Zion National Park

Vanochtend stonden we vroeg op om met onze gepakte rugzakken uit te checken in het Flamingo hotel. We maakten nog een korte stop bij het 'Welcome to Las Vegas sign', tankten de auto vol en reden via highway-15 richting onze volgende bestemming. Nog steeds verbaasd het ons iedere dag weer dat de benzine hier zo goedkoop is. De hele auto volgetankt voor nog geen 20 dollar, 15 euro dus.

We zouden vandaag richting Zion national park naar Flagstaff rijden, een plaatsje dichtbij de Grand

Canyon. Het zou een rit van ongeveer 7 uur rijden worden. De eerste paar uur reden we dwars door de woestijn van Nevada richting de staat Utah. Toen we de grens over gingen veranderde het landschap buiten in grote rode rotspartijen zoals je die ziet in de Grand Canyon. Het was prachtig. Inmiddels vlogen de uren voorbij en was het al lunchtijd geweest. Rond 14 uur reden we dan eindelijk Zion national park binnen. Omdat wij de America's the beautiful pass hebben, kunnen wij gratis met onze auto in bijna alle nationale parken van Amerika. We konden daarom dus ook zo doorrijden. We reden met de auto door de prachtige canyon en de mooie bergen van Zion. De uitzichten zijn niet in woorden of foto's te omschrijven. Na ongeveer een uur door het park gereden te hebben, tussen de bergen en door tunnels, vervolgden we onze weg richting Flagstaff. Dit zou nog ongeveer zo'n 5 uur rijden zijn. Onderweg zagen we herten langs de weg en was het nog steeds zo ontzettend mooi buiten. De tijd vloog voorbij en de aan de miles die we nog moesten rijden leek maar geen eind te komen.
Inmiddels, niet veel later nadat we uit Zion

National Park reden, reden we alweer de volgende staat binnen: Arizona. Onderweg zijn we nog gestopt bij Lake Powell, een heel groot stuwmeer, en bij de Horse Shoe Bend, een stuk Canyon in de vorm van een hoefijzer. Zo mooi. Nog 2 uur rijden op de teller en inmiddels begon het al schemerig te worden. De pech die wij hebben is dat het hier in Amerika al voor 7 uur donker wordt en dat de afstanden en de tijd die je hierover doet heel anders is dan NL. Je mag overal niet zo hard rijden en alles is zo mooi dat je dat ook helemaal niet wil. We reden door het Navajoland, een indianenstam die natuurlijk ooit de eerste bewoners waren van Amerika. Langs de weg zag je kleine 'dorpjes' met een paar caravans waar de indianen tegenwoordig in leven. Het laatste uur was het volledig donker en reden we door een soort bos, zonder verlichting. Geen fijne rit want we hadden immers vanmiddag herten gezien en we hadden geen idee hoe het er hier buiten uitzag. Ook is hier nu een restant van een orkaan die overtrekt, waardoor het erg hard waaide. Rond 21 uur kwamen we dan eindelijk aan in ons hostel. In een al opgemaakt bed vielen we als een blok in slaap.