Vertrek

Melis is vandaag jarig en dat zouden we bijna vergeten maar ook van haar heb ik alvast mijn verjaardagscadeautje gehad. Nu hebben we samen allebei hetzelfde armbandje van zinzi. Al om half 8 werden we opgehaald en vertrokken we naar Schiphol. Vanochtend heb ik afscheid genomen van pap, mam & melis en het was toch wel wat moeilijker dan gedacht. Ik ben nog nooit zo lang en zo ver weg van huis geweest en stiekem ben ik wel heel zenuwachtig. Mijn bagage is afgegeven, nog een laatste kus aan iedereen en dan loop ik

toch echt de trap op naar de security check. Omdat ik met papa's flying blue gold card kan reizen mag ik via de sky priority lane (en daar staat niemand) dus dat betekent overal als eerste naar binnen en snel door de controles heen. En dat gebeurde dus ook. Na de paspoortcontrole ben ik naar het travelex kantoor gegaan en heb ik 500 Amerikaanse dollars opgehaald, van 50 euro briefjes tot 1 euro briefjes dus het was een hele dikke stapel! Marco was nog niet zo snel door de controles dus ik ben alvast naar de crown lounge van KLM gelopen en ook daar mag ik in. Hier heb ik een kopje koffie gedronken en een cracker gegeten met echte Goudse kaas en ik heb een donut en een koffiebroodje voor Marco meegenomen, die mocht

helaas niet naar binnen. Onderweg naar de gate van Marco heb ik een hele leuke Hollandse kaasschaaf gekocht met delfts blauw en tulpen erop voor de Amerikaanse familie waar ik 2 maanden ga verblijven (en natuurlijk ook een beetje voor mezelf). Daarna heb ik Marco afgezet bij de gate richting Londen Heathrow en ook dat afscheid was moeilijk. Nu stond ik er hélemaal alleen voor en moest ik mij klaar gaan maken voor mijn eigen vlucht. En wat een eind lopen was dat! Doordat ik de sky priority pas had kon ik bij de gate eigenlijk gelijk als eerste doorlopen het vliegtuig in. Het plekje naast het raam wat ik van te voren had gereserveerd was vrij en er lag een kussentje en een blauw dekentje. Naast mij zat niemand en daarnaast zat een Nederlandse vrouw die inmiddels al 50 jaar in San Francisco woont.

Inmiddels zijn we alweer een uur onderweg en zijn we voorzien van drankjes en gerookte amandeltjes, ondertussen kijk ik Olympus has fallen.

Halverwege de film komen de lieve dames van de KLM ons vragen of we iets te eten lusten. We krijgen een dienblad met allerlei lekkers erop: kipdijfilet met mosterdsaus, aardappelpuree, doperwtjes en sperziebonen, een klein broodje, een tropische salade, een bakje met 2 tucjes en een stukje old Amsterdam en profiterol als toetje. Het was heerlijk! Het uitzicht naar buiten is nog altijd hetzelfde. Een strak blauwe lucht en een blauwe oceaan. Na een kopje koffie ben ik weer verder gegaan met de film, die ontzettend spannend is.

Na ruim 4 uur vliegen we boven Groenland en wat een mooi uitzicht heb ik vanuit het raam. Doordat het buiten helder is kan ik het mooie landschap van sneeuw goed zien. Na nog een drankje is de film afgelopen en ga ik Mannenharten kijken, een iets minder spannende film. Hierna volgen nog Mr. Right en afleveringen van The Big Bang Theory en probeer

ik ondertussen wat te slapen. Een uurtje voordat we landen krijgen we nog een stukje Margaritha pizza, een frambozen pannacotta en een tomaten-pesto-mozzarella salade. Tijdens het landen is er al een stukje van de Golden Gate zichtbaar (het was wel heel erg klein vanaf boven) en schijnt de Californische zon lekker.

Na het uitstappen volgt de immigratiedienst en dat was niet makkelijk. Moeilijke vragen over een visum voor 90 dagen, wat ik precies ging doen, hoeveel geld ik wel niet bij me had. Na een hartslag van +200 en zweethandjes krijg ik gelukkig mijn stempel en mag ik doorlopen. Nu is het wachten totdat Marco geland is... So far so good!