Kuala Lumpur en Medan

woensdag
Ben maakt een heerlijk ontbijt voor ons met home-made muesli,mango, yoghurt en koffie en verteld honderduit over zijn nieuwste aankoop een 2e huis in Spanje, airBnB to be.
We gaan op pad en lopen de hele dag in KL van Bukit Bintang naar Merdeka square, little India, Chinatown en tussendoor bijkomen met thee of cola in iets met airco. Het is nogal een overgang namelijk naar 34 graden en het tijdsverschil speelt ons ook nog parten. Het tempo moet ook nog naar beneden......... Een fikse tropische bui in de

middag koelt de stad lekker af.
's Avonds gaan we naar de Petronas twin towers, dat is hooooooooog. Helemaal boven voel je de toren een beetje bewegen. De ondergelegen shopping mall is groot en voorzien van alle grote merken, Chanel, Prada etc. We halen als echte toeristen alles uit de dag wat er in zit, enigszins gesloopt belanden we even na tienen weer op de Jalan Alor, we slaan de kikker porridge over en vullen onze magen met Chinese noodles en saté aan. Gelukkig is het maar een paar minuten van onze B&B,... onze conclusie luidt,.. KL is Azië light, prima om weer in te komen morgen naar Medan.

donderdag
Kuala Lumpur maakt ook vandaag haar opgebouwde reputatie waar. De bestelde taxi is op tijd, de chauffeur rijdt ons met zijn taximeter aan voor een prikkie naar KL Sentral. In een mum van tijd staan we met de trein op het vliegveld, echter wel op de budget afdeling we

vliegen van daag met Airasia, minder luxe maar wel brand new. In de airport shops worden de dozen uitgepakt om de lege schappen voor het eerst te vullen. De westerse welvaart doet hier ook haar vernietigende werk, na de paspoort controle kunnen we alleen nog maar terecht bij de bekende fastfood ketens voor een snelle hap. KFC is erg populair.

En dan zijn we echt in Azie,.. de boarding is ineens rommelig, de stewardessen hebben zulke ladingen make up op de oogleden dat deze tot halverwege dicht vallen als konden ze het gewicht van eyeliner en mascara niet dragen.
De Engelstalige veiligheidsinstructies gaan net zo snel als in het Bahasa en zijn als alle aankondigingen onverstaanbaar. We doen niet meer dan opstijgen om vervolgens weer in glijvlucht binnen het uur de straat van Mallaka te overbruggen. Immigratie gaat snel en van af

het nieuwe vliegveld brengt een eveneens nieuwe trein ons in 30 minuten naar Medan.

De regen stort uit de hemel als we met de eerste Becak driver onze eerste onderhandelingen over de prijs doen, verkeerde uitgangspositie: nog kaas witte toeristen die met volle tassen het station uitkomen. Het hotel dat we uitgezocht hadden heeft mijn email niet ontvangen en zegt alleen nog hun dure luxury room beschikbaar te hebben?? Dan eerst maar in de lobby zitten lonely planet op schoot en gebruikmaken van de free wifi. Als we wat anders

