Makassar, Rammang Rammang, Leang Leang en Bantimurung, Sulawesi

Makassar, Pod House Hostel, 04.11.2017

Oké, o my gosh.
Zoveel indrukken, zoveel gezien en gedaan. Waar ga ik beginnen...

Okey, ik ben 2 november op het vliegtuig gestapt naar Makassar, Sulawesi (Indonesië). Met tussendoor een overstap op Bali. Daar landde ik rond 1 uur snachts en toen moest ik nog door de douane, om daarna 6 uur te wachten voor mijn volgende vlucht.
Toen ik daar eenmaal om 10 uur in de ochtend landde en rond 12 uur in het hostel was, was ik uitgeput ;P
Dat moment later in de middag waarbij je hersenen totaal niet meer kunnen nadenken en je automatisch Nederlands terug antwoord terwijl je Engels hoort? Haha het is bizar om mee te maken.

Eenmaal in het hostel en een beetje gesetteld = alles in mijn Pod gegooid (soort bedstede idee in de lengte ipv breedte en dan 8 in één kamer. 4 onder, 4 boven), heb ik wat gekletst met de enige andere meiden in het hostel. Een Engelse, een Canadees en Amerikaan. De Amerikaanse meid, Tanya is uit New York en na wat meer te hebben gekletst over wat we hier wilden zien en doen besloten we al gauw samen verder te reizen.

En dat heb je nodig in Sulawesi. Het is in ieder geval heel fijn whaha.
Want Sulawesi.... ah, het is prachtig qua natuur, maar toen de andere meiden vertrokken waren die middag bleek al snel dat er nergens anders westerlingen zijn.
Wij waren letterlijk de enige blanken in de hele omgeving. Wij zien Sulawesi als een plek om te ontdekken, nou, de lokale bevolking hier vind ons de attractie. Ik denk niet dat velen ooit een westerling gezien hebben hahahahaa.
Het resulteerde dan ook in heeeeeel veel "stiekeme foto's" van de bevolking die ze overduidelijk van ons maakten. En een heleboel die een gesprek wilden aangaan.
Bijzonder. Je voelt je bijna koningkijk bloed whaha! Ongelooflijk bizar om gewoon geen andere westerlingen te zien.

Al scheel kijkend van vermoeidheid ging ik vroeg naar bed, om vanmorgen met Tanya op pad te gaan naar Rammang Rammang, Leang Leang en Bantimurung.

Het was een avontuur, om maar eens met die term te beginnen.

Oké, beeld je in:
- Makassar = chaos en hectiek, maar toch soort geordende chaos
- enooooorm veel scooters
- enooooorm veel auto's en vrachtwagens
- oversteken op gevaar van eigen leven (al huppelend rennen xD)
- iedereen hier probeert winst op je te maken, dus op alles afdingen is een vaardigheid die je hier snel moet leren, ik werk er nog aan. Gelukkig heb ik Tanya, zij strijdt voor de eerlijke prijs. XD
- niemand, écht nauwelijks iemand spreekt hier Engels. Dus alles gaat met voet, hand, lichaamsgebaren en mijn Indonesisch woordenboekje van de Lonely Planet (omg ik ben zo blij met die aankoop).

Oké en over dat verkeer, er zijn wegen en belijningen op de wegen, maar daar is alles ook mee gezegd xD
Midden op de baan rijden, drie voertuigen naast elkaar op de tweebaans met scooters die ertussendoor schieten, gekkenwerk en bizar xD

Ik was dan ook maar al te blij om uit de chaotische stad te zijn en het Nationaal Park te verkennen de rest van de dag.
Rammang Rammang heeft 's werelds op twee na grootste Karst gebergte, en dat is zo oogverblindend mooi. We hebben daar een rondvaart gedaan en rondgewandeld, omringd door het gebergte. Ik kan het met nog zoveel duizend woorden omschrijven, maar weet dat het oogverblindend, waanzinnig en ontroerend mooi was.
Vooral de rit van Rammang Rammang naar Leang Leang achterop de scooter was prachtig. En dat was nogal een avontuur hihi.
Maar op het vervoer kom ik zo terug.

Goed, eenmaal de wandelplek bij Rammang hadden we al gauw door dat we de enige blanke, westerse toeristen waren. En dat maakte ons tot de toeristische attractie. Na een paar keer met groepen gierende Aziaten op de foto te hebben gestaan konden we de omgeving in ons opnemen en echt even genieten.
De lokale bevolking is zo ontzettend aardig en beleefd, je gaat als vanzelf zo terug doen.

