Yarra Ranges National Park

We staan vanmorgen lekker op tijd op en als we beneden komen staat er een heerlijk ontbijtje voor ons klaar. Met mooi uitzicht op al het groen buiten blijven we extra lang zitten, omdat we dit paleisje eigenlijk nog niet willen verlaten. Op een gegeven moment gaan we toch maar onze spulletjes pakken, want we willen vandaag ook nog wat van het park zien. We zijn het dorp nog niet uitgereden als de eerste haarspeldbochten al beginnen. Onderweg vliegen constant prachtig gekleurde vogels de bossen uit en om ons heen is alles groen. Verder zien we dat de storm van gisteravond de nodige schade heeft veroorzaakt, want er liggen veel

afgeknakte takken op de weg. Voorzichtig rijden dus. Ik heb weer een paar mooie hikes uitgezocht en als we aankomen bij de eerste parkeerplaats beginnen we vol goede moed aan de wandeling over het super smalle paadje dat we voor ons zien. We hopen nog dat het pad op een gegeven moment iets breder wordt, maar dit blijkt niet het geval. Het gras en de varens staan ongeveer tot aan mijn oksels en door de vele regen die er is gevallen zijn we al snel helemaal doorweekt. Na een paar honderd meter draaien we ons daarom toch maar om en lopen we terug naar de auto. Als we onze schoenen uitdoen zitten hier allemaal beestjes op. We zijn het er nog niet helemaal over eens wat het waren. Ik ging voor schattige kleine naaktslakjes, Simon voor enge bloedzuigers die ons dood willen maken. We zijn in ieder geval allebei blij als ze weg zijn en rijden verder door het park. Onderweg stoppen we

een paar keer om foto’s te maken van het adembenemende uitzicht. Verder zien we ook hier weer veel verbrande boomstammen. Zo naar om te zien dat ook in dit park veel bosbranden zijn geweest. Gelukkig hebben ze daar dit jaar nog geen last van gehad. Je ziet daardoor dat aan de buitenkant van de stammen allemaal nieuwe takken met bladeren groeien. Bijzonder om te zien. Even later komen we aan bij The Rainforest Gallery. Hier loopt een boardwalk dwars door het regenwoud heen. Deze keer hebben we dus geen

lieslaarzen nodig om een beetje droog te blijven. Als we weer terug komen bij de auto eten we een broodje en rijden we daarna via een gravelweggetje verder door het park. Opnieuw een prachtige route waar we onze ogen uitkijken en Simon ziet zelfs een Wallaby voorbij springen. We moeten nog steeds goed opletten, want op een gegeven moment liggen er ineens twee enorme boomstammen midden op de weg. Als we weer een beetje in de bewoonde wereld komen rijden we via de Black Spur Drive (een weg die erom bekend staat het mooiste van het park te zijn, maar ons een beetje tegenvalt, omdat we al zoveel mooie weggetjes hebben gereden) het park uit en sluiten we af met een laatste uitzichtpunt over dit mooie

natuurgebied. Ondanks de slechte voorspellingen is het eigenlijk de hele ochtend droog geweest en begint het pas tegen de middag te regenen. Vanaf hier moeten we nog ongeveer een uurtje rijden naar Melbourne. Onderweg halen we wat boodschappen om vervolgens in de spoelende regen weer naar de auto toe te rennen. Eenmaal in Melbourne aangekomen moeten we weer even wennen aan de drukte. Het is inmiddels een uur of 4, dus we rijden ook nog eens midden in de spits. Eindelijk komen we aan bij ons appartement waar we de komende week verblijven en brengen we eerst onze spullen naar boven. We hebben wederom een prachtig plekje gevonden hier in de stad. Dan is het tijd om de auto weer in te leveren. We rijden de drukte weer in, tanken de auto vol en leveren hem af. We waren van plan om lopend terug te gaan naar ons appartement, maar het spoelt nog steeds en het is minimaal drie kwartier lopen. Daarom nemen we toch maar een taxi. Terug in het appartement maak ik wat te eten, ploffen we op de bank en komen we hier de rest van de avond niet meer van af.