Slapen in een openluchtslaapkamer

Ik trek de warm wollen deken nog wat verder over mijn nek. De wind blaast zachtjes tegen mijn gezicht. Gehypnotiseerd kijk ik naar de heldere sterrenhemel die zich boven mij ontvouwt. Ik zie een vallende ster… en nog een! De Melkweg staat kraakhelder aan de hemel. Ik slaap vannacht in de Star Suite van het Kagga Kamma Nature Reserve, een natuurgebied in het spectaculaire Cedergebergte, op zo’n drie uur rijden van Kaapstad.

De Star Suite is een luxe slaapkamer in de openlucht, omgeven door rotsformaties en fynbos, het leefgebied van struisvogels, antilopes en springbokken. Om vijf voor vijf staan we klaar om op quads naar ons privéverblijf te rijden, op zo’n drie kilometer van de main lodge. Ik kan mijn ogen bijna niet geloven wanneer de ‘kamer’ voor me

opdoemt. Een king size bed staat onder een grote rots, we hebben een eigen vuurpit om een kampvuur op te maken en ons vlees te braaien, een bad, toilet en buitendouche. En dat alles in de openlucht.

Maar, vertelt parkwachter Jason, die ons eten en drinken voor de avond komt brengen, er wacht nog een grotere verrassing. Op honderd meter lopen van de Star Suite hebben we onze eigen Rock Pool: een waterpoel in de rotsen, met een waterval. De perfecte plek om de warme dag te eindigen met een glas champagne terwijl we de zon onder zien gaan achter het Cedergebergte.

De San, ook wel de Bosjesmannen genoemd, verbleven vroeger graag in deze opvallende rotsformaties. Ze sliepen in de grotten, gebruikten het gesteente als keukens, met natuurlijke ovens en koelkasten. Er was genoeg riet in de omgeving om hutten mee te bouwen en genoeg wild om op te jagen. Hun aanwezigheid in het gebied is vandaag terug te zien in muurschilderingen van 1200 tot 6000 jaar oud. Ranger Samantha neemt ons in een grote jeep mee door het reservaat op een Rock Art-tour.

Ze wijst ons op de zogenaamde fine line paintings, gemaakt met dierlijke haren of stekels. De donkerrode kleur komt van verf gemaakt van verpulverde rode okersteen, gemengd met bessensap, dierenbloed en een klein beetje dierenvet. ‘Die combi heeft ervoor gezorgd dat het vandaag de dag nog zichtbaar is. Andere kleuren zoals wit en geel zijn met de tijd vergaan,’ legt ze uit. De meeste tekeningen zijn niet meer compleet, maar er is toch een hoop uit af te leiden: conflicten met de kolonisten, festiviteiten en heilige dieren zoals de elandantilope.

Als ik ’s nachts onder de blote sterrenhemel lig, kan ik niet helpen me een beetje als een van de vroege inwoners van Afrika te voelen. Zo onder een grote rots, met de wind die mijn wang streelt en het geluid van knagende klipdassen rond onze lodge. Wanneer slapen we nou nog buiten? Zonder plafonds of muren? Deze suite en dit heerlijke bed staan natuurlijk ver af van de leefwijze van de San, maar ooit sliepen zij misschien ook wel hier, onder deze rots. Hé, een vallende ster! Welterusten.