willen lijkt het verstandig dat we kunnen bellen of er ergens wat beschikbaar is. Ik ga op jacht naar een prepaid simkaart
De portier vraag ik om advies, hij wil me met een taxi naar de andere kant van Medan sturen, de taxi staat al klaar,... Ik bedank vriendelijk en loop met mijn paraplu de regen in en doe navraag bij de volgende local die zegt dat ik een stuk je verder links moet zijn, na 150 meter een phoneshop.
Na enige verwarring vragen ze hoe lang we in Indonesie blijven en begrijpen de winkelmeisjes dat ik een kaart voor binnenlands gebruik wil hebben, ik moet komen zitten. Probleemloos wordt er een Simkaart voor me uitgepakt, geïnstalleerd en opgewaardeerd vervolges laten ze me zien hoe ik mijn beltegoed controleer, binnen 10 minuten sta ik weer in de hotel lobby.
Inmiddels heeft Jacq met de lonely planet en via internet alle details van een guesthouse getraceerd waar een oudere, Nederlands sprekende, Indische dame met haar zoon zouden wonen. Met de net verworven simkaart in onze mobiel bel ik ze op, inderdaad na 2 zinnen Engels werd er overgeschakeld op het Nederlands en we kunnen terecht om 18.00 uur, ze moest eerst nog naar de dokter. Toen we om 19.00 uur nog voor een gesloten deur stonden en het inmiddels donker was geworden zijn we overgestapt op plan C: met de derde becak naar het backpacker hotel nadat we gecheckt hadden dat er plek was. Inmiddels verreisd en verregend, betrekken we een basic kamer met airco. Als we een uurtje later heerlijke nasi en ajam soya met een Bintang verslinden, landen we voor de 2 keer in Medan, het eten en het bier smaakt verukkelijk en de bananenpannenkoek is een echte afmaker, de kokin straalt als we onze waardering uitspreken. We kletsen met Sumatranen uit de regio die hier in Medan aan het werk zijn en ook in het Hotel komen eten.
Daarna heerlijk in slaap gevallen, wel even onder de klamboe en in onze eigen lakenzakken; de kamer haalt geen Europese standaard maar we zijn onderdak.
vrijdag
1x worden we wakker van de oproep tot gebed van de grote moskee, Mesjid Raja, die een tiental meter verderop blijkt te staan. Maar het reizen eist zijn tol en we slapen tot 10 uur. we wassen ons Mandi stijl met een emmer en mandibakje, even wennen maar eigenlijk verrassend goed. We besluiten Medan te voet te verkennen, we willen wat oude koloniale gebouwen bekijken en een indruk krijgen van deze stad.
De 1e indruk is dat Medan niet rekent op wandelaars, als er al een stoep is dan moet je goed opletten of er geen dingen uitsteken, gaten in zitten, putdeksels ontbreken, brommers geparkeerd staan......als je die ontwijkt ben je overgeleverd aan de constante stroom auto's, brommers, taxi's en becaks(motor met 2persoons zijspan in gebruik als taxi)
We zetten door en krijgen een goede indruk van Medan, de mensen zijn erg aardig en behulpzaam, we worden door wat schoolmeisjes geïnterviewd voor een schoolopdracht engels en moeten op de foto. Wout krijgt veel blikken van giechelende dames. We vermaken ons prima. Wel is het heeeel erg warm en benauwd, dit is killing, we moeten echt acclimatiseren.
We bezichtigen een oud chinees woonhuis van dhr Tjong a Fie, het is prachtig en indrukwekkend groot. Het geeft een goed beeld van de koloniale tijd en we zien veel Nederlandse geschiedenis. En we koelen lekker af!
Vanaf Merdeka square nemen we een taxi, kopen bustickets voor morgen en gaan een paar uur bijkomen, echt nog wennen.............
zaterdag:
om 8.00 laat ik me met een becak afzetten op Merdekka square, hier hebben we gisteren een atletiek baan ontdekt, met fantastische open air fitness apparatuur. aangezien dit het enige verkeersvrij stukje is ga ik hier mijn bikram jogging doen. Het is al aardig druk met Sumatranen waarvan de meesten op de baan wandelen, maar er wordt ook gebadmintond en een soort voetvolleybal met een een pluimbal. Op een een enkele " He Mister" na, laten ze me lekker mijn gang gaan; maar zullen hun eigen gedachten hebben bij een zich uitslovende Orang Belanda.
Na een uurtje laat ik me weer terug brengen, naar het hotel, het is geen optie om op straat te rennen. In het hotel ligt Jacqueline nog lekker de krant te lezen, we beginnen een beetje het tropische ritme op te pakken. Vandaag staat vooral een autorit naar Bukit Lawang op het programma deze start pas in de middag. Na het ontbijt gaan we eerst geld pinnen dit schijnt in de jungle niet mogelijk te zijn, het is nog een aardig gedoe om weeer te voet de juiste geldautomaat te vinden, BNI lijkt het best op onze passen te reageren. We bekijken de Masjid Raja de grote moskee waar we belaagd worden door groepjes scholieren die voor hun project Engels, toeristen moet interviewen.
We lunchen in het hotel en genieten nogmaals va de kookkunst van de kokkin en de herrie op straat. Tijdens het eten begint het met donderend geweld te regenen in een mum van tijd staat de straat blank. alvorens de 100 meter naar het vertrekpunt te over bruggen ruilen we onze schoenen voor slippers en halen we regenhoezen en poncho's te voorschijn, we waden door enkel diep water naar de andere kant van de weg. We zijn de enige passagiers en zitten comfortabel in een dikke 4WD en dat is prettig want de weg is van sterk wisselde kwaliteit. Om het ijs te breken en de tijd te benutten doen we een lesje Bahassa - Engels samen met de chauffeur. In Bukit Lawang worden we opgevangen en gaan we verder te voet over een hangbrug naar de andere kant van de rivier. Dit is een van de meest afgelegen stukjes van het dorp midden in de natuur tegen de rand van de Jungle aan, prachtig,..........