Een heerlijk weekend!

Wauw!! Wat was dat een heerlijk weekend en wat een gave dingen heb ik weer mogen zien. Zaterdag ochtend moesten we om kwart voor 8 bij 't Vat zijn om te verzamelen. Iedereen die ook mee ging leren kennen, spullen in de bus gelegd en we konden gaan. Na een uurtje hadden we onze eerste stop waar we gingen ontbijten. Als je daar naar de wc ging kon je een soort tijgertje zien. Eigenlijk wel zielig in zo'n hokje, maar het was wel een mooi beestje. Er stond daar ook een motor met een Ara erop. Dat zijn echt mooie vogels. Een paar minuten later kwam er een man aan, die stapte op z'n motor, de Ara ging op z'n arm zitten en bleef gewoon zitten terwijl de man wegreed. Na het ontbijten gingen we weer verder. De volgende stop

was bij Moiwana. Dit was vroeger een inheems dorp, maar is in 1968 door het leger van de regering aangevallen waarbij het hele dorp werd doodgeschoten. Alle mannen, vrouwen en kinderen overleden hierbij. Het leger (onder leidingvan Bouterse) was geïnformeerd dat Ronnie brunswijk met zijn rebellenleger zich schuil zou houden in dit dorpje. Bij aankomst bij dit dorpje konden ze alleen niemand vinden en hebben toen alsnog iedereen in het dorp doodgeschoten en daarna alles in brand gestoken. Ter nagedachtenis aan de inwoners van dit dorp is dit monument gebouwd. Elk zuil staat voor een persoon uit het dorp. De kleine zuilen voor de kinderen en de grotere voor de volwassene. Op sommige zuilen waren ook bloemen neergelegd. Nadat we hier hadden mogen rondkijken zijn we verder gegaan naar Albina. Dit dorpje is door een Duitse legerkorporaal vernoemd naar het mooiste in zijn leven... en dat was zijn vrouw Albina. We hebben hier over een marktje gelopen waarbij ik bij een van de kraampjes een zak zag liggen met daaruit een paar handen en voeten. Dit was

zo'n raar gezicht dat ik al gelijk zei dat het een pop was. De handen leken namelijk echt zo op die van een mens. Ik keek wat beter in de zak en zag dat wat er in zat toch zeker geen pop was. En dat was het ook. De man haalde het uit de zak... het bleek een brulaap te zijn die daar werd verkocht. Het was echt een heel vies gezicht. Ik had tot nu toe ook nog niet gezien dat er apen werden verkocht. Op die markt werd ook alcohol gemaakt. Dit zat in grote glazen flessen met daarin onder andere hout en gordeldier staart. Ja echt... de staart van een gordeldier. We mochten het proeven, dus dat heb ik ook maar gedaan. Het was niet eens heel vies, maar wel erg sterk. Nadat we rond hadden gekeken, moesten we nog even wachten en toen kwam onze boot. We mochten allemaal instappen en vaarde als eerste naar Frans-Guyana. Op Frans-Guyana staat de gevangenis waar Papillon twee weken heeft vast gezeten. Hij zat daar naar zijn mening onschuldig vast. Iedereen in de gevangenis moest dwangarbeid verrichten overdag. Papillon heeft er maar twee weken gezeten en is

daarna overgebracht naar Duivelseiland. We hebben de gevangenis kunnen zien, het ziekenhuis en verschillende rechtbanken. Het was wel jammer dat je nergens binnen kon kijken, maar het was al leuk om het te zien en er allerlei informatie over te horen. Uiteindelijk kwamen we uit bij een markt met een standbeeld van spelende kinderen. De gids legde uit dat het hele idee van het houden van een markt was begonnen bij een paar kinderen. Zij kwamen met het idee om gevonden spulletjes en/of eten daar te gaan verkopen om hun ouders op deze manier te helpen. Dit werd uiteindelijk steeds groter en nu houden ze daar nog steeds de markt. Het was trouwens heel raar om op Frans-Guyana rond te lopen. Het is namelijk nog steeds een kolonie van Frankrijk en dus werd er ineens weer aan de rechterkant van de weg gereden en betaald met euro's in plaats van srd's.
Na Frans- Guyana zijn we weer verder gaan varen met de boot. Op weg naar Galibi. Bij aankomst hebben we eerst alle bagage in het huisje gelegd en daarna kregen we een rondleiding. Het is een eilandje met allemaal zand en huisjes met rieten daken. Ook waren er veel mango-, palm- en cashewnotenbomen. Ik heb nooit geweten dat elke vrucht van een cashewnoten boom, maar één noot krijgt. Er is dus ongeveer een hele boom nodig voor één bakje met nootjes. Op het eiland werd ook veel volleybal gespeeld. De bewoners van het eiland hebben zelfs echte teams. Wij hebben ook gespeeld tegen een andere groep student. Helaas net verloren, maar het

