Prambanan

Zondag 27 september 2015

Vroeg op, snel ontbijten en op naar Prambanan tempel. Klein half uurtje rijden naar de tempel. Dit is tevens een reisdag naar onze volgende bestemming. We zijn ook vroeg bij de tempel en haast nog geen toerist te zien. Ook missen we de verkopers niet. Ze hebben een deal gesloten dat ze niet op het terrein van tempelcomplex toeristen lastig vallen maar dat toeris aan eind, dus bij uitgang over een marktplaatsje lopen om zo naar de uitgang te komen. We krijgen weer een sarong om gebonden. Mannen hebben de knoop middenvoor zitten en de vrouw aan de linkerkant. Met een gids gaan we het terrein bekijken. Bij een maquette krijgen we eerst een uitleg en daarna neemt hij ons mee naar de tempels om daar het verhaal van shiva te vertellen. We kunnen in de hoofdtempel kijken waar in elke vier kanten een afbeelding staat van de gedaante shiva.
Er is kennelijk ook een groepje Scholieren die een cursus engels volgen en ons als oefenmateriaal zien en ons steeds weer opzoeken om te oefenen. Ook moeten we regelmatig op de foto met ze. Wel hilarisch en na verloop van tijd vinden we het genoeg en lopen we weer door.
Via de uitgang, lees marktkooplui, gaan we de bus weer in. Dit keer rijden we door naar Solo, waar we een koffiestop hebben. Even de benen strekken is ook lekker.
We rijden door naar een plek waar we onze lunch gebruiken en dit keer is het wel warm maar ook weer lekker. Van hieruit gaan we met mini vans verder want de groten bus kan ons en de bagage niet over de bergpas rijden. Pa gaat met de grote bus direct mee naar het hotel. Wij stappen in 2 kleine busjes om richting de waterval te vertrekken. Heleen en ik zitten voorin, gezellig naast de chauffeur. Deze rijd ons over smalle en zeer steile weggetjes door een dorpje heen naar de waterval. Hier moeten we een klein stukje lopen. Het is een steil pad omhoog zo’n 35%. Dit is tevens ook zoals wij straks de wandeling gaan doen. Is wel pittig om met deze hitte zo te lopen. De Indonesische mensen hebben vandaag een vakantiedag en het is er dan ook druk. Ze gaan hier lekker picknicken met de hele familie.
Arie, de gids had gezegd dat we hier konden zwemmen en de meesten hebben dan ook zwemkleding aan of meegenomen. Maar om ons heen kijkend is dat hier geloof ik iets misplaatst. Degene die onder de waterval staan, staan er dan ook met hun gewone kleding onder. Dus dan maar niet. Wel hebben we leuke en gekke foto’s genomen. Gewoon lachen was dat. We zijn doorgelopen naar onze minivans om weer een stukje door te rijden naar Sukotai, een erotische tempel. Onderweg bijna verongelukt omdat Heleen even een foto wilde maken en haar camera en arm voor de chauffeurs gezicht hield. Niet

echt een slimme actie en foto is ook nog mislukt ook!!
We worden aardig melig in het busje en we rollen bij de tempel uit de bus. Weer een sarong omgeknoopt. Ze kon de armen bijna niet om me heen krijgen om hem om te doen. En bij Heleen vroeg ze waar ze vandaan kwam en zei Holland, dat geloofde ze niet en wees op haar gezicht. Heleen heeft Chinese roots dus vandaar. Nog bleef de vrouw in ongeloof achter. Met een gids zijn we weer meegenomen alwaar we weer een uitleg kregen. Geloof dat het niet meer bij iedereen binnen kwam. Er kwamen 2 vrachtwagens met joelend kinderen voorbij dus snel fotootje gemaakt. Mijn sarong ging af, dus geen vigin meer!, snel weer om geknoopt. Toen wilde iedereen met een bepaald standbeeld op de foto. Deze had een groot mannelijk geslachtsdeel dus enig gelach was daar.
Hier uitgekeken zijn we doorgereden naar het startpunt van onze wandeling.
1 ½ uur lopen up and down, 35% helling op. Pff waar ben ik aan begonnen. Ben blij dat het niet in de volle zon is. Het is bewolkt. Mooie uitzichten en mooie momenten om foto’s te nemen en op adem te komen. Plan Plan (rustig aan). Er waren nog een paar mensen op het land aan het werken dus mooie foto’s gemaakt. We zagen in de verte drie kindjes hard hollend onze richting op komen. Toen wij bij het dorpje aan kwamen, kwamen de kindjes er ook aan. Zo even uitpuffen! Na even door het dorpje te hebben gelopen met vele fotomomentjes, hebben we een thee pauze. Een oude Javaanse vrouw, spreekt geen Engels of Indonesisch, alleen Javaans, had ook chips van zoete aardappel gemaakt. De vrouw werd een beetje boos omdat we niets aten. Z drong aan en ging rond met de schaal, ook bij Susan, die eigenlijk niet wilde, ze nam een klein stukje maar de vrouw drukte met de schaal tegen haar buik om aan meer te pakken. Dit deed ze dan ook maar beleefd. We zijn doorgelopen naar de plek waar de minivans ons weer oppikten. Toen zijn we door gereden naar ons hotel. Onderweg zagen we een getippelde middellijn maar die liep niet recht. Alsof een dronken persoon op maandagochtend deze had gemaakt!
Bij het hotel zagen we elkaar weer en na even opgefrist te hebben zijn we gezamenlijk wat gaan eten. Er was niet veel keus. Het eten was er wel lekker.
Pal naast en voor ons hotel is een kermis. Deze is tot 22:00 open. Suzan en ik zijn nog even een batik souvenir winkel ingelopen en direct daarna sloten ze de deuren. Ze gingen eigenlijk sluiten. De sarongs waren daar niet duur. 85-150000 R.
We zijn eruit gegaan. We gebben nog iets te drinken bij een stalletje gekocht en voor onze kamer opgedronken. En toen lekker slapen om morgen om 7 uur te ontbijten en 8 uur vertrekken. De kamers zijn very basic en niet echt heel schoon. Gelukkig maar voor 1 nacht.
Selat Malan.