Heho Heho

Vandaag vliegen we naar Heho. Als ik het woord Heho uitspreek komt er spontaan het liedje van de zeven dwergen in ons op. Dwergen zijn we zeker in dit land niet maar het liedje: Heho, Heho, je krijgt het niet cadeau, blijft wel in ons hoofd rondspoken tot vervelends toe. Na twee uurtje vliegen en het liedje in ons hoofd, met een nieuw propellervliegtuig komen we aan in Heho. Tja, het vliegveld is geen schiphol, het is zeer primitief, maar alles is goed geregeld we krijgen al snel onze bagage.

Doctor Ted
Dan ontmoeten we onze gids voor de komende vier dagen. Hij heeft net als Harry in India een moeilijke naam en maakt het ons makkelijk door zich meteen voor te stellen als Ted. Het blijkt al snel dat Ted zijn roeping gemist heeft, hij had dokter moeten worden want hij is meer dan geïnteresseerd in de gezondheid. Hij weet veel van de bloemetjes en de plantjes en heeft voor elk euveltje wel een oplossing op homeopathische basis. Bijvoorbeeld heb je:
- Diaree: pers dan verse gember uit en meng het met uitgeperst limoensap;
- Obstipatie: eet het vlees van een rijpe papaya en giet er vers limoensap overheen en je luie darmen gaan eindelijk hun werk doen.
Zo komt mijn euvel ook ter sprake en Ted is nieuwsgierig wat mijn ziekte dan precies is. Hij heeft er namelijk nog nooit van gehoord. Geen probleem, doctor Ted heeft op zijn GSM apps gedownload waarmee hij ziektes, medicijnen e.d. kan opzoeken. Vanaf dat moment noemen wij hem doctor Ted!

Op weg naar ons hotel bezoeken we eerst de lokale markt waar diverse "tribes" vrouwen hun waren van het platteland 1x per week verkopen. Ze dragen kleurrijke doeken op hun hoofd, ter bescherming van de zon. Hun kleding tja, dit zijn soms vodden maar soms ook van kleurrijke stoffen. Deze dames zien er vaak oud en tenger uit door het harde werken op het land. Kraampjes zijn er niet, je zoekt gewoon een plekje op de grond en het handelen kan beginnen. Omdat ook deze mensen een GSM hebben bellen ze vaak eerst even hun connecties in de grote stad ivm de prijzen aldaar (want dat fluctueert dagelijks) en zo bepalen ze hun prijs en hopen ze genoeg winst over te houden om een weekje van te leven tot de volgende weekmarkt.

Om naar ons hotel te komen moeten we een uur met de longtailboot over het Inle Lake. Laat het toeval zijn dat het de hele ochtend zonnig was en het moment dat wij met bagage in

het bananenbootje stapte het begint te regenen. Nou zeg, op dat moment waren de goden ons iets minder gezind. Daar zaten we dan in de boot met een regencapuchon om en een paraplu. Behoorlijk nat bereikten we de oprijlaan (op 't water) van ons hotel. En toen kwam het zonnetje weer te voorschijn.

Het Inle lake is bekend om zijn drijvende tuintjes. Ooit heeft iemand een stukje land "gepoot" in het meer en is er groente op gaan verbouwen zoals o.a. tomaten. De grond drijft en wordt met bamboe op de bodem van het meer vastgezet. Toen dit aansloeg zijn er dorpen ontstaan op het meer met steeds meer drijvende tuinen. Zo kwamen er ook steeds meer mensen wonen en werd het meer steeds kleiner. Maar desondanks dat is het meer nog steeds enorm groot. Het Inle lake is ook bekend om de manier waarop de vissers vissen.

Dat doen ze op een klein laag longtailbootje. Ze balanceren dan op 1 voet en met de andere voet roeien ze en met de handen halen ze de fuiken met vis uit het water. Helaas verdwijnt deze traditie doordat er nog maar weinig vis in het meer zit. Dit komt door de chemicaliën die in het water zitten. Doordat de bewoners op het meer in het meer de was doen, zich zelf erin wassen, als riool gebruiken, en de verdelgingsmiddelen die in het water terecht komen. Ook hier zie je weer dat de mens de natuur om "zeep" helpt.

We hebben diverse dorpen op het meer bezocht met ieder zijn eigen specialiteit in "handicraft". Allemaal een soort demonstraties (maar wel realiteit in het dagelijks leven) van handwerk zoals: zilver smederij, papier maken van bamboe, sigaren maken, weverij waar o.a. de longneck vrouwen (zie foto) van de lotusbloem stoffen weven, etc. Leuk om te zien maar de mindere kant is dat je uiteindelijk uitkomt in een shop, waar je de handicrafts kan kopen. Omdat je deze mensen het gunt wilde ook wij iets kopen. Welke vrouw wil er geen mooie zilveren ring of armband. Zo ook deze vrouw......maar als ze dan bedragen van $400 durven te vragen dan is de gunfactor discutabel, en geven we een leuke tip en gaan verder!

Op het meer is het feest!
Tijdens ons 2 daags verblijf is er een feest op het meer en wij krijgen er een klein stukje van mee. Wat houdt het feest in:
Één keer per jaar in oktober, 18 dagen voordat het volle maan wordt is het feest. Rondom en op het meer zijn meerdere tempels gebouwd waar Buddha (beeld) "woont". In de 5 meest religieuze tempels staat één Buddha beeld die tijdens het feest uit gaat "logeren" bij de een van de andere 4 Buddha's. De belangrijkheid van de religieuze plek is bepalend voor het aantal dagen dat de jongens bij elkaar logeren. Bij de ene Buddha blijven ze gezellig 1 nacht en bij de andere verblijven ze meerdere dagen. Vier van de vijf Buddha's worden in een soort processie optocht via 't water vervoert. Er is 1 (opper) Buddha die niet vervoert mag worden. Deze heeft straf, want in okt 1965 toen de Buddha's ook uit gingen logeren is de boot die ze vervoerde gezonken en zijn ze op de bodem van het meer terecht gekomen. Ze zijn toen wel weer uit het water gevist maar de opper Buddha mag niet meer vervoert worden omdat de mensen denken dat hij "bad" luck brengt, en dat kunnen deze mensen echt niet gebruiken. Ze willen alleen maar geluk, ja wie wil dit niet? Dus eigenlijk heeft de (opper)

Buddha levenslang straf en mag hij de deur niet meer uit!

Met goud behangen
De 5 religieuze Buddha's zien er niet meer uit als een Buddha figuur. De jongens zien er inmiddels uit als een dikke gouden paddenstoel, die ieder jaar dikker en dikker worden. Dit komt doordat de Boeddhisten ze het hele jaar door beplakken met dunne blaadjes "echt" goud als donatie voor geluk of om een andere reden (zie foto). Natuurlijk respecteren wij hun geloof maar Eddy en ik kwamen niet meer bij van het lachen toen we dit verhaal hoorden. Dit zullen we niet snel vergeten.

Na twee leuke dagen op het meer gaan we met de trein naar Kalaw, een dorpje in de bergen......