Tongariro Alpine Crossing

Vroeg uit de veren vanmorgen, want om half 7 worden we bij de camping opgehaald om met een shuttlebus naar het startpunt van de Tongariro Alpine Crossing te gaan. Gisteren hebben we al te horen gekregen dat er ongeveer 2000 mensen zijn die hem vandaag gaan lopen, dus we verwachten geen eenzame wandeling. Dit blijkt al te kloppen als bij het begin van de track aankomen, want het is hier een komen en gaan van bussen. Om kwart over 7 starten we en vanaf het eerste moment is het prachtig. Het eerste uurtje is een vlak stuk, dus we kunnen even inkomen. Het is ongeveer 3 graden, dus we hebben ons goed ingepakt. De zon is nog niet zichtbaar, want we lopen in de schaduw van de enorme vulkaan voor ons. Toch voelt het heerlijk koel aan en hebben we het geen moment te koud. Na ongeveer een uur lopen begint het klimmen. Binnen no time gaat de eerste laag

kleding uit, want we klimmen direct een flink stuk omhoog en het zonnetje komt ook om de hoek kijken. Ineens zien we een bord staan waarop staat dat we niet verder kunnen lopen in verband met slechte weersvoorspellingen. Aangezien iedereen gewoon doorloopt gaan we er maar vanuit dat deze er nog van gisteren staat. In ongeveer een uur tijd klimmen we 400 meter omhoog. Geloof mij, dat voel je wel in je benen. Hoe hoger we klimmen, hoe mooier het uitzicht wordt. We kijken regelmatig even achterom om te genieten van de prachtige omgeving. Er volgt weer een vlak stukje, dus we kunnen even bijkomen van de klim. Maar niet te lang, want nadat we een broodje hebben gegeten lopen we verder en begint de klim naar de rode krater. Dit is het steilste stuk van de route en na weer een dik half uur klimmen komen we aan op het hoogste punt. Wauw,

vanaf hier hebben we echt een fantastisch uitzicht. Aan de ene kant zien we de vulkaan, we staan naast de krater en aan de andere kant hiervan kijken we uit over een paar felblauwe meertjes die onder aan de krater zijn ontstaan. We hebben inmiddels 2 uur en 3 kwartier gelopen, als we denken dat we het zwaarste deel wel hebben gehad. Dat blijkt niet helemaal het geval, want vanaf de krater moeten we weer naar beneden lopen en dit pad is nog steiler dan de weg omhoog. Heel voorzichtig schuifelen we naar beneden terwijl we om ons heen regelmatig iemand onderuit zien glijden. We komen nu bij de meertjes aan die we net van boven zagen en gaan hier even zitten om wat te eten en te drinken. Ook hier is het weer prachtig en kijken we onze ogen uit. Even later lopen we weer verder en hebben we weer even een vlak stuk voor ons. Heerlijk aan je knieën om even niet omhoog of naar beneden te lopen. Niet voor lang natuurlijk, want alles wat we omhoog hebben gelopen moeten we uiteindelijk ook weer naar beneden lopen. Tussendoor klimmen we ook nog een paar keer een stukje. We lopen langs het blauwe meer en zien daarna de andere kant van de berg waar het naar zwavel ruikt en we op veel plekken rook uit de bergen zien komen. We zigzaggen vanaf hier in ongeveer 2 uur weer naar beneden, terwijl we voor ons uitkijken over het gigantische Lake Taupo. Als we bijna bij het einde zijn lopen we ineens weer het regenwoud in. Een gekke overgang, omdat we de hele route geen bomen en varens hebben gezien. Wel heerlijk om weer in de schaduw te lopen, want de zon was behoorlijk fel. Na 6 uur en 10 minuten lopen komen we bij het eindpunt aan en hebben we er 19,6 kilometer opzitten. Pfff wat een tocht en wat zijn we blij dat we het gehaald hebben. En wat begrijpen

we goed dat deze wandeling dagelijks door zoveel mensen wordt gelopen, want dit is toch wel echt één van de mooiste hikes die we ooit gemaakt hebben. Bij het eindpunt wachten we op ons shuttlebusje. De eerste bus komt om 2 uur, maar omdat er nog niet zoveel wandelaars binnen zijn gekomen wachten we tot half 3 voordat we weer naar de camping worden gebracht. Hier doen we nog een wasje en we gaan dan lekker in de zon zitten om een boek te lezen. De rest van de dag zijn niet meer tot heel veel in staat. We koken een makkelijk maaltje en zakken daarna weer onderuit in onze stoel. Niet veel later duiken we lekker in bed en zijn we zomaar weg.