Bukittinggi, Harau en Padang

Bukkitingi
Als we om tien uur aankomen zijn we behoorlijk gaar. Met Adam en Susan duiken we een opelet in en laten ons in het centrum afzetten. Daarna scheiden onze wegen, we hebben verschillende hotels op het oog. Na een hoop gezoek in het zonnige Bukkittingi, vinden we het Mountain view guesthouse. Het is matig maar we hebben geen puf meer om verder te zoeken. We rusten een tijd en verkennen daarna de stad. Deze ligt op 950 meter hoogte en is een stuk netter en georganiseerder dan Medan. We wandelen langs een voormalig

Nederlands fort, Benteng de Kock, de Zoo, markt, winkeltjes. eten een hapje, zoeken een travel agency en besluiten de volgende dag door te gaan naar de Harau vallei. Bij Roni tour en travel boeken we een tour rondom Bukittingi en hij zet ons dan af bij Abdi's homestay in Harau.......geregeld. Hup Naar bed we zijn bekaf.

Woensdag 8 oktober
Ontbijt is inclusief hier en we krijgen een tosti met hagelslag, hihi, erg grappig. Daarna smeren we hem met Roni, eerst naar een oud koloniaal dorp( Kota Gedang) waar ook zilversmeden werken, nou ja alleen in het hoogseizoen, nu is er maar 1, ik moet natuurlijk wel een paar oorbellen kopen. De oude huizen in koloniale stijl zijn leuk om te zien, het is een welvarend dorp en onze gids klaagt dat hij er geen huis kan kopen omdat rijke lui uit Jakarta hier huizen hebben terwijl ze er nooit zijn. Zelf heeft hij zijn studie opgegeven om voor de familie te zorgen nadat zijn oudste broer overleden is aan hepatitis. Hij heeft wel het een en ander aan te merken op de regering van zijn land. We komen meer kritische jonge mensen tegen. Het is een goed teken dat ze kritiek kunnen hebben.
Ondertussen bezoeken we fabriekjes waar krupuk van cassave en tapioca wordt gemaakt, tientallen soorten we slaan lekker wat te snacken in. We gaan Padang style lunchen, alles komt op tafel en je betaald wat je eet. We eten jackfruit curry, rendang, vis. drinken zuurzak. Ik sla de gebakken slangetjes over. Maar heerlijke lunch met z'n drieen voor 7 euro.
Daarna paradise bij Abdi's homestay in Harau, wat is het hier mooi!!!! we gaan hier even blijven.
Als klap op de vuurpijl kookt de vrouw van Ikbal(de eigenaar) een heerlijke maaltijd voor ons. Daarna gaan de luiken dicht.
Donderdag 9 oktober
En weer een banana pancake...... er is een groepje Duitsers in onze homestay en zij gaan naar de waterval om te zwemmen, we gaan mee. Aangezien de brommers op zijn belanden wij lekker tuttig in een becak(brommer met zijspan) we doen een tour door de vallei en zwemmen bij een waterval, heerlijk een gratis massage van de harde stralen. Daarna neemt onze zwijgzame chauffeur ons mee naar nog 5 watervallen. De helft is duidelijk een attractie voor binnenlandse toeristen uit de stad, overal stalletjes met eten, er zijn tropische planten te koop als souvenir. Wij worden een beetje blasé....... nog een waterval..........maar de omgeving is werkelijk wonderschoon.
In de middag hebben we een brommer geleend van Ikbal en zijn naar een dorp 5 km verder gescheurd naar een internet cafe om vliegtickets te regelen van Padang naar Jakarta. En dat is gelukt. de wegen zijn hier een stuk beter dan in het noorden en het is makkelijker om hier te rijden. Wout doet dat supercool natuurlijk.
We eten weer bij Abdi's want verder is er niet veel hier. Het is wederom verrukkelijk.

