebben af en toe in het dorpje rond gelopen met uitleg en een cassave kroepoek tabriekje bezocht. We hebben nog even een panoramisch kijkje bij de rivier genomen.
Terug bij de bus heeft iedereen genoten en rijden we naar ons hotel terug. Het is een beetje spitsuur dus duurt terug rit iets langer. Hier hebben we ons opgefrist en zijn wij bij Hani’s gaan eten. Lekker rendang en kipcurry. Terug in hotel heb ik snel kaartje geschreven en bij receptie afgegeven die ze voor mij

nyna107

25 chapters

16 Apr 2020

Borobodur

September 26, 2015

Zaterdag 26 september 2015

Vandaag redelijk op tijd weg 8:30 na eerst even te hebben ontbeten in ons hotel. Allemaal in de bus en op weg naar de Borobudur. Zo’n 1,5 uur rijden van Yogya. In de bus krijgen we een heleboel informatie over de tempel van Arie onze reisleider. Daar aangekomen zijn we natuurlijk niet de enigen! We hadden verwacht van wel ??.
Amper voet op bodem gezet worden we overladen met verkopers die ons van alles willen aansmeren voor een vriendelijk prijsje. Arie verteld ons er niet op te reageren, niet de koopwaar aanraken, praten of oogcontact maken want dan ben je niet zomaar van ze af. Bij de ingang krijgen we een verfrissing, flesje koel water en we krijgen een sarong (kleintje) aangemeten. Man, vrouw iedereen. Er gaat een vrouwelijke gids met ons mee die ons het verhaal van de Borobudur verteld. Het onstaan, doel en uitleg wat alles betekend. Het is een Boedistische tempel. Paps blijft met Arie achter op het voorplein, hij ziet het niet zitten al die treden. Maar goed ook want het is veel trappen, ongelijk, smal en soms geen leuning en ook nog eens in een moordende hitte. Na een uur uitleg en op de bovenste level een rondje met de klok meegelopen én hand op bovenste stuppa gelegd en een wens gedaan zijn we vrij om te gaan en foto’s te maken moeten we om 12 uur bij de bus melden.
Dit blijkt achteraf nog niet zo eenvoudig, want de exit loopt via een heel parcour van marktkraampjes zigzaggend. De oriëntatie is een beetje zoek! Er willen allemaal mensen met ons op de foto. Uiteindelijk zagen we Arie en konden we met de bus mee. (Ik heb nog even een setje kaarten gekocht, wel afdingen).
We zijn door gereden naar Candirejo, dorpje dat via duurzaam toerisme, speciaal is opgericht om het Javaanse dorpsleven onder de aandacht te brengen. We hebben daar een tocht met een traditionele andong (paardenkar) gemaakt. We hebben een lunch gehad, was beetje aan de koude kant. En sommige van ons hebben gamelan instrumenten bespeeld. Natuurlijk loop het dorp uit om te kijken. Wie kijkt nu naar wie? Kinderen willen graag op de foto. Mensen zijn vriendelijk. We hebben af en toe in het dorpje rond gelopen met uitleg en een cassave kroepoek tabriekje bezocht. We hebben nog even een panoramisch kijkje bij de rivier genomen.
Terug bij de bus heeft iedereen genoten en rijden we naar ons hotel terug. Het is een beetje spitsuur dus duurt terug rit iets langer. Hier hebben we ons opgefrist en zijn wij bij Hani’s gaan eten. Lekker rendang en kipcurry. Terug in hotel heb ik snel kaartje geschreven en bij receptie afgegeven die ze voor mij

op post doen.
Nu snel tas ingepakt want planning is 6:15 ontbijten, 6:45 tas buiten bij hoteldeur plaatsen en 7 uur weg rijden. Dus vroeg op!

Contact:
download from App storedownload from Google play

© 2024 Travel Diaries. All rights reserved.