was wel heel leuk om te toen. Na de rondleiding hebben we lekker gegeten en toen moesten we ons klaar gaan maken voor de zoektocht naar de schildpadden. Het was tegen de tijd dat we de boot in stapte al donker en het regende ook af en toe en dus werd er een groot lang zeil van voor tot achterin de boot doorgegeven die iedereen moest vasthouden zodat niet weg zou waaien. Dit was best handig tegen de regen en het water van de golven. Na ongeveer een half uurtje varen gingen we aan land, want de bootsman had schildpadden gezien. We mochten allemaal uitstappen. De bootsman ging voorop lopen en gaf een seintje als hij er een gevonden had. Na even lopen gaf hij dus een seintje en konden we er allemaal heen. Het was eerst de vraag of dat deze schildpad al eieren had gelegd of deze nog moest gaan leggen. Ze maken soms namelijk twee nesten. In het ene nest liggen dan de eieren en het andere nest maken ze om andere dieren af te leiden in de hoop dat ze het echte nest niet vinden en de eieren opeten. Achteraf bleek dat de eerste schildpad z'n eieren al had gelegd. We

mochten toen gaan kijken. Het was echt zo'n mooi beest! Ik denk dat die ongeveer wel anderhalve meter was. Ik had in het begin gedacht dat we alleen maar kleine schildpadden zouden zien, maar ze waren echt heel groot. Echt zo gaaf om dat te zien. Het was ook wel een heel mooi gezicht om deze terug het water in te zien gaan. Ze komen nog sneller vooruit dan ik had verwacht, aangezien ze zo groot en zo zwaar zijn. Hierna moesten we weer even wachten. We liepen wat rond en zagen ondertussen heel veel krabbetjes terug de zee inschieten als wij kwamen, eieren van schildpadden die al waren uitgekomen en ook nog het skelet van een dode schildpad. Ze zijn echt zoo groot! Het was de bedoeling om een schildpad te vinden die z'n eieren nog aan het leggen was dus daar ging de bootsman weer naar op zoek. Even later waren er twee die beide bezig waren met het graven van een nest. Het was afwachten welke er het eerste zou zijn. Als we naar de schildpadden toeliepen (ze zaten net een stukje af van tot waar het water kwam als het vloed werd zodat de eitjes niet weggespoeld kunnen worden) mochten er geen lichten aan en moesten we er ook echt voor zorgen dat de flits van de camera uitstond. We zouden ze anders kunnen storen waardoor ze terug de zee in zouden gaan en daar hun eitjes los zouden laten. Een schildpad legt 80 tot 100 eitjes per keer en van de 1000 gelegde eieren overleven er maar 80. Er gaan dus heel veel eitjes verloren als de schildpad ze in de zee los zou laten. Maar goed... uiteindelijk mochten we naar één van de schildpadden. Die was net begonnen met eieren leggen. Met z'n poten schuift die steeds het zand een beetje weg waardoor er een diepe kuil ontstaat waar de eieren in komen. Om de paar seconden vielen er weer een paar eitjes. Ze zijn ongeveer net zo groot als pingpongballetjes. Tijdens het leggen zijn de schildpadden helemaal in trance en krijgen ze weinig mee van wat er om hen heen gebeurd. Een meneer kon dan ook gewoon een poot opzij houden zodat we de eieren goed konden zien. Hij haalde er ook nog eentje uit zodat we het van dichtbij konden bekijken. Daarna heeft hij deze

gewoon weer terug gelegd en kan die dus nog uitkomen. Rond een uur of 1 zijn we toen terug gaan varen naar Galibi. Het was echt zo bijzonder wat we allemaal hebben kunnen zien. Maar mijn avond was nog niet voorbij. In de middag wilde Sylvana en ik al graag gaan zwemmen en hadden toen aan de gids gevraagd of dit na het zien van de schildpadden kon. We kende de gids al van de trip naar Brownsberg. Dit mocht. Hij had alleen niet verwacht dat we dit nog steeds wilde toen het eenmaal donker was. Maar goed.. dat wilde we wel en mocht dus ook. We hadden ons snel omgekleed en zijn de zee in gegaan. Het was helemaal niet koud die avond en het water viel ook best mee. Na het zwemmen zijn we terug gegaan en hebben lekker bij het kampvuur gezeten. Rond een uur of 4 ging ik pas richting m'n bed dus het was zeker gezellig geweest.
De volgende ochtend ontbeten en daarna naar het winkeltje om wat souvenirs te zoeken. We hebben nog heerlijk kunnen zwemmen en op het strand liggen. Rond half 12 zijn we terug gegaan, konden we nog even lunchen en toen de boot weer genomen naar Albina. Tijdens de terugreis naar Albina hadden we echt heerlijk weer. Dat was dus een uur alleen maar genieten van het zonnetje en het varen. Het blijft lekker met een bootje rondvaren. Bij Albina aangekomen hebben we alle bagage weer in de bus gestopt en zijn we terug gaan rijden naar Paramaribo. Wat heb ik een lekker, mooi en bijzonder weekend gehad. Het was gezellig, lekker gezwommen, van het zonnetje genoten, eilandjes en markten bezocht en het gaafste van alles de schildpadden kunnen zien.

Een top weekend was het!!!

Doei!! Xx