Rainy Airlie Beach

Vanmorgen word ik wakker van het geluid van stromend water en even hoop ik dat de buurman onder de douche staat. Helaas blijkt het gewoon weer regen te zijn. Na het ontbijt pakken we onze plu en lopen we naar de haven, want we gaan met een snorkeltrip het Outer reef van het Great Barrier Reef verkennen. De boot vertrekt om kwart voor 9 en in de haven gaan we op zoek naar het Meeting Point waar we ons moeten verzamelen. Na een paar rondjes door de kleine haven hebben we nog steeds niks gevonden, dus bellen we de organisatie waar we de tour hebben geboekt. Er blijkt iets mis te zijn gegaan bij het versturen van de gegevens in de reserveringsbevestiging, want de boot is om kwart voor 8 vertrokken in plaats van kwart voor 9. Wat een domper! Gelukkig wordt er direct geregeld dat we morgen alsnog mee kunnen met de boot en lopen we dus maar weer terug naar huis. Een beetje ontdaan gaan we op het terrasje zitten en drinken we nog maar een bakje koffie. Eén voordeel, ik heb eindelijk weer eens tijd om aan de blog te werken. Door al het moois wat te zien is in dit prachtige land kom ik daar bijna niet aan toe. Hier ben ik dan ook de rest van de ochtend mee bezig, terwijl ik naast me af en toe André van Duin hoor praten, omdat Simon Heel Holland Bakt aan het kijken is. Op een gegeven moment ben ik er klaar mee en wil ik op pad. Simon vindt het wel prima om een dagje te niksen en heeft geen zin om zich nat te laten regenen. Ik pak daarom wat spullen, doe m’n zonnehoedje op die me al een paar dagen beschermt tegen de regen en ga naar buiten. Ik heb een korte hike gevonden die direct vanuit het dorp bereikbaar is. Het regent niet heel hard meer en de temperatuur is heerlijk. Na 20 minuutjes lopen kom ik bij het startpunt van de hike aan. Ik kijk gelijk m’n ogen uit, want regenwoud terwijl het regent is toch wel echt prachtig om te zien. En net als gisteren krioelt het ook hier weer van de mooie vlinders. De wandeling heet Airlie Creek Track en de hele wandeling loop ik langs een riviertje. Ik had al gelezen dat dit pad vanaf 1 februari gesloten is, omdat het natte seizoen dan begint. Hier kon ik me nog niet zoveel bij voorstellen, maar nu ik over het pad loop begrijp ik waarom. Soms zie je het verschil niet meer tussen het pad en de creek… Doordat het de afgelopen weken veel heeft geregend hier is de omgeving prachtig groen en tijdens het

wandelen zie ik mooie vogeltjes, watervalletjes en een enorme vijgenboom. Na ongeveer anderhalf uur lopen kom ik weer terug bij het begin punt en als ik terug naar het appartement wil lopen begint het te spoelen. Ik trek snel de regenhoes over m’n tas heen en kom er na 3 minuten achter dat het zonnehoedje toch niet helemaal waterdicht is. Als een bezopen katje stap ik even later ons terras op waar Simon lekker droog tennis zit te kijken. We drinken een wijntje en maken ons daarna klaar om het dorp weer even in te gaan. Gelukkig is de meeste regen nu wel gevallen en komen we droog aan bij de Italiaan waar we vanavond gaan eten. We hebben een heerlijk avondje, struinen daarna terug naar huis en doen nog een afzakkertje op het terras. Al met al toch wel een fijn dagje gehad.