Abel Tasman National Park

We hebben vanmorgen om half 6 de wekker gezet, omdat de zonsopgang hier prachtig schijnt te zijn. Lastig dat we niet precies weten hoe laat de zon opkomt, dus vanaf half 6 schuiven we elke 10 minuten het gordijn een stukje omhoog om te kijken of het al lichter wordt. Terwijl we nog half liggen te dommelen moeten we om 10 over 6 ineens toch nog heel snel, omdat de lucht oranje begint te kleuren. Gelukkig is het maar tien meter lopen naar het strand, dus staan we hier zomaar en zien we hoe de lucht steeds feller kleurt. Wat een prachtig gezicht en wat heerlijk om zo je bed uit te rollen. We slenteren een stukje over het strand en omdat we nu toch

wakker zijn maken we gelijk een prachtige hike langs de kust van 8 kilometer. Na een flinke klim komen we in Goat’s Bay, waar we langs grote rotsblokken lopen waar allemaal zwarte steentjes op zitten. Als we goed kijken zien we dat dit allemaal hele kleine mosselen zijn. Verderop zien we ook de Green Shell Mussels waar het gebied zo bekend om staat. Grappig om te zien. Via het bos lopen we weer een stuk verder en komen we even later aan in Waiharakeke Bay. Hier eten we een broodje, maar omdat we gelijk worden aangevallen door 100 zandvliegen proppen we hem snel naar binnen en lopen we weer terug naar de camping. Iets na 9 uur komen we hier aan, dus hebben we nog alle tijd voor een kop koffie en een douche. We hebben nog een flinke tocht voor de boeg, dus tegen tienen rijden we de camping af en komen we weer op het gravelpad terecht. Na een half uurtje hobbelen zijn we blij

dat we het asfalt zien en komen we weer een beetje in de bewoonde wereld. Toch was het heerlijk om even helemaal weg te zijn. Het paste niet helemaal in de planning, maar anders waren we zeker nog een dagje langer gebleven. We kronkelen weer verder door de bergen en stoppen onderweg nog even voor de lunch. Als we hebben getankt rijden we door richting de kust. Onderweg komen we langs het ieniemienie plaatsje Berlins, waar een café staat met een grasveldje waar ook campers mogen staan. Hier blijven we vannacht. De camping ligt aan de prachtige Buller River, waar ik voor het eten nog even een stukje langsloop. We hebben geprobeerd om buiten te zitten, maar het stikt hier van de zandvliegen, dus dit houden we niet zo lang vol. Daarom eten we binnen, maar het is al te laat, want onze benen zitten echt helemaal onder de bulten. ’s Avonds doen we nog een spelletje en kruipen we op tijd ons bed in. Uiteindelijk hebben we toch weer bijna 300 kilometer gereden vandaag en we voelen onze benen nog van de wandeling van vanmorgen. Al met al weer een fijne dag.