Aan het eind van de wandeling konden we een grot in en dat deden we dan ook. Ons leven wagend op een gammel trappetje met touwen om je aan vast te houden (eerder vastklampen). Tanya klom in de grot, om al aan te geven dat het errug krap was.
Het is best vochtig en warm in die grotten, een enorme hoge luchtvochtigheid. Dus uit iedere porie gutst het zweet eruit.
Terwijl ik naar boven klom had ik al gauw door dat ik op de ladder kon blijven staan om om me heen te kijken. Zelfs zittend in die grot had ik mijn hoofd nog gestoten hahahaha.
Dus luitjes, als jullie ooit naar Sulawesi, Rammang Rammang gaan, sla dan de grot na de boottocht over.

Want de grot die we daarna bezochten in het park Leang Leang was absoluut geweldig.
Er zijn daar wandschilderingen op de muren gevonden van 7000 jaar oud! Zevenduizend jaar! En ze zijn geweldig! Absoluut geweldig :D

Na Leang Leang zijn we naar Bantimurung verder gereisd, een park waar een brede, sterke waterval deels is veranderd in een waterattractie. Je zou op een band in de stroming kunnen gaan liggen en het laatste deel van de waterval mee kunnen "tuben".
Alleen gutste het zo van de regen dat we verder zijn gaan hiken naar het meer achter de waterval. Een mooie plek, waar we nog een waterval zagen met een enorm rood bord met daarop een schedel en een kruis van twee botten. En grote letters erachter.
Ik weet niet wat er achter die waterval gebeurd, maar sowieso dat ik niet meer in de waterval spring hahahahaaa

Alles vandaag was heerlijk, lachwekkend en voor mij volledig nieuw. Ik was best verrast door mezelf hoe goed ik met stressvolle of verwarrende situaties om ging.
Onze eerste taxi chauffeur wilde namelijk dat wij een veelstegroot bedrag betaalden zodat hij zijn lege benzine tank kom vullen, terwijl we al hadden betaald.
Nou dudee, forget it. Not gonna happen.
Dus na wat discussies tussen Tanya en de chauffeur leunde Tanya geïrriteerd achterover. Toen greep ik in en hem zei dat hij ons terug moest brengen. De deal was van tafel. Geld terug en we zijn uit de taxi gesprongen.

De tweede taxi chauffeur bracht ons naar Rammang Rammang, waarna hij terug ging naar Makassar.
Wat de vriendelijke man niet zei was dat er geen bussen of taxi's zijn die naar Leang Leang gingen.
Maar de lokale bevolking was onwijs aardig en ze zijn net zolang gaan rondbellen tot ze twee scooters hadden geregeld. We sprongen allebei achterop (zonder helm of course want duhh xD) en scheurden er in hoge snelheid vandoor.

Wat Tanya en ik niet hadden verwacht was dat deze scootertocht ons dwars door het Karst gebergte zou brengen.
En toen ik de typische Aziatische koeien door rijstvelden zag wandelen met op de achtergrond het gebergte.... pff jemig dat was een mooi ontroerend moment.
Dit is één van de redenen waarom ik naar Sulawesi wilde. Om te ontdekken als één van de eerste toeristen. Om puur, ongetemde natuur te zien, omringd door een cultuur die nog niet zo door ons westerse toeristen is veranderd.
En ik genoot van iedere seconde op die brommer.

Dezelfde mannen brachten ons van Leang Leang naar Bantimurung. Wat super aardig was.
En daarna was het weer onderhandelen met een taxi chauffeur om ons terug te laten rijden naar Makassar.

Waar we zojuist de meest geweldige broeken hebben gekocht en het meest heerlijke en vers bereide eten hebben verorberd.

Het is nu al na middernacht. Dus op naar bed! Morgen op pad naar Bira, een prachtig strand en snorkelplek in het zuiden van Sulawesi. Waarschijnlijk geen Wi-Fi, dus jullie zullen het zonder me moeten doen de komende 3 tot 4 dagen, misschien zelfs 5 of 6. Ligt aan hoe lang we er willen blijven ^^

Oké schatjes,

Love ya all!

Dikke, warme knuffels uit Sulawesi!

Get started right away!

What are you waiting for? Capture your adventures in a digital diary that you can share with friends and family. You can switch between any of your devices anytime. Get started in our online web application.