Vrijdag, Om 7 uur komt onze gids, Wal, om een wandeling te maken de berg op. Wal spreekt prima engels wat erg makkelijk is. De tocht begint met een uur omhoog alleen maar omhoog soms klauteren en met wankele ladders over rotsspleten, maar na een uur gestaag klimmen zijn we boven. Boven lopen we door het oerwoud afgewisseld met reusachtige velden vol varens. we zien helaas geen Gibbons, maar de natuur is overweldigend en lawaaierig; door het geknerp en gezaag van grote krekels. We houden een zwempauze, en geven Wal een half uur voor zijn vrijdagmiddag gebed, daarna tovert hij een heerlijk pittige nasi goreng met voor de vleeseters een stuk daging rendang uit zijn rugzak, precies wat we nodig hebben want daarna gaat het een uur pittig en soms spannend omlaag. Wal toont zich een goede gids, neemt de tijd en leidt ons voorzichtig langs de moeilijkste en gevaarlijkste stukken. Bij de homestay doen we de was bij de waterval en verder doen we niet zoveel meer, na onze trekking van 6 1/2 uur. Zaterdagochtend horen we de gibbons vanaf de berg

waar we vrijdag wandelden; ik beeld me in dat ze ons uitlachen.
noot:
Wat in de Harau vallei opvalt is dat er constant een blauwe waas en een brandlucht hangt, dit heeft te maken met het afbranden van grote stukken bos in de nabij gelegen provincies Jambi en Riau ten behoeve van het uitbreiden van de palmolie plantages. De mensen die we er over spreken klagen er ook over, toch lijkt er onvoldoende bewustzijn over de consequenties hier van voor het ecosysteem en het milieu. Bovendien wordt regelgeving vanuit Jakkarta niet nageleefd en onvoldoende gecontroleerd; of zouden er andere belangen spelen?
Zaterdag: vandaag reizen we naar Padang, gisteren hebben we Ikbal al een homestay laten bellen. We worden met de becak naar het busstation ( een tafel met een geldlade en een bus op de parkeerplaats) gebracht. Als we onderweg zijn raakt de bus snel vol, ook naast ons neemt een jonge vrouw plaats, gelukkig is ze tenger van

postuur, want de 3 zits bank is al aardig vol met onze grote Europese lijven. de tocht duurt bijna 5 uur het ontbreekt aan airco en de chauffeur rookt stevig door, kortom een barre tocht, wel met een busbard.In Padang, pikken we een opelet en zijn we al snel bij onze slaapplek, we lopen gelijk naar de "boulevard" om een koud colaatje te drinken aan de Indische oceaan, de koude cola bestaat uit een niet al te vertrouwen wekkend groot glas ijs dat we besluiten niet aan te roeren en uit een warme fles cola,... jummy. Als we verder willen voor een koffie, worden we weer aangesproken door een clubje studentes, dit keer zijn het studentes Engelse literatuur. We besluiten ze te ontvoeren naar een voor hun begrippen duur cafe en trakteren ze op koffie; ze doen er een uur mee. Als het ijs gebroken is hebben we een leuk gesprek dat wat verder komt dan: "hello mister can i do an interview, om al snel tot " can i take a picture" te komen. Na het afscheid, gaan we opzoek naar een restaurant dat gesloten blijkt en

we keren terug naar het cafe om voor het eerst frietjes en een vis/cheese burger te eten, best lekker na 3 weken Aziatisch dieet.
Zondag: We slaan eerst linksaf (weer lopen)naar de rivier om bootjes te kijken en de resten van Nederlandse en Chinese koloniale panden. We lopen via de Chinese wijk en markt naar een uitgezochte koffiebar die we niet vinden. Inmiddels zijn we doorweekt en bezwijken we bijna aan de warmte we komen op adem bij een restaurantje en nemen daarna een taxi naar de "mall" , om te doen wat de mensen uit Padang doen op zondag: shoppen met airco. onze grootste uitgave: een selfie stick, elke recht geaarde Aziaat beschikt over zo'n stick, en wij nu ook. In Padang hebben we weer het gevoel dat wij de bezienswaardigheid zijn, en dat leidt tot het steeds terugkerende gehassle met taxichauffeurs en aanverwant, maar we komen redelijk betaalbaar thuis. Morgen naar Java