Aan de grens

Het is woensdagochtend, Harry en zijn Toyota staan alweer te trappelen om te vertrekken. We moeten 165 km rijden maar het kan ook meer zijn want je weet het maar nooit what's going to happen. De weg is afgesloten of de weg houdt opeens op, hier is alles mogelijk. Dat maakt het reizen natuurlijk extra spannend. Onze volgende bestemming is Periyar (een nationaal park) in de provincie Kerala.

Hobbelend rijden we door dorpjes, mooie landschappen en door de bergen. Een prachtige route met hier en daar stukken weg/asfalt compleet verdwenen. Ik val altijd in slaap van al dat hobbelen, misschien was ik als baby al snel in slaap te krijgen door mij wat heen en weer te schommelen. Lijkt mij een logische verklaring.

We komen aan bij de grens van de ene naar de andere provincie. Harry moet papieren invullen en betalen om de provincie in te rijden. Dat is weer nieuw voor ons. Wat doen ze dan met al dat geld? Ze geven het in ieder geval niet uit aan de infrastructuur ;-)

Ondertussen dat we staan te wachten totdat Harry alles geregeld heeft ontstaat er paniek op straat. De politie in volle paraatheid, er is een man opgepakt die een plastic tasje bij zich had met 6 halve liters bier erin. Dat mag hier in deze provincie niet!! 1 flesje is toegestaan. Het tafereeltje zag er uit of deze man iemand vermoord had. En nu? vragen we aan Harry. Wat gebeurd met deze man. Tja dat is heel eenvoudig zegt hij, heeft hij geld dan is hij een vrij man en heeft hij geen geld dan is hij de "Sjaak" en mag de politie ter plekke zelf bepalen wat ze met hem gaan doen. Ja, India is net als zoveel landen zo corrupt als wat.

Tijdens een excursie naar een "Spice garden" hebben we veel geleerd over de kruiden en specerijen die India rijk is. Enkele voorbeelden:
1. er bestaan 4 soorten peper (witte, groene, rode en zwarte peper), ze komen allemaal van hetzelfde trosje peperbolletjes. Het ligt aan de maanden rijping/oogsten of hij onder de categorie wit (6 mnd), groen (2 mnd), rood of zwart (4mnd) valt.
2. de ladyfinger banaan. Deze banaan zet je hersenen op het verkeerde been. Als je hem consumeert denk je dat je banaan gaat proeven maar hij smaakt naar ananas.
3. dan de Kurkuma dat verhaal heeft mij op een idee gebracht. Ik ga Kurkuma importeren. Kurkuma heb je in twee soorten:
een om mee te koken en om te checken of je zelf geplukte paddenstoelen giftig zijn. Dit doe je door kurkuma op te lossen in water, vervolgens leg je een paddenstoel erin en als het water blauw kleurt is hij giftig. De andere variant is cosmetische kurkuma. Deze sprak mij wel aan. Als je deze soort om de drie dagen op je behaarde delen van het lichaam smeert (dus mannen jullie mogen het ook gaan gebruiken) ben je na een tijdje pijnloos haarloos. Dat is toch fantastisch! Binnenkort dus verkrijgbaar in mijn webshop!

Olifantenritje
Op het programma stond ook het maken van een ritje op mijn lievelingsdier en grote vriend, de olifant.. Het stelde niet veel voor maar goed was wel ff weer leuk ondanks de tropische regenbui die tijdens de rit op ons neerviel. Wat ik onbegrijpelijk vind is dat zo'n groot zwaar beest zo goed luistert naar ze kleine baasje. Als ik olifant was had ik hem allang met mijn slurf de jungle in geduwd. Ze gaan zo te keer tegen die beesten, not my cup of tea.
Wat wel heel erg leuk was om te zien was, dat Eddy, mijn grote vriend in bad deed. Hij schrobde en boende, en de olifant vond het heerlijk. Later hebben we hem beloond met stukken pompoen. De olifant spinde als een poes!

Cooking Class
Bij een lokale familie hebben we een cursus Indiaans koken gevolgd. Poeh, we moesten flink aan de bak, groente schoonmaken, deeg kneden, curry maken, marineren, bakken etc. De leraar was super streng op alles! We moesten ook wel 10x onze handen wassen, maar Harry zelf heb ik geen enkele keer zijn handen zien wassen, dat is niet eerlijk ;-)Maar het eten was lekker en gezellige sfeer, het was echt de moeite waard. En het belangrijkste van alles (gezien de omstandigheden waarin we vertoefde) we zijn er niet ziek van geworden.

Jungletocht
Zal ik het doen of niet??? dat vroeg ik mij af toen deze "Nature walk" op t programma stond. Een dilemma want je geest zegt doen en je lichaam zegt niet doen. Zoals zoveel dingen de afgelopen 2 jaar ga ik de uitdaging aan. Waarom vraag je je af, maak je je leven toch niet zo moeilijk. Klopt maar ik doe het toch. Ik hou van uitdagingen en dit was er een..... and Yes, I did it! vraag niet hoe ik er aan het einde aan toe was maar ik heb het wel gehaald! Mede dank zij mijn partner in crime, my Eddy en mijn 2 nieuwe stokken, die ik net op t nippertje gekocht heb voordat we afreisde.

Voordat we vertrokken kregen we, heel charmant, 2 kniekousen aan tegen de bloedzuigers onderweg, en tijdens de tocht toen de bloedzuigers onze benen omhoog kropen strooide onze kleine Ranger er bakpoeder op, zodat deze vriendelijke vrienden maakte dat ze weg kwamen. Ondanks dat, hadden ze mij toch te pakken. Op mijn hand, ze waren

namelijk zo slim om via mijn stok omhoog te klimmen en van mijn heerlijke bloed te smullen.... en zie ze maar eens los te krijgen, een pitbull is er niks bij. Uitgeput en bloedend maar kostelijk genoten was dit een mooie afsluiting van het bezoek aan een mooi plekje op deze